بجیله: تفاوت میان نسخه‌ها

این قبیله پس از اقامتی کوتاه در تهامه، به کوه‌های سراة وسطى ـ که بین نجد و تهامه قرار داشت ـ کوچ کرده در آنجا ساکن شدند<ref>همدانى، صفة جزیرة العرب، ص۲۳۵ ـ ۲۳۳ و ياقوت حموى، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵ ذيل کلمه سراة.</ref>؛ اما بر اساس نقل برخی دیگر، آنان بر [[سلسله]] جبال سراوات که از [[یمن]] و [[حجاز]] تا تباله از جمله حلیه، أسالم و حقال امتداد داشت، ساکن شدند<ref>ابن خلدون، تاریخ، ج۲، ص۳۰۴؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۶۳-۶۴.</ref>. آنان همچنان در این منازل بودند تا اینکه در جریان [[نزاع]] میان طایفه‌ای، بسیاری از آنان کشته شدند و این قبیله از هم پاشید. پس بالاجبار منازل خود را ترک گفته در [[پناه]] [[قبایل]] دیگر قرار گرفتند<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۶۳-۶۴.</ref>.<ref> إحسان النص، مقاله «[قبیلة] بجیلة»، الموسوعة العربیه.</ref>  

با آغاز [[فتوحات اسلامی]] و پس از فتح [[حیره]]، شهرهای اسلامى تازه تأسیس آن ـ کوفه و [[بصره]] ـ، [[شاهد]] [[مهاجرت]] تعداد زیادى از [[قبایل عرب]] بود<ref> عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۰۶۲</ref>. بجلیان در کوفه بخش قابل توجهی از [[جمعیت]] [[شهر]] را به خود اختصاص داده بودند<ref> لویی ماسینیون، خطط الکوفه و شرح خریطها، ص۱۹-‌۲۱.</ref>، پس از [[جنگ جمل]] در [[سال ۳۶ هجری]] علی {{ع}} با [[تغییر]] این [[نظام]]، [[ازد]]، بجیله، خثعم و [[انصار]] را در یک گروه قرار داد<ref> لویی ماسینیون، خطط الکوفه و شرح خریطها، ص۲۱-‌۲۲/ شبکه جامع کتاب گیسوم]</ref>.