جز
جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابنشهرآشوب'
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابنشهرآشوب') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از آن جهت که این اسب، رهوار و تندرو بوده است، به آن ذو الجناح میگفتهاند. این اسب، پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]]، از پیکر وی [[دفاع]] میکرد و به سواران [[دشمن]] حمله مینمود و به این طریق، تعدادی را کشت<ref>مناقب، | از آن جهت که این اسب، رهوار و تندرو بوده است، به آن ذو الجناح میگفتهاند. این اسب، پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]]، از پیکر وی [[دفاع]] میکرد و به سواران [[دشمن]] حمله مینمود و به این طریق، تعدادی را کشت<ref>مناقب، ابنشهرآشوب، ج۴، ص۵۸.</ref>. [[سید الشهدا]] تا آخرین حدّ و لحظۀ توان خود، سوار بر این اسب بود و [[مقاومت]] و [[جنگ]] میکرد. در پایان از روی این اسب بر [[زمین]] [[کربلا]] افتاد. | ||
پس از [[شهادت امام حسین]] {{ع}}، اسب او کاکل خود را به [[خون]] [[امام]] آغشته کرد و با [[صیحه]] و فریاد و گام بر [[زمین]] زدن به سوی خیمهها دوید تا [[شهادت امام]] را به [[اهل بیت]] خبر دهد. [[زنان]] متوجّه [[شهادت امام]] شدند و شیون آنان برخاست<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۶۰.</ref>. در برخی منابع [[نقل]] شده که اسب [[امام]]، پس از [[شهادت]] [[حضرت]]، وحشتزده از نزد [[بانوان]] گریخت و خود را به آب [[فرات]] انداخت و ناپدید شد <ref>تذکرة الشهدا، ملا حبیب الله کاشی، ص۳۵۳.</ref>. | پس از [[شهادت امام حسین]] {{ع}}، اسب او کاکل خود را به [[خون]] [[امام]] آغشته کرد و با [[صیحه]] و فریاد و گام بر [[زمین]] زدن به سوی خیمهها دوید تا [[شهادت امام]] را به [[اهل بیت]] خبر دهد. [[زنان]] متوجّه [[شهادت امام]] شدند و شیون آنان برخاست<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۶۰.</ref>. در برخی منابع [[نقل]] شده که اسب [[امام]]، پس از [[شهادت]] [[حضرت]]، وحشتزده از نزد [[بانوان]] گریخت و خود را به آب [[فرات]] انداخت و ناپدید شد <ref>تذکرة الشهدا، ملا حبیب الله کاشی، ص۳۵۳.</ref>. |