جز
جایگزینی متن - 'شهر مکه' به 'شهر مکه'
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
با توجه به سه [[شاهد]] فوق؛ [[تشرف]] ابوثعلبه پیش از [[خیبر]]، حضور در [[غزوه خیبر]] و [[پیشی گرفتن]] وی در [[مسلمانی]] بر [[ابوهریره]]، [[زمان]] [[پذیرفتن]] اسلامش را در [[سال هفتم هجری]] صحیح میدانیم، اما با گزارشهای مربوط به حضور وی در [[بیعت رضوان]]، [[تعارض]] جدی دارد و به ناچار به سلب این [[فضیلت]] از وی خواهد انجامید. | با توجه به سه [[شاهد]] فوق؛ [[تشرف]] ابوثعلبه پیش از [[خیبر]]، حضور در [[غزوه خیبر]] و [[پیشی گرفتن]] وی در [[مسلمانی]] بر [[ابوهریره]]، [[زمان]] [[پذیرفتن]] اسلامش را در [[سال هفتم هجری]] صحیح میدانیم، اما با گزارشهای مربوط به حضور وی در [[بیعت رضوان]]، [[تعارض]] جدی دارد و به ناچار به سلب این [[فضیلت]] از وی خواهد انجامید. | ||
در مورد شرح حال وی از زمان حضورش در [[جنگ خیبر]] در سال هفتم هجری تا زمان ورود هیئت بنوخشین نزد [[پیامبر]]، گزارشی در دست نیست؛ جز اینکه او به سوی قومش عزیمت کرد و تنی چند دعوتش را پذیرفتند و [[هیئت]] هفت، ده یا چند نفرهای از تیره بنوخشین نزد پیامبر آمدند، [[مسلمان]] شدند، [[بیعت]] کردند و بازگشتند<ref>ابن سعد، ج۱، ص۲۴۹؛ ابن کثیر، ج۴، ص۱۸۱.</ref>. مکان ورود آن هیئت و [[ملاقات]] آنان را با پیامبر، [[شهر | در مورد شرح حال وی از زمان حضورش در [[جنگ خیبر]] در سال هفتم هجری تا زمان ورود هیئت بنوخشین نزد [[پیامبر]]، گزارشی در دست نیست؛ جز اینکه او به سوی قومش عزیمت کرد و تنی چند دعوتش را پذیرفتند و [[هیئت]] هفت، ده یا چند نفرهای از تیره بنوخشین نزد پیامبر آمدند، [[مسلمان]] شدند، [[بیعت]] کردند و بازگشتند<ref>ابن سعد، ج۱، ص۲۴۹؛ ابن کثیر، ج۴، ص۱۸۱.</ref>. مکان ورود آن هیئت و [[ملاقات]] آنان را با پیامبر، [[شهر مکه]] گفتهاند<ref> سمعانی، ج۲، ص۴۲۵.</ref> که در این صورت، باید در سال هشتم ([[فتح مکه]]) یا دهم [[هجری]] ([[حجة الوداع]]) باشد. اما از ظاهر عبارت {{عربی|«ثم قدم بعد ذلك سبعةُ نفرٍ من خشين فنزلوا على ابي ثعلبه فأسلموا وبایعوا ورجعوا الى قومهم»}}<ref>ابن سعد، ج۱، ص۲۴۹.</ref> این گونه فهمیده میشود که [[وفد]] هفت نفره خشین در مدت زمانی نه چندان طولانی از زمان مسلمان شدن ابی ثعلبه، (بعد از خیبر تا پیش از فتح مکه) در [[مدینه]] به حضور پیامبر رسیدند؛ زیرا آنان در [[منزل]] أبوثعلبه اقامت داشتند و سپس به [[سرزمین]] خویش بازگشتند. افزون بر آنچه گفته شد، از ورود وفد یا وفودی در مکه گزارشی نشده است. | ||
