قیس بن سعد بن عباده در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

===[[نامه]] ساختگی معاویه از قول قیس===

معاویه چون از [[فریب دادن]] قیس [[مأیوس]] شد (برای او سخت گران بود که قیس همراه با علی{{ع}}، باشد،؛ چراکه [[دوراندیشی]] و [[شجاعت]] او را به خوبی می‌دانست) و هر حیله‌ای که برای دور ساختن او از علی{{ع}} به کار برد، سودی نبخشید، ناچار به [[مردم]] [[شام]] به [[دروغ]] گفت: قیس با شما هم داستان و هم [[عقیده]] شده است. او را به خیر یاد کنید و دشنامش مدهید و مردم را از [[نبرد]] با او باز دارید. او از [[پیروان]] ماست و نامه هایش که شامل خیراندیشی‌های نهانی اوست، به ما می‌رسد. مگر نمی‌بینید که با [[برادران]] شما (از [[اهل]] خربتا) که در نزد اویند، چگونه [[رفتار]] می‌کند؛ [[عطایا]] و [[ارزاق]] به آنها می‌دهد و پیوسته به آنها [[نیکی]] می‌کند. سپس نامه‌ای از قول قیس [[جعل]] کرد و در حضور [[اهل شام]] خواند. متن نامه چنین بود: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref>؛ از [[قیس بن سعد]] به [[امیر]] [[معاویة بن ابی‌سفیان]]؛ [[درود]] بر تو. پس از [[حمد]] و ثنای [[خداوند]]، که جز او خدایی نیست؛ من چون [[فکر]] کردم و با [[میزان]] [[دین]] خود سنجیدم، دانستم که برای من زیبنده نیست از گروهی [[پیروی]] کنم که [[امام]] [[پرهیزگار]] خود را که به واسطۀ [[مسلمانی]] خونش [[محترم]] بود، کشتند. پس از [[خدای عزوجل]] [[آمرزش]] می‌طلبم که مرا از [[گناهان]] محفوظ بدارد و در امر دینمان سالم باشیم. بدانید که من [[دوستی]] و [[سازش]] خود را با شما اعلام می‌کنم و در [[نبرد]] با [[قاتلان]] پیشوای [[مظلوم]] ([[عثمان]]) همراه شمایم. پس هرگونه ساز و برگ و مردان [[جنگجو]] که [[صلاح]] می‌دانی در [[اختیار]] من قرار ده که با [[شتاب]] به انجام مقصود بپردازم. والسلام<ref>امینی، الغدیر، ج۲، ص۱۰۱ و مترجم، ج۳، ص۱۳۳؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۶۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۲، ص 41-47.</ref>

== منابع ==