←ترکیب عقیدتی جامعه کوفه
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
بخش مسلمان کوفه را می‌توان شامل [[شیعیان علی]]{{ع}}، هواداران [[بنی امیه]]، [[خوارج]]، و افراد بی‌طرف دانست: | بخش مسلمان کوفه را می‌توان شامل [[شیعیان علی]]{{ع}}، هواداران [[بنی امیه]]، [[خوارج]]، و افراد بی‌طرف دانست: | ||
[[شیعیان]] را می‌توان به دو بخش رؤسا و شیعیان عادی تقسیم نمود: | [[شیعیان]] را می‌توان به دو بخش رؤسا و شیعیان عادی تقسیم نمود: | ||
از رؤسای [[شیعه]] می‌توان افرادی همچون [[سلیمان بن صرد خزاعی]]، [[مسیب بن نجبه | از رؤسای [[شیعه]] می‌توان افرادی همچون [[سلیمان بن صرد خزاعی]]، [[مسیب بن نجبه فزاری]]، [[مسلم بن عوسجه]]، [[حبیب بن مظاهر اسدی]]، [[ابوثمامه صائدی]] و... که از [[یاران]] حضرت{{ع}} در [[صفین]] و دیگر [[جنگ‌ها]] بودند، نام برد. این افراد عمیقاً به [[خاندان اهل بیت]]{{عم}} [[نبوت]] [[عشق]] می‌ورزیدند و همین‌ها بودند که پس از [[مرگ معاویه]] ابتداء باب [[نامه‌نگاری]] به [[امام حسین]]{{ع}} را گشودند<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۲۶۱.</ref>. | ||
یکی از نقاط مبهم و تاریک [[نهضت]] کوفه، [[غیبت]] این افراد در [[شام]] هفتم [[ذی حجه]] [[سال ۶۰ هجری]] است که «مسلم» [[قصر]]«عبیدالله» را محاصره کرد و سپس [[شکست]] خورده و یکه و تنها در کوچه‌های کوفه [[سرگردان]] شد<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۲۹۴.</ref>. | یکی از نقاط مبهم و تاریک [[نهضت]] کوفه، [[غیبت]] این افراد در [[شام]] هفتم [[ذی حجه]] [[سال ۶۰ هجری]] است که «مسلم» [[قصر]]«عبیدالله» را محاصره کرد و سپس [[شکست]] خورده و یکه و تنها در کوچه‌های کوفه [[سرگردان]] شد<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۲۹۴.</ref>. | ||