بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = عدالت | | موضوع مرتبط = عدالت سیاسی | ||
| عنوان مدخل = عدالت سیاسی | | عنوان مدخل = عدالت سیاسی | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[عدالت سیاسی در فقه سیاسی]] - [[عدالت سیاسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[عدالت سیاسی در معارف و سیره نبوی]] | ||
| پرسش مرتبط = عدالت | | پرسش مرتبط = عدالت (پرسش) | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[اتباع]] [[دولت]] [[دینی]] [[پیامبر]]، به اعتباری به [[مسلمان]]، [[مشرک]] و [[کافر]] و کافر [[اهل کتاب]] تقسیم می‌شد که هر یک دارای [[حقوق]] [[سیاسی]] خاصی بودند. بر این اساس، [[کفار]] [[حربی]] از هیچ حقی در [[جامعه]] و [[حکومت اسلامی]] برخوردار نبودند و در مقابل اهل کتاب از حقوق سیاسی مشترکی با [[مسلمانان]] برخوردار بودند که این حقوق در مفاد [[قانون اساسی]] دولت - [[شهر مدینه]] آمده است، از جمله در قانون اساسی [[مدینه]] بر [[آزادی]] [[مراسم دینی]] اهل کتاب، [[یاری کردن]] مسلمانان توسط اهل کتاب به وقت [[جنگ]] و [[اتحاد]] بینشان در [[دفاع]] از مدینه و... تأکید شده است<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۱۴۳-۱۴۴.</ref>. | [[اتباع]] [[دولت]] [[دینی]] [[پیامبر]]، به اعتباری به [[مسلمان]]، [[مشرک]] و [[کافر]] و کافر [[اهل کتاب]] تقسیم می‌شد که هر یک دارای [[حقوق]] [[سیاسی]] خاصی بودند. بر این اساس، [[کفار]] [[حربی]] از هیچ حقی در [[جامعه]] و [[حکومت اسلامی]] برخوردار نبودند و در مقابل اهل کتاب از حقوق سیاسی مشترکی با [[مسلمانان]] برخوردار بودند که این حقوق در مفاد [[قانون اساسی]] دولت - [[شهر مدینه]] آمده است، از جمله در قانون اساسی [[مدینه]] بر [[آزادی]] [[مراسم دینی]] اهل کتاب، [[یاری کردن]] مسلمانان توسط اهل کتاب به وقت [[جنگ]] و [[اتحاد]] بینشان در [[دفاع]] از مدینه و... تأکید شده است<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۱۴۳-۱۴۴.</ref>. بنابراین [[پیمان]]، مسلمانان با اهل کتاب در مقابل [[تجاوز]] خارجی [[متحد]] شدند. | ||
نکته حایز اهمیت در [[دولت نبوی]] این است که در آن کسانی [[مناصب]] [[حکومتی]] را به دست می‌گیرند که [[درک]] [[درستی]] از حقوق و [[اوامر الهی]] داشته باشند و [[رفتار]] و کردارشان مطابق با آنها باشد. کما اینکه پیامبر {{صل}} در خصوص صاحب‌منصبان سیاسی دولت دینی می‌فرمایند: «آنکه از [[امت]] من، [[ولایت امری]] از [[مردم]] را داشته باشد، چنانچه همانند [[حفظ خویشتن]] از آن [[حفاظت]] ننماید، رایحه [[بهشت]] را نخواهد یافت»<ref>{{متن حدیث|ما من امتي أحد ولّي من امر الناس شيئا لم يحفظهم بما يحفظ به نفسه إلا لم يجد رائحة الجنة}}؛ محمدحسین جمشیدی، نظریه عدالت، ص۱۶۴.</ref>. | نکته حایز اهمیت در [[دولت نبوی]] این است که در آن کسانی [[مناصب]] [[حکومتی]] را به دست می‌گیرند که [[درک]] [[درستی]] از حقوق و [[اوامر الهی]] داشته باشند و [[رفتار]] و کردارشان مطابق با آنها باشد. کما اینکه پیامبر {{صل}} در خصوص صاحب‌منصبان سیاسی دولت دینی می‌فرمایند: «آنکه از [[امت]] من، [[ولایت امری]] از [[مردم]] را داشته باشد، چنانچه همانند [[حفظ خویشتن]] از آن [[حفاظت]] ننماید، رایحه [[بهشت]] را نخواهد یافت»<ref>{{متن حدیث|ما من امتي أحد ولّي من امر الناس شيئا لم يحفظهم بما يحفظ به نفسه إلا لم يجد رائحة الجنة}}؛ محمدحسین جمشیدی، نظریه عدالت، ص۱۶۴.</ref>. | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۳: | ||
در دولت دینی پیامبر {{صل}} [[آگاهی]] به [[شریعت]] از معیارهای اصلی در توزیع [[قدرت]] بود و به همین دلیل در [[ساختار سیاسی]] این دولت، «[[صحابه]]» از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند. البته این جایگاه نشانه [[ارزش]] نیست، بلکه ابزاری برای [[خدمت]] محسوب می‌شود. در این خصوص پیامبر {{صل}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|سَيِّدُ الْقَوْمِ خَادِمُهُمْ}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ح۵۷۹۱.</ref>. | در دولت دینی پیامبر {{صل}} [[آگاهی]] به [[شریعت]] از معیارهای اصلی در توزیع [[قدرت]] بود و به همین دلیل در [[ساختار سیاسی]] این دولت، «[[صحابه]]» از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند. البته این جایگاه نشانه [[ارزش]] نیست، بلکه ابزاری برای [[خدمت]] محسوب می‌شود. در این خصوص پیامبر {{صل}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|سَيِّدُ الْقَوْمِ خَادِمُهُمْ}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ح۵۷۹۱.</ref>. | ||
[[پیامبر اسلام]] در اشغال مناصب، بر [[شایسته‌سالاری]] تأکید ویژه‌ای داشته و می‌فرمایند: {{متن حدیث| من تقدّم على المسلمين و هو يرى أنّ فيهم من هو افضل منه، فقد خان اللَّه و رسوله و المسلمين}}<ref>عبدالحسین امینی، الغدیر، ج۸، ص۲۹۱.</ref>.<ref>[[روح الله دهقانی|دهقانی، روح الله]]، [[نظریه عدالت در دولت نبوی (مقاله)|مقاله «نظریه عدالت در دولت نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] | [[پیامبر اسلام]] در اشغال مناصب، بر [[شایسته‌سالاری]] تأکید ویژه‌ای داشته و می‌فرمایند: {{متن حدیث| من تقدّم على المسلمين و هو يرى أنّ فيهم من هو افضل منه، فقد خان اللَّه و رسوله و المسلمين}}<ref>عبدالحسین امینی، الغدیر، ج۸، ص۲۹۱.</ref>.<ref>[[روح الله دهقانی|دهقانی، روح الله]]، [[نظریه عدالت در دولت نبوی (مقاله)|مقاله «نظریه عدالت در دولت نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]]، ص۱۸۴.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||
[[سیره پیامبر خاتم درباره عدالت سیاسی چه بود؟ (پرسش)]] | [[سیره پیامبر خاتم درباره عدالت سیاسی چه بود؟ (پرسش)]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:عدالت | [[رده:عدالت]] | ||