ابومسلم خراسانی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگامی که پشتوانه [[حکومت عباسی]] [[قوی]] و سیاست‌های آن آشکار شد، [[ایرانیان]] دریافتند که [[حکومت]] جدید خواسته‌های آنان را آن‌گونه که می‌خواهند، برآورده نمی‌کند. آنان با [[مشاهده]] بی‌میلی عباسیان در اجرای وعده‌هایی که در [[زمان]] [[انقلاب]] می‌دادند، دریافتند که اعتمادی به حکومت عباسی نیست. افزون بر آن [[شیوه حکومتی]] عباسیان و اتکای آنان بر [[اسلام]] و عربیت ایرانیان را [[راضی]] نمی‌کرد؛ زیرا آنان اهداف دور و دراز و [[منافع]] گسترده‌ای داشتند که بر پایه احیای [[میراث]] قدیم ایرانی و گشودن عرصه‌ای برای بیان نظریات زرتشتی خود [[استوار]] بود<ref>فاروق، عمر، التاریخ الاسلامی و فکر القرن العشرین، ص۹۰.</ref>؛ از این رو مواضع ایشان در برابر [[نظام]] جدید دگرگون شد و برای نابودی [[حکومت]]، دست به حرکت‌های [[شورشی]] زدند. حرکت ابومسلم [[خراسانی]] آغاز این حرکت‌های خصمانه بود و آن تصویری روشن از [[رویارویی]] خراسانیان با [[قدرت]] مرکزی [[خلافت]] بود. آنان در آرزوی دست‌یابی به قدرت، با [[نیرومندی]] آماده مقابله بودند<ref>محمود و الشریف، العالم الاسلامی فی العصر العباسی، ص۱۰۲.</ref>.

فشارهای شدید ابومسلم، بر [[ابوالعباس]] گران آمد و اختلافاتش با او افزایش یافت و دستورهایش را نپذیرفت<ref>جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۹۳.</ref>. [[منصور]] در مقابل خواسته‌هایش حساسیتی شدید داشت و برادرش را به کشتن او [[تشویق]] کرد؛ اما سفاح برای این کار [[تمایل]] جدی نشان نداد؛ زیرا ابومسلم خدمات شایانی به [[دعوت]] عباسی کرده بود و از طرفی [[پیروان]] زیادی داشت که او را بر [[دین]] و دنیای خود ترجیح می‌دادند و این کار، آنان را به منبع [[نگرانی]] برای حکومت تبدیل می‌کرد<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۴۶.</ref>.