ابوالاسود دوئلی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوالاسود]] با آنکه سالخورده شده بود، به [[مسجد]] و بازار می‌رفت و با دوستانش [[دیدار]] می‌کرد<ref>ابن خلکان، ج۲، ص۵۳۷.</ref>. وی در پایان [[عمر]]، فلج شد<ref>ابن قتیبه، ص۴۳۴؛ ابن خلکان ج۲، ص۵۳۷.</ref> ولی همچنان برای رفع نیازهایش، به بازار می‌رفت، در حالی که پایش را روی [[زمین]] می‌کشید و در وضع نامناسبی سر می‌برد <ref>ابن خلکان، ج۲، ص۵۳۸.</ref>.

بیشتر [[تاریخ‌نگاران]]، علت درگذشت او را [[طاعون]] جارف<ref>که در سال ۶۹ رخ داد؛ ر. ک: خلیفه بن خیاط، التاریخ، ص۲۰۴. نیز درباره طاعون جارف ر. ک:ابن قتیبه، ص۶۰۱-۶۰۲.</ref> می‌دانند؛ گرچه برخی به درگذشت وی پیش از طاعون اشاره کرده‌اند<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۱۳.</ref> به گفته [[سمعانی]]<ref>سمعانی، ج۲، ص۵۰۸.</ref> [[مسجد]] [[ابوالاسود]] در محله [[هذیل]] تا [[زمان]] سمعانی باقی مانده بود و او در آن مسجد بر استاد خود [[حدیث]] می‌خواند. وی از [[امام علی]] {{ع}}، [[عمر]]، [[عبدالله بن مسعود]]، [[زبیر بن عوام]] و دیگران [[روایت]] نقل کرده و پسرش [[ابو حرب بن ابی الأسود]] و برخی دیگر، از وی روایت آورده‌اند<ref>مزی ج۲۱، ص۲۷..</ref> وی از [[راویان]] [[اخبار]] [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} است<ref>دولابی، ج۱، ص۳۲۸.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالاسود دوئلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۱۷-۱۱۹.</ref>

[[ابوالاسود]]، مدتی در [[بصره]] عهده‌دار منصب قضاوت و در برهه‌ای از [[زمان]]، [[فرماندار]] آن [[شهر]] بود. خلیفة بن خیاط می‌نویسد: وقتی که [[عبد الله بن عباس]]، [[کارگزار]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از بصره به [[حجاز]] منتقل شد، ابو الاسود را به جای خویش [[نصب]] کرد و او تا [[قتل]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بدان [[مقام]] بود.

== منابع ==