بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام کاظم | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== اهل بیت رسول خدا{{صل}} و امامان شیعه، انسان‌های پاکیزه‌ای هستند که خدای متعال به پاکی آنان گواهی داده است. آنان در جوامعی که زندگی می‌کرد...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[اهل بیت]] [[رسول خدا]]{{صل}} و [[امامان شیعه]]، انسان‌های پاکیزه‌ای هستند که [[خدای متعال]] به [[پاکی]] آنان [[گواهی]] داده است. آنان در جوامعی که [[زندگی]] می‌کردند، از [[فضائل]] و [[مناقب]] خویش به اندازه‌ای به یادگار گذاشته‌اند که جماعتی از بزرگان [[سنی]] و [[شیعه]]، تحت تأثیر آن فضائل به بازگویی آنها [[اشتیاق]] نشان دادند و به بیان فضائل آنان پرداخته‌اند. | [[اهل بیت]] [[رسول خدا]]{{صل}} و [[امامان شیعه]]، انسان‌های پاکیزه‌ای هستند که [[خدای متعال]] به [[پاکی]] آنان [[گواهی]] داده است. آنان در جوامعی که [[زندگی]] می‌کردند، از [[فضائل]] و [[مناقب]] خویش به اندازه‌ای به یادگار گذاشته‌اند که جماعتی از بزرگان [[سنی]] و [[شیعه]]، تحت تأثیر آن فضائل به بازگویی آنها [[اشتیاق]] نشان دادند و به بیان فضائل آنان پرداخته‌اند. | ||
جایگاه و مناقب و فضائل [[امام کاظم]]{{ع}} نیز مانند دیگر [[ائمه]]{{عم}} سبب شده است تا [[عالمان]] بسیاری با گرایش‌های مختلف و حتی دشمنانش به [[تمجید]] و ذکر مناقب آن [[حضرت]] بپردازند. | جایگاه و مناقب و فضائل [[امام کاظم]]{{ع}} نیز مانند دیگر [[ائمه]]{{عم}} سبب شده است تا [[عالمان]] بسیاری با گرایش‌های مختلف و حتی دشمنانش به [[تمجید]] و ذکر مناقب آن [[حضرت]] بپردازند. | ||
در منابع [[شیعی]] جایگاه رفیع آن حضرت را با عبارتی مانند [[عابدترین]] فرد [[روزگار]] خویش<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۴۱۴؛ ابن خلدون، العبر، ج۱، ص۲۲۲.</ref>، دارنده همه [[کمالات]]<ref>شوشتری، إحقاق الحق، ج۲۸، ص۵۶۷.</ref>، وصف شده است. [[شیخ مفید]] در این باره گوید: آن حضرت در صفات و [[سجایای اخلاقی]] مانند [[زهد]]، [[تقوا]]، [[عبادت]]، [[علم]]، [[سخاوت]] و [[کرم]]، سر آمد روزگار خویش بود و در این بهره‌مندی از این صفات کسی به آن حضرت نمی‌رسید<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۴.</ref>. به جهت گذشت و بردباری‌اش کاظم [[لقب]] گرفت<ref>اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۷۴۳؛ بردی اتابکی، النجوم الزاهره، ج۲، ص۴۰۵.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۱۸.</ref> | در منابع [[شیعی]] جایگاه رفیع آن حضرت را با عبارتی مانند [[عابدترین]] فرد [[روزگار]] خویش<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۴۱۴؛ ابن خلدون، العبر، ج۱، ص۲۲۲.</ref>، دارنده همه [[کمالات]]<ref>شوشتری، إحقاق الحق، ج۲۸، ص۵۶۷.</ref>، وصف شده است. [[شیخ مفید]] در این باره گوید: آن حضرت در صفات و [[سجایای اخلاقی]] مانند [[زهد]]، [[تقوا]]، [[عبادت]]، [[علم]]، [[سخاوت]] و [[کرم]]، سر آمد روزگار خویش بود و در این بهره‌مندی از این صفات کسی به آن حضرت نمی‌رسید<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۴.</ref>. به جهت گذشت و بردباری‌اش کاظم [[لقب]] گرفت<ref>اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۷۴۳؛ بردی اتابکی، النجوم الزاهره، ج۲، ص۴۰۵.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۱۸.</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام کاظم]] | |||