بحث:عصمت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[متکلمان اسلامی]] برای امام شرایطی را بر شمرده‌اند که دسته‌ای از آنها [[مورد اتفاق]] [[شیعه]] و [[سنی]] هستند، مثل [[مرد بودن]]، حر بودن، عالم بودن به [[امور دینی]]، [[عاقل]] بودن، [[مسلمان]] بودن<ref>{{عربی|أما الشّروط المتّفق علیها فثمانیة شروط: الأول: أن یکون مجتهدا فی الأحکام الشّرعیةو...}}؛ آمدی، سیف‌الدین، أبکار الأفکار فی أصول الدین، ج۵، ص ۱۹۱.</ref>. امّا در مقابل برخی از شروط مورد [[اختلاف]] [[فریقین]] هستند. [[امامیه]] برخلاف سایر [[مذاهب اسلامی]]، [[منصوص بودن]]، [[عصمت]] و [[افضلیت]] را از شرایط اساسی در [[انتصاب امام]] می‌دانند<ref>{{عربی|یجب ان یکون الإمام معصوما من القبائح و الاخلال بالواجبات...}}، شیخ طوسی، الاقتصاد فیمایتعلق بالاعتقاد، ص۳۰۵ و {{عربی|قال: الثّانی یجب أن یکون الإمام معصوما، و إلاّ تسلسل}}، علامه حلی، باب حادی عشر.</ref>. تاکید بر وجود این شرایط در پیامبران و [[امامان]] حاکی از لزوم وجود این شرایط در اوست که از جمله آنها شرط [[عصمت]] است.از نظر شیعه، حجت‌های الهی اعم از [[پیامبران]] و [[امامان]] باید [[معصوم]] باشند. یعنی عصمت شرط رهبری الهی آنان است، متکلمان امامیه معتقدند که شخص معصوم باید در تمام [[طول عمر]] خود از هرگونه عمل و [[رفتار]] منافی با عصمت معصوم باشد و این عصمت اختصاص به دوران [[بعثت پیامبر]] و یا [[امامت]] امام ندارد.