فضالة بن ایوب ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فضالة بن ایوب ازدی اهوازی]] اصالتاً [[عرب]] و در [[اهواز]] می‌‌زیست<ref> رجال النجاشی، ج۲، ص۱۷۵.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۷ و ۳۸۵.</ref> او از امام کاظم{{ع}} و محدثانی چون [[ابن مسکان]]، [[حلبی]] و [[جمیل بن دراّج]] روایاتی نقل کرده است. کسانی چون [[علی بن مهزیار]]، [[احمد بن ابی عبدالله برقی]] و [[محمد بن عیسی]] از وی [[روایت]] کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۳،ص ۲۷۳.</ref> وی از [[راویان]] مورد [[اعتماد]] [[شیعه]] و از دین‌داران [[واقعی]] و بااستقامت بود.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۷۵.</ref> [[کشّی]] وی را از [[فقها]] و [[اصحاب اجماع]] دانسته و گفته است که [[علمای امامیه]] همگی [[اتفاق نظر]] دارند بر اینکه هر آنچه اصحاب اجماع گفته و بر آن صحّه گذارده‌اند، صحیح و قابل قبول همگان است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۶.</ref> وی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که از آن جمله کتاب الصلاة و کتاب النوادر می‌‌باشد.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۱۷۵ و ۱۷۶.</ref> [[تاریخ]] درگذشت وی به دست نیامد، ولی با توجه به اساتید و شاگردانش، از [[رجال]] [[قرن سوم]] به شمار می‌‌آید.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۰۴-۶۰۵.</ref>