در مورد شرح حال وی از [[منابع تاریخی]]، آگاهیهای زیادی جز گزارشهای پراکندهای در [[فتوحات]] به دست نمیآید. او در [[فتح]] [[حمص]] در سال پانزده شرکت داشت و نخستین [[نماز جماعت]] [[مسلمانان]] در آنجا، به [[امامت]] وی در کنیسه «[[یوحنا]]» برگزار گردید<ref>باجی، ج۱، ص۴۷۰.</ref>. بر اساس گزارشهای [[تاریخی]]، او در زمره [[حزب]] [[قاعدین]] به شمار میرود؛ زیرا در هیچ یک از جنگهای [[دوران خلافت امام علی]] {{ع}}، نه به نفع و نه به ضرر [[امام]] شرکت نکرد<ref>باجی، ج۱، ص۴۷۰.</ref>. همچنین وی از آن اوضاع به [[فتنه]] [[علی]] {{ع}}، و احتمالا از [[جنگ جمل]] به نخستین فتنه تعبیر کرده است<ref>مزی، ج۳۳، ص۱۷۴.</ref>. یکی از اسناد معتبر بر عضویت وی در [[حزب]] [[قاعدین]]، شاید نقل این [[روایتها]] از طریق او از [[پیامبر]] باشد که فرمود: {{متن حدیث| إِذَا رَأَيْتَ شُحّاً مُطَاعاً وَ هَوًى مُتَّبَعاً وَ إِعْجَابَ كُلِّ ذِي رَأْيٍ بِرَأْيِهِ فَعَلَيْكَ بِنَفْسِكَ وَ دَعْ أَمْرَ اَلْعَامَّةِ }}<ref>مزی، ج۲۱، ص۵۶۳.</ref>؛ همچنین [[روایت]] دیگری از پیامبر که فرمود: {{متن حدیث|إنَّ مِنْ ورائِكُمْ أيامَ الصبرِ الصبرُ فيهِنَّ كَقَبْضٍ علَى الجمْرِ}}<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۸، ص۴۲۶.</ref>؛ واگذاری امور [[مردم]] به خودشان و [[شکیبایی]] پیشه کردن، نشانه اعتزال اوست. | در مورد شرح حال وی از [[منابع تاریخی]]، آگاهیهای زیادی جز گزارشهای پراکندهای در [[فتوحات]] به دست نمیآید. او در [[فتح]] [[حمص]] در سال پانزده شرکت داشت و نخستین [[نماز جماعت]] [[مسلمانان]] در آنجا، به [[امامت]] وی در کنیسه «[[یوحنا]]» برگزار گردید<ref>باجی، ج۱، ص۴۷۰.</ref>. بر اساس گزارشهای [[تاریخی]]، او در زمره [[حزب]] [[قاعدین]] به شمار میرود؛ زیرا در هیچ یک از جنگهای [[دوران خلافت امام علی]] {{ع}}، نه به نفع و نه به ضرر [[امام]] شرکت نکرد<ref>باجی، ج۱، ص۴۷۰.</ref>. همچنین وی از آن اوضاع به [[فتنه]] [[علی]] {{ع}}، و احتمالا از [[جنگ جمل]] به نخستین فتنه تعبیر کرده است<ref>مزی، ج۳۳، ص۱۷۴.</ref>. یکی از اسناد معتبر بر عضویت وی در [[حزب]] [[قاعدین]]، شاید نقل این [[روایتها]] از طریق او از [[پیامبر]] باشد که فرمود: {{متن حدیث| إِذَا رَأَيْتَ شُحّاً مُطَاعاً وَ هَوًى مُتَّبَعاً وَ إِعْجَابَ كُلِّ ذِي رَأْيٍ بِرَأْيِهِ فَعَلَيْكَ بِنَفْسِكَ وَ دَعْ أَمْرَ اَلْعَامَّةِ }}<ref>مزی، ج۲۱، ص۵۶۳.</ref>؛ همچنین [[روایت]] دیگری از پیامبر که فرمود: {{متن حدیث|إنَّ مِنْ ورائِكُمْ أيامَ الصبرِ الصبرُ فيهِنَّ كَقَبْضٍ علَى الجمْرِ}}<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۸، ص۴۲۶.</ref>؛ واگذاری امور [[مردم]] به خودشان و [[شکیبایی]] پیشه کردن، نشانه اعتزال اوست. |