جز
جایگزینی متن - '-،' به '-'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - '-،' به '-') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== [[دستگیری]] مختار<ref>مختار بن ابی عبید بن مسعود ثقفی - که کنیه‌اش ابو اسحاق است- | == [[دستگیری]] مختار<ref>مختار بن ابی عبید بن مسعود ثقفی - که کنیه‌اش ابو اسحاق است- در سال هجرت به دنیا آمد. او پیامبر {{صل}} را ندید و از ایشان روایتی ندارد. وی از صاحبان فضیلت و نیکوکار به شمار می‌رفت، تا این که برای خونخواهی امام حسین {{ع}} قیام کرد و گروه بسیاری از شیعیان کوفه، نزد او اجتماع کردند و او بر کوفه مسلط شد و قاتلان حسین {{ع}} را به چنگ آورد و آنان را کشت. گفته‌اند او نماینده محمد بن حنفیه در خونخواهی بوده است. ابراهیم بن اشتر به همراه لشکری به وی ملحق شد و ابن زیاد و گروهی دیگر را کشت. بدین جهت، بسیاری از مسلمانان، او را دوست دارند. وی در این راه، امتحان‌های خوبی داد. او برای ابن عباس و ابن حنفیه و... پول می‌فرستاد و آنان می‌پذیرفتند. خواهر مختار، همسر ابن عمر بود. مصعب بن زبیر، از بصره به همراه گروه بسیاری از اهل کوفه و بصره به سمت او حرکت کرد و مختار را در سال ۶۷ ق، کشت. دیدگاه شخصیت‌های شیعه و اهل سنت درباره او و عقیده‌اش و قیامش، گوناگون است. البته همه اتفاق دارند که پیش از قیام، دارای حسن حال بوده است.</ref>== | ||
در کتاب [[تاریخ الیعقوبی (کتاب)|تاریخ الیعقوبی]] آمده است که: [[مختار بن ابی عبید ثقفی]]، به همراه جمعی که با خود [[سلاح]] داشتند، آمدند و می‌خواستند [[حسین بن علی]] {{ع}} را [[یاری]] کنند. [[عبیدالله بن زیاد]]، او را گرفت و [[زندان]] کرد و او را با چوب زد و پلک چشمش [[بریده]] شد<ref>{{متن حدیث|كَانَ المُختارُ بْنُ أبِي عُبَيْدٍ الثَّقَفِيُّ أقبَلَ فِي جَمَاعَةٍ عَلَيْهِمُ السِّلاحُ، يُرِيدُونَ نَصْرَ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيٍّ {{ع}}، فَأَخَذَهُ عُبَيْدُ اللّهِ بنُ زِيادٍ فَحَبَسَهُ، وَ ضَرَبَهُ بِالقَضيبِ، حَتّى شَتَرَ عَيْنَهُ}} (تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۵۸).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۳۵۹.</ref> | در کتاب [[تاریخ الیعقوبی (کتاب)|تاریخ الیعقوبی]] آمده است که: [[مختار بن ابی عبید ثقفی]]، به همراه جمعی که با خود [[سلاح]] داشتند، آمدند و می‌خواستند [[حسین بن علی]] {{ع}} را [[یاری]] کنند. [[عبیدالله بن زیاد]]، او را گرفت و [[زندان]] کرد و او را با چوب زد و پلک چشمش [[بریده]] شد<ref>{{متن حدیث|كَانَ المُختارُ بْنُ أبِي عُبَيْدٍ الثَّقَفِيُّ أقبَلَ فِي جَمَاعَةٍ عَلَيْهِمُ السِّلاحُ، يُرِيدُونَ نَصْرَ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيٍّ {{ع}}، فَأَخَذَهُ عُبَيْدُ اللّهِ بنُ زِيادٍ فَحَبَسَهُ، وَ ضَرَبَهُ بِالقَضيبِ، حَتّى شَتَرَ عَيْنَهُ}} (تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۵۸).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۳۵۹.</ref> | ||