صلح حدیبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

| پرسش مرتبط  =  

}}

'''صلح حدیبیه''' از حوادث مهم تاریخ اسلام است که در [[سال ششم هجرت]] میان [[مسلمانان]] و [[مشرکان]] [[مکه]] در منطقه [[حدیبیه]] منعقد شد. مسلمانان به دستور پیامبر {{صل}} که برای به جا آوردن [[مناسک]] [[حج]] رهسپار مکه شده بودند با ممانعت مشرکین قریش مواجه شدند، [[پیامبر]] پس از سرباز زدن [[عمر بن خطاب]] برای گفتگو با [[قریش]]، [[عثمان]] را فرستاد. [[شایعه]] کشته شدن او منجر به [[بیعت]] دوباره پیامبر {{صل}} با مسلمانان شد که از آن به [[بیعت رضوان]] یاد می‌شود. سرانجام پس از مذاکراتی میان طرفین صلح‌نامه‌ای به خط [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} نوشته شد.

[[پیامبر]] {{صل}} با اطلاع از جریان، از راهی دیگر به سوی [[مکه]] حرکت کرد و به "[[حدیبیه]]" ـ در [[غرب]] [[شهر]] [[مکه]] و در راه [[جده]] ـ رفت<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۱۰؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۷۳.</ref>. در [[حدیبیه]] به [[پیامبر]] {{صل}} خبر رسید که مکیان، گروه انبوهی از [[مردم]] و سیاهان [[حبشه]] و [[هم‌پیمانان]] خود را گردآوری کرده و قسم خورده‌اند [[مانع]] ورود [[مسلمان]] به [[مکه]] شوند. [[پیامبر]] {{صل}} "[[خراش بن امیه کعبی]]" را به عنوان [[نماینده]] خود به سوی [[قریش]] فرستاد تا ضمن [[گفتگو]]، [[هدف]] [[مسلمانان]] را از ورود به [[مکه]] به آنان اعلام کند؛ اما [[مشرکان]] [[مکه]]، اسب وی را پی کردند و [[تصمیم]] به [[قتل]] او گرفتند که [[خویشان]] او و به [[نقلی]] احابیش، [[مانع]] این کار شدند<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۷۴؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۱۴؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۶۹.</ref>. بزرگان [[مکه]] چندین بار به سوی [[پیامبر]] {{صل}} رفتند تا ایشان را از ورود به [[مکه]] باز دارند. [[پیامبر]] {{صل}} [[هدف]] خود را فقط [[زیارت]] [[خانه خدا]] عنوان می‌کرد<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۷۴؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۱۲-۳۱۴؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی ج۲، ص۵۹۳.</ref> و بر انجام مراسم [[عمره]] [[اصرار]] داشت.

== بیعت رضوان ==