جاذبه و دافعه علی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام علی]]{{ع}} همچون [[قوانین]] [[فطرت]] است که [[جاودانه]] می‌مانند. او منبع [[فیاض]] و ناتمامی است که روزبه‌روز بیشتر می‌شود. [[امام علی|علی]]{{ع}} و تعداد محدودی از بشر، نه تنها در [[زمان]] خود، بلکه برای تمام اعصار [[هادی]] و [[رهبر]] بشر هستند.<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[جاذبه و دافعه علی (کتاب)|جاذبه و دافعه علی]]، مجموعه آثار، ج ۱۶، ص۲۳۸.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص۷۷ تا۸۱.</ref>

پس از آشنایی با ابعاد سه‌گانۀ جاذبۀ امام علی{{ع}} این [[پرسش]] طرح می‌شود که برجستگی و امتیاز امام علی|علی{{ع}} در چیست که عشق‌ها را برانگیخته و [[دل‌ها]] را به خود شیفته ساخته و برای همیشه زنده است؟

مسلماً ملاک [[دوستی]] او [[جسم]] نیست؛ چون جسم او اکنون در بین ما نیست. از [[نوع دوستی]] قهرمانان ملی نیست که در همه [[ملت‌ها]] وجود دارد. همچنین نمی‌توان گفت [[محبت]] امام علی|علی{{ع}} تنها از راه محبت [[فضیلت‌های اخلاقی]] و [[انسانی]] است و [[حبّ علی]]{{ع}} [[حبّ]] [[انسانیت]] و [[کمالات انسانی]] است. گرچه علی{{ع}} [[انسان کامل]] بود و [[انسان]] نیز نمونه‌های عالی انسانیت را [[دوست]] دارد، اما اگر علی{{ع}} فضایلی مانند [[حکمت]]، علم، [[فداکاری]]، [[تواضع]]، [[مهربانی]]، [[ایثار]]، [[عدالت]]، [[آزادگی]]، [[شجاعت]]، [[مروت]] به [[دشمن]] و... را بدون رنگ [[الهی]] داشت، مسلماً امروز به این اندازه عاطفه‌انگیز نبود. تنها برخورداری از کمالات انسانی نمی‌تواند کسی را این‌چنین [[محبوب]] [[تاریخ]] کند. پس سرّ [[محبوبیت]] او [[معنویت]] او است. [[امام علی|علی]]{{ع}} از آن نظر [[محبوب]] است که پیوند [[الهی]] دارد. دل‌های [[انسان‌ها]] به‌طور ناخودآگاه در اعماق خویش با [[حق‌تعالی]] [[پیوستگی]] دارند و چون علی{{ع}} را [[آیت]] بزرگ [[حق]] و [[مظهر]] صفت‌های [[خدا]] می‌یابند به او [[عشق]] می‌ورزند. در [[حقیقت]] پشتوانۀ عشق امام علی|علی{{ع}} پیوند [[جان‌ها]] با [[حضرت حق]] است که برای همیشه در [[فطرت‌ها]] نهاده شده و چون فطرت‌ها [[جاودانه]] است مهر امام علی|علی{{ع}} نیز [[جاودانی]] است.<ref>همان، ص۲۸۳.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص۷۷ تا۸۱.</ref>