محدوده آزادی انتقاد و نظارت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۱۲
، ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲وظیفهٔ شمارهٔ ۳، بخش دوم
جز (جایگزینی متن - 'رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[فقه سیاسی (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ فقه سیاسی]] | | موضوع اصلی = [[فقه سیاسی (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ فقه سیاسی]] | ||
| تصویر = 110062.jpg | | تصویر = 110062.jpg | ||
| نمایه وابسته = [[کلیاتی از فقه سیاسی (نمایه)|کلیاتی از فقه سیاسی]] | | نمایه وابسته = [[کلیاتی از فقه سیاسی (نمایه)|کلیاتی از فقه سیاسی]] | ||
| مدخل اصلی = ؟ | | مدخل اصلی = ؟ | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۳: | ||
حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[محمد حسن قدردان قراملکی]]''' در کتاب ''«[[آزادی در فقه و حدود آن (کتاب)|آزادی در فقه و حدود آن]]»'' در این‌باره گفته است: | حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[محمد حسن قدردان قراملکی]]''' در کتاب ''«[[آزادی در فقه و حدود آن (کتاب)|آزادی در فقه و حدود آن]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«[[انتقاد]] از [[حکومت]] یا شخص [[رهبر]] مادامی که موضوع انتقاد [[حفظ]] شود، محدوده خاصی ندارد. قلمرو انتقاد در [[اسلام]] به گونه‌ای گسترده است که [[معصومان]]{{عم}} حتی توهین و [[اهانت]] [[مخالفان]] و منتقدان را [[تحمل]] می‌کردند و بالاتر از آن، [[اصحاب]] و [[پیروان]] خویش را به [[بردباری]] و [[صبوری]] [[تشویق]] می‌کردند که نمونه‌های آن در [[سیره امام علی]]{{ع}} به شماره نیاید. پس به صرف انتقاد که احیاناً متضمن اهانت هم است، نمی‌توان منتقد را [[حبس]] کرد، چرا که موجب سد [[راه]] انتقاد می‌شود. | «[[انتقاد]] از [[حکومت]] یا شخص [[رهبر]] مادامی که موضوع انتقاد [[حفظ]] شود، محدوده خاصی ندارد. قلمرو انتقاد در [[اسلام]] به گونه‌ای گسترده است که [[معصومان]] {{عم}} حتی توهین و [[اهانت]] [[مخالفان]] و منتقدان را [[تحمل]] می‌کردند و بالاتر از آن، [[اصحاب]] و [[پیروان]] خویش را به [[بردباری]] و [[صبوری]] [[تشویق]] می‌کردند که نمونه‌های آن در [[سیره امام علی]] {{ع}} به شماره نیاید. پس به صرف انتقاد که احیاناً متضمن اهانت هم است، نمی‌توان منتقد را [[حبس]] کرد، چرا که موجب سد [[راه]] انتقاد می‌شود. | ||
تنها [[محدودیت]] انتقاد، [[قلب]] ماهیت انتقاد یعنی تبدیل آن به [[توطئه]] است. اگر شخص منتقدی در [[پوشش]] انتقاد، قصد توطئه و تشویش اذهان عمومی را داشته باشد، [[حکومت اسلامی]] باید از آن جلوگیری کند؛ اما [[مجازات]] او، بر حسب نوع [[جرم]] و قصد [[مجرم]] متفاوت خواهد بود. اما نکته ظریف و مهم این است که هر دو طرف یعنی شخص منتقد و حکومت نباید از [[حریم]] خویش خارج گردند؛ منتقد آزادانه انتقاد کند و قصد توطئه و براندازی نداشته باشد و از طرف دیگر، حکومت نیز به بهانه توطئه و اخلال [[امنیت]] ملی یا [[مصالح]] ملی و [[شرعی]]، به تحدید یا سلب انتقاد نپردازد، بلکه باید تحمل انتقاد ناحق را نیز داشته باشد. | تنها [[محدودیت]] انتقاد، [[قلب]] ماهیت انتقاد یعنی تبدیل آن به [[توطئه]] است. اگر شخص منتقدی در [[پوشش]] انتقاد، قصد توطئه و تشویش اذهان عمومی را داشته باشد، [[حکومت اسلامی]] باید از آن جلوگیری کند؛ اما [[مجازات]] او، بر حسب نوع [[جرم]] و قصد [[مجرم]] متفاوت خواهد بود. اما نکته ظریف و مهم این است که هر دو طرف یعنی شخص منتقد و حکومت نباید از [[حریم]] خویش خارج گردند؛ منتقد آزادانه انتقاد کند و قصد توطئه و براندازی نداشته باشد و از طرف دیگر، حکومت نیز به بهانه توطئه و اخلال [[امنیت]] ملی یا [[مصالح]] ملی و [[شرعی]]، به تحدید یا سلب انتقاد نپردازد، بلکه باید تحمل انتقاد ناحق را نیز داشته باشد. | ||