بنی محارب بن فهر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جلیل القدر' به 'جلیل‌القدر'
جز (جایگزینی متن - 'معاویه بن ابی سفیان' به 'معاویة بن ابی‌سفیان')
جز (جایگزینی متن - 'جلیل القدر' به 'جلیل‌القدر')
خط ۳۶: خط ۳۶:


== تعامل با اهل بیت{{ع}} ==
== تعامل با اهل بیت{{ع}} ==
من حیث مجموع می‌‌توان گفت که، فهریان -من جمله بنی محارب- لااقل در سده نخست [[اسلامی]] میانه چندان گرم و دوستانه‌ای با [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} نداشتند. آنان با آنکه بر عنصر [[قریش]] و [[ریاست]] بلامنازع آنان تأکید داشتند لیکن بر اساس مسلک و مرام خاص [[عقیدتی]] خود به [[حکومت علی]]{{ع}} – با آنکه از قریش بود - وقعی ننهادند و همراه با [[معاویه]]، رودرروی [[حکومت]] [[حضرت]] قرار گرفتند. از جمله این افراد، [[حبیب بن مسلمه]] بود. مؤرخین وی را از شرکت کنندگان در [[جنگ صفین]] گفته‌اند و آورده‌اند که او در این [[جنگ]]، عهده‌دار [[فرماندهی]] [[جناح چپ]] [[لشکر]] معاویه بود.<ref> نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ص۲۱۳؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۱۹۵.</ref> رو در رو شدن حبیب بن مسلمه با [[مالک اشتر]] در [[روز]] نخست جنگ صفین را از جمله وقایع مهم مربوط به این جنگ دانسته‌اند.<ref> بلاذری، انساب الاشراف،ج۲، ص.۳۰۳</ref> او از کسانی است که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بعد از [[نماز صبح]] و [[مغرب]] او را [[لعن]] می‌‌کرده است.<ref>نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۰۲.</ref> نقل است که حبیب، گفتگویی با [[امام حسن]]{{ع}} داشته است. براساس این خبر، امام حسن{{ع}}، حبیب بن مسلمه را بر راهی غیر از [[طاعت الهی]] خوانده، وی را به سبب پیروی‌اش از معاویه به [[طمع]] متاع [[دنیا]] [[سرزنش]] کرده است.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۰.</ref> [[ضحاک بن قیس فهری]] نیز، در ایام [[حکومت امام علی]]{{ع}} از [[یاران خاص]] [[معاویة بن ابوسفیان]] بود. او در اواخر [[عمر شریف]] امیرالمؤمنین{{ع}}، از سوی معاویه [[مأموریت]] یافت تا به [[غارت]] در قبیله‌های [[عرب]] [[هوادار]] [[حضرت]] بپردازد<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۴۳۷.</ref> و هر آنکه از [[یاران]] حضرت را بیابد از پای در آورد.<ref> ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ص۱۶، ص۲۸۵.</ref> همچنین، از [[ضحاک بن قیس]] به عنوان [[جانشین]] [[معاویه]] در [[شام]]، به هنگام عزیمت [[سپاه شام]] به سوی [[عراق]] جهت [[رویارویی]] با [[سپاه امام حسن]]{{ع}}، یاد شده است.<ref> خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱،ص۲۰۷، بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۳۶؛ تاریخ و تمدن اسلامی، مقاله «بررسی مقایسه ای نقش دو تیره بنی فهر در تحولات صدر اسلام (با تکیه بر هملکرد صحابیان آنها)»، رضا کردی، ص۱۹.</ref> علاوه بر آن، تعداد بسیار اندک [[بنی محارب]] و در کل فهریان در جمع [[اصحاب ائمه]]{{ع}} نیز بسیار [[تأمل]] برانگیز و قابل توجه است و حاکی از اقبال کم [[مردم]] این [[طایفه]] به [[خاندان عصمت و طهارت]] است. شاید بتوان از [[مسور بن شداد فهری]]<ref> به نظر می‌‌رسد این نام تصحیف واژه مستورد بن شداد فهری باشد</ref> که به نقل برخی منابع، از [[اصحاب]] و هواداران [[امام علی]]{{ع}} به شمار رفته است<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۱،ص۲۵.</ref> و نیز فردی به نام [[ابونعیم نصر بن عصام بن مغیره فهری]] که در سلسله [[راویان]] [[حدیثی]] در کتابی در باب [[امامت]] از [[یعقوب بن نعیم]] –از [[یاران امام رضا]]{{ع}} و از علمای [[جلیل القدر]] و [[ثقه]] [[شیعه]]- قرار گرفته،<ref> نجاشی، رجال، ص۴۴۹؛ تستری، قاموس الرجال، ج۱۱، ص۱۳۸.</ref> از معدود افراد این تیره از [[قریش]] یاد کرد که گرایشی [[علوی]] داشته‌اند. این [[اخبار]] بر فرض [[صحت]]، از موارد نادر [[گرایش]] [[سیاسی]] و [[عقیدتی]] در میان [[خاندان]] فهر است.
