نبوت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام خمینی]] در تعریف انسان کامل بر [[جامعیت]] او نسبت به جمیع مراتب عینی و مثالی و [[حسی]] و منطوی بودن او نسبت به [[عوالم غیبی]] و شهادی و آنچه در آن است، انگشت تأکید نهاده و به کریمه {{متن قرآن|وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا}}<ref>«و همه نام‌ها را به آدم آموخت» سوره بقره، آیه ۳۱.</ref> [[استشهاد]] کرده است<ref>امام خمینی، شرح دعاء السحر، ص۲۱.</ref>.<ref>[[حسین روحانی‌نژاد|روحانی‌نژاد، حسین]]، [[ولایت‌شناسی (مقاله)| مقاله «ولایت‌شناسی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۱۵۶.</ref>

یکی دیگر از واژگان مرتبط با مفهوم [[ولایت]]، نبوت است. با توجه به آنکه در رابطه [[نبی]] با [[مردم]] اتصال و [[ارتباط]] ولایی که در معنای لغوی ولایت گفته شد موجود است، باید نسبت این مفهوم با مفهوم ولایت از منظر [[رهبر]] [[انقلاب]] روشن گردد. در منظر [[مقام معظم رهبری]]، نبوت عبارت است از گزاردن پیغام [[پروردگار]] در میان [[بشر]] در برهه‌ای از [[زمان]] و تحقق [[اراده الهی]] به وسیله شخصی که [[مبعوث]] و [[برگزیده پروردگار]] است<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با کارگزاران نظام اسلامی در سالروز عید غدیر، ۲۸/۲/۱۳۷۴.</ref>. [[دین]]، بدون نبوت هیچ معنایی ندارد<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در تاریخ ۱۰/۷/۱۳۵۳.</ref>. بر همین اساس ایشان [[بعثت]] را مهم‌ترین اتفاق در طول [[تاریخ]] بشر و بزرگ‌ترین [[نعمت خداوند]] قلمداد می‌کنند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با قاریان چهل کشور جهان و برخی روشن ضمیران، ۲۴/۱۲/۱۳۶۸.</ref> که می‌تواند هم‌رتبه حادثه [[خلقت انسان]] شمرده شود<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با کارگزاران نظام جمهوری اسلامی در عید مبعث، ۱/۱۱/۱۳۷۱.</ref>. به [[اعتقاد]] ایشان، بعثت [[انبیاء]] نه صرفاً ارائه برخی مفاهیم نظری و نشان دادن راه، بلکه یک حرکت عملی بود تا بشر را از یک سو به سرمنزل کمال فردی، [[روحی]] و [[معنوی]]، و از سوی دیگر به تعالی [[زندگی اجتماعی]] و [[اصلاح]] وضع [[جوامع]] برساند. [[پیامبران]] نخست خود عامل بوده و با [[دستگیری]] در طی مسیر، افراد و جوامع را به کمال می‌رساندند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با کارگزاران نظام جمهوری اسلامی در عید مبعث ۲۹/۹/۱۳۷۴.</ref>. بعثت در لغت به معنای برانگیختگی و تحرک بعد از [[سستی]] است. ابتدا در وجود [[پیغمبر]] انقلاب، [[جوش]] و [[خروش]] و تحولی درونی به پا می‌شود و سپس، تأثیر این [[رستاخیز]] و [[تحول]] درونی به [[جامعه]] منتقل می‌شود. بعثت به معنای انقلابی در [[جامعه]] است که به دنبال [[انقلاب]] درونی [[پیامبر]] رخ می‌دهد و نتیجه آن پیوند [[فکری]] و [[روحی]] [[مردم]] با [[نبی]] و یکی کردن [[انگیزه‌ها]] و اندیشه‌های مردم به سمت [[اهداف الهی]] است<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در تاریخ ۱۱/۷/۱۳۵۳.</ref>.

با این [[تفسیر]] [[ارتباط]] مفهوم [[ولایت]] و [[نبوت]] بهتر آشکار می‌شود. ایشان تفاوت حرکت [[پیامبران]] و سایر [[رهبران]] [[علمی]] و [[اجتماعی]] [[جهان]] را در این می‌دانند که رهبران مکاتب مختلف برخی آموزه‌ها و تصورات [[ذهنی]] را به دیگران می‌آموزند ولی حرکت [[انبیاء]] از ابتدا توأم با [[اقدام]] و تحقق شعارهای ایشان است. پیامبر ابتدا خود [[تزکیه]] شده و به کمک همین تزکیه است که می‌تواند جهانی را به سمت تزکیه [[رهبری]] کند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در تاریخ ۱۱/۷/۱۳۵۳.</ref>.<ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری (مقاله)|مقاله «ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲]] ص ۱۴۵.</ref>