خندق (مکان): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ دسامبر ۲۰۲۲
 
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
«خندق» را نامی برای محله‌ای بزرگ در [[جرجان]] و روستایی بزرگ در بیرون [[شهر]] قاهره که بدان «[[ثنیة الأصبغ بن عبدالعزیز بن مروان]]» می‌‌گویند، گفته‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.</ref> خندقی که [[شاپور]] – [[پادشاه ایران]] - در [[کوفه]] بین [[ایران]] و [[اعراب]] حفر کرد نیز از دیگر مواضعی است که از آن در ذیل عنوان خندق نام برده شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.</ref> اما مهمترین موضعی که از آن به عنوان خندق یاد شده است، مکانی حفر شده در اطراف [[مدینه]] است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.</ref> که در خلال [[جنگ احزاب]] و به پیشنهاد [[سلمان فارسی]] در اطراف مدینه حفر شد. از آنجا که مدینه را از سه طرف [[حرار]] مدینه احاطه کرده‌اند از این رو تنها راه امکان [[نفوذ]] [[مشرکان مکه]] به مدینه، سمت شمال [[غربی]] این شهر، بین [[سلع]] و قسمت سفلای حره وبره - که امروزه «حرة المدینة الغربیه» خوانده می‌‌شود - و نیز جانب شمال شرقی مدینه بین سلع و حره واقم، بود. بدین جهت، به [[دستور پیامبر]]{{صل}}، این خندق بین دو حره مذکور، در حالی که [[کوه]] سلع در پشت آن قرار داشت، حفر گردید؛ به عمقی که اگر [[دشمن]] در آن وارد شد، خروج از آن بر او دشوار باشد و به عرضی که پریدن اسب [[مشرکان]] از آن، امکان پذیر نباشد.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۱۴.</ref>
«خندق» را نامی برای محله‌ای بزرگ در [[جرجان]] و روستایی بزرگ در بیرون [[شهر قاهره]] که بدان «[[ثنیة الأصبغ بن عبدالعزیز بن مروان]]» می‌‌گویند، گفته‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.</ref> خندقی که [[شاپور]] – [[پادشاه ایران]] - در [[کوفه]] بین [[ایران]] و [[اعراب]] حفر کرد نیز از دیگر مواضعی است که از آن در ذیل عنوان خندق نام برده شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.</ref> اما مهمترین موضعی که از آن به عنوان خندق یاد شده است، مکانی حفر شده در اطراف [[مدینه]] است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۹۲.</ref> که در خلال [[جنگ احزاب]] و به پیشنهاد [[سلمان فارسی]] در اطراف مدینه حفر شد. از آنجا که مدینه را از سه طرف [[حرار]] مدینه احاطه کرده‌اند از این رو تنها راه امکان [[نفوذ]] [[مشرکان مکه]] به مدینه، سمت شمال [[غربی]] این شهر، بین [[سلع]] و قسمت سفلای حره وبره - که امروزه «حرة المدینة الغربیه» خوانده می‌‌شود - و نیز جانب شمال شرقی مدینه بین سلع و حره واقم، بود. بدین جهت، به [[دستور پیامبر]]{{صل}}، این خندق بین دو حره مذکور، در حالی که [[کوه]] سلع در پشت آن قرار داشت، حفر گردید؛ به عمقی که اگر [[دشمن]] در آن وارد شد، خروج از آن بر او دشوار باشد و به عرضی که پریدن اسب [[مشرکان]] از آن، امکان پذیر نباشد.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۱۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۲۱۸٬۱۴۸

ویرایش