شهید در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


== مقدمه ==
== معناشناسی ==
عالم با حضور نزد معلوم و دیدن آن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۳۰.</ref>. اصل آن "شهد" به معنای حضور، [[علم]] و اعلام<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۲۱.</ref>.
شهید در لغت عبارت است از عالم با حضور نزد معلوم و دیدن آن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۳۰.</ref>. اصل آن "شهد" به معنای حضور، [[علم]] و اعلام است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۲۱.</ref>.


== شهید در قرآن ==
{{متن قرآن|فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ}}<ref>«و آنان که از خداوند و پیامبر فرمان برند با کسانی که خداوند به آنان نعمت داده است از پیامبران و راستکرداران و شهیدان و شایستگان خواهند بود و آنان همراهانی نیکویند» سوره نساء، آیه ۶۹.</ref>.
{{متن قرآن|فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ}}<ref>«و آنان که از خداوند و پیامبر فرمان برند با کسانی که خداوند به آنان نعمت داده است از پیامبران و راستکرداران و شهیدان و شایستگان خواهند بود و آنان همراهانی نیکویند» سوره نساء، آیه ۶۹.</ref>.


یکی از [[اسمای الهی]] در [[قرآن کریم]] عنوان [[شهید]] است؛ چون هیچ عمل و نیتی از [[بندگان]] و [[جهان هستی]] نزد او [[غایب]] نیست<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۸.</ref>؛ به کشته ‌شدۀ [[راه خدا]] نیز "[[شهید]]" گفته می‌شود. کشته ‌شدگان در [[راه خدا]] را از آن روی [[شهید]] گویند که [[فرشتگان]] [[رحمت]] بر پیکر او حاضر می‌شوند، [[خداوند]] و فرشتگانش بر [[رستگاری]] او [[گواهی]] می‌دهند و [[روز قیامت]] از او [[شهادت]] می‌طلبند <ref>مسعود انصاری، «شهید»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۳۸-۱۳۳۹.</ref>.
یکی از [[اسمای الهی]] در [[قرآن کریم]] عنوان [[شهید]] است؛ چون هیچ عمل و نیتی از [[بندگان]] و [[جهان هستی]] نزد او [[غایب]] نیست<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۸.</ref>؛ به کشته ‌شدۀ [[راه خدا]] نیز "[[شهید]]" گفته می‌شود. کشته ‌شدگان در [[راه خدا]] را از آن روی [[شهید]] گویند که [[فرشتگان]] [[رحمت]] بر پیکر او حاضر می‌شوند، [[خداوند]] و فرشتگانش بر [[رستگاری]] او [[گواهی]] می‌دهند و [[روز قیامت]] از او [[شهادت]] می‌طلبند<ref>مسعود انصاری، «شهید»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۳۸-۱۳۳۹.</ref>.


[[قرآن کریم]] برای [[شهید]] [[فضایل]] عظیمی برشمرده است<ref>مسعود انصاری، «شهید»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۳۸-۱۳۳۹.</ref>:
[[قرآن کریم]] برای [[شهید]] [[فضایل]] عظیمی برشمرده است<ref>مسعود انصاری، «شهید»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۳۸-۱۳۳۹.</ref>:
خط ۲۲: خط ۲۳:
# تباه‌ نشدن [[عمل]] [[شهیدان]]: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ}}<ref>«آنان که در راه خداوند کشته شدند هرگز (خداوند) کارهایشان را بیراه نمی‌سازد» سوره محمد، آیه ۴.</ref>.
# تباه‌ نشدن [[عمل]] [[شهیدان]]: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ}}<ref>«آنان که در راه خداوند کشته شدند هرگز (خداوند) کارهایشان را بیراه نمی‌سازد» سوره محمد، آیه ۴.</ref>.


== شهید در فقه سیاسی ==
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]]، [[شهادت‌طلبی]] و شهید پروری [[راز]] و رمز [[زندگی]] و [[بالندگی]] [[اسلام]] در طی قرون متمادی بوده است و زمانی که [[فرهنگ]] [[جهاد]] و [[شهادت]] از [[جامعه اسلامی]] رخت بر بندد، اضمحلال و [[سقوط]] آن را فرا خواهد گرفت<ref>جلال‌الدین فارسی، فرهنگ واژههای انقلاب اسلامی، ص۵۳۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۳۷۶-۳۷۸.</ref>
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]]، [[شهادت‌طلبی]] و شهید پروری [[راز]] و رمز [[زندگی]] و [[بالندگی]] [[اسلام]] در طی قرون متمادی بوده است و زمانی که [[فرهنگ]] [[جهاد]] و [[شهادت]] از [[جامعه اسلامی]] رخت بر بندد، اضمحلال و [[سقوط]] آن را فرا خواهد گرفت<ref>جلال‌الدین فارسی، فرهنگ واژههای انقلاب اسلامی، ص۵۳۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۳۷۶-۳۷۸.</ref>


۱۱۴٬۰۴۷

ویرایش