من حیث مجموع می‌‌توان گفت که، فهریان -من جمله بنی محارب- لااقل در سده نخست [[اسلامی]] میانه چندان گرم و دوستانه‌ای با [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} نداشتند. آنان با آنکه بر عنصر [[قریش]] و [[ریاست]] بلامنازع آنان تأکید داشتند لیکن بر اساس مسلک و مرام خاص [[عقیدتی]] خود به [[حکومت علی]]{{ع}} – با آنکه از قریش بود - وقعی ننهادند و همراه با [[معاویه]]، رودرروی [[حکومت]] [[حضرت]] قرار گرفتند. از جمله این افراد، [[حبیب بن مسلمه]] بود. مؤرخین وی را از شرکت کنندگان در [[جنگ صفین]] گفته‌اند و آورده‌اند که او در این [[جنگ]]، عهده‌دار [[فرماندهی]] [[جناح چپ]] [[لشکر]] معاویه بود.<ref> نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ص۲۱۳؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۱۹۵.</ref> رو در رو شدن حبیب بن مسلمه با [[مالک اشتر]] در [[روز]] نخست جنگ صفین را از جمله وقایع مهم مربوط به این جنگ دانسته‌اند.<ref> بلاذری، انساب الاشراف،ج۲، ص.۳۰۳</ref> او از کسانی است که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بعد از [[نماز صبح]] و [[مغرب]] او را [[لعن]] می‌‌کرده است.<ref>نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۰۲.</ref> نقل است که حبیب، گفتگویی با [[امام حسن]]{{ع}} داشته است. براساس این خبر، امام حسن{{ع}}، حبیب بن مسلمه را بر راهی غیر از [[طاعت الهی]] خوانده، وی را به سبب پیروی‌اش از معاویه به [[طمع]] متاع [[دنیا]] [[سرزنش]] کرده است.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۰.</ref> [[ضحاک بن قیس فهری]] نیز، در ایام [[حکومت امام علی]]{{ع}} از [[یاران خاص]] [[معاویة بن ابوسفیان]] بود. او در اواخر [[عمر شریف]] امیرالمؤمنین{{ع}}، از سوی معاویه [[مأموریت]] یافت تا به [[غارت]] در قبیله‌های [[عرب]] [[هوادار]] [[حضرت]] بپردازد<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۴۳۷.</ref> و هر آنکه از [[یاران]] حضرت را بیابد از پای در آورد.<ref> ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ص۱۶، ص۲۸۵.</ref> همچنین، از [[ضحاک بن قیس]] به عنوان [[جانشین]] [[معاویه]] در [[شام]]، به هنگام عزیمت [[سپاه شام]] به سوی [[عراق]] جهت [[رویارویی]] با [[سپاه امام حسن]]{{ع}}، یاد شده است.<ref> خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱،ص۲۰۷، بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۳۶؛ تاریخ و تمدن اسلامی، مقاله «بررسی مقایسه ای نقش دو تیره بنی فهر در تحولات صدر اسلام (با تکیه بر هملکرد صحابیان آنها)»، رضا کردی، ص۱۹.</ref> علاوه بر آن، تعداد بسیار اندک [[بنی محارب]] و در کل فهریان در جمع [[اصحاب ائمه]]{{ع}} نیز بسیار [[تأمل]] برانگیز و قابل توجه است و حاکی از اقبال کم [[مردم]] این [[طایفه]] به [[خاندان عصمت و طهارت]] است. شاید بتوان از [[مسور بن شداد فهری]]<ref> به نظر می‌‌رسد این نام تصحیف واژه مستورد بن شداد فهری باشد</ref> که به نقل برخی منابع، از [[اصحاب]] و هواداران [[امام علی]]{{ع}} به شمار رفته است<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۱،ص۲۵.</ref> و نیز فردی به نام [[ابونعیم نصر بن عصام بن مغیره فهری]] که در سلسله [[راویان]] [[حدیثی]] در کتابی در باب [[امامت]] از [[یعقوب بن نعیم]] –از [[یاران امام رضا]]{{ع}} و از علمای [[جلیل‌القدر]] و [[ثقه]] [[شیعه]]- قرار گرفته،<ref> نجاشی، رجال، ص۴۴۹؛ تستری، قاموس الرجال، ج۱۱، ص۱۳۸.</ref> از معدود افراد این تیره از [[قریش]] یاد کرد که گرایشی [[علوی]] داشته‌اند. این [[اخبار]] بر فرض [[صحت]]، از موارد نادر [[گرایش]] [[سیاسی]] و [[عقیدتی]] در میان [[خاندان]] فهر است.


== [[رجال]] و مشاهیر بنی فهر ==
== [[رجال]] و مشاهیر بنی فهر ==
۲۱۸٬۲۱۵

ویرایش