←آثار صلوات
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
# صلوات [[خداوند]] بر [[مؤمنان]]: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ}}<ref>«اوست آنکه بر شما درود می‌فرستد- و فرشتگانش (نیز)» سوره احزاب، آیه ۴۳.</ref>.<ref>ر.ک: سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۵۸.</ref> | # صلوات [[خداوند]] بر [[مؤمنان]]: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ}}<ref>«اوست آنکه بر شما درود می‌فرستد- و فرشتگانش (نیز)» سوره احزاب، آیه ۴۳.</ref>.<ref>ر.ک: سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۵۸.</ref> | ||
== | == آثار صلوات == | ||
{{اصلی|آثار صلوات}} | |||
[[صلوات بر پیامبر]] اکرم {{صل}} و [[اهل بیت]] طاهرینش موجب محو [[گناهان]]، [[شفاعت]] [[روز قیامت]]، [[قبولی اعمال]]، [[استجابت دعا]]، [[خیر]] و [[برکت]] مجالس، [[شادی]] [[روح]] اموات، زیادی [[رزق و روزی]]، [[دفع بلا]] و [[نگرانی]] [[شیطان]] و [[خشنودی]] [[خداوند]] است<ref>برای دیدن احادیث ر. ک: بحارالأنوار، ج۹۱، ص۴۷؛ ابن طاوس، جمال الأسبوع، ص۲۳۶.</ref>. ابن أبی [[حمزه]] می‌گوید: پدرم گفت: از [[امام صادق]] {{ع}} پرسیدم: [[پاداش]] کسی که بر [[محمد و آلش]] با این تحیت‌ها [[درود]] فرستد چیست؟ فرمود: «به [[خدا]] [[سوگند]]، مانند [[پاکی]] و بی‌گناهی روزی که متولد گشته، از [[گناهان]] بیرون آید»<ref>{{متن حدیث|عَنِ ابْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً فَقَالَ الصَّلَاةُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ رَحْمَةٌ وَ مِنَ الْمَلَائِکَةِ تَزْکِیَةٌ وَ مِنَ النَّاسِ دُعَاءٌ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً فَإِنَّهُ یَعْنِی التَّسْلِیمَ لَهُ فِیمَا وَرَدَ عَنْهُ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ فَکَیْفَ نُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ قَالَ تَقُولُونَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ صَلَوَاتُ مَلَائِکَتِهِ وَ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمِیعِ خَلْقِهِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ قَالَ فَقُلْتُ فَمَا ثَوَابُ مَنْ صَلَّی عَلَی النَّبِیِّ وَ آلِهِ بِهَذِهِ الصَّلَاةِ قَالَ الْخُرُوجُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ اللَّهِ کَهَیْئَتِهِ یَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ}}؛ معانی الأخبار، ص۳۶۸.</ref>. | |||
ترک صلوات نیز دارای آثار سوئی است مانند: [[شقی]] شدن چنین [[انسانی]]<ref>برای دیدن احادیث ر. ک: جامع الأخبار، ص۵۹.</ref>، قبول نشدن [[نماز]] و تمام [[اعمال عبادی]]<ref>الإستبصار، ج۱، ص۳۴۳؛ تهذیب الأحکام، ج۱۵۹، ص۲ و ج۱۰۹، ص۴.</ref>، ظاهر شدن علامت [[بخل]]<ref>معانی الأخبار، ص۲۴۶.</ref>، [[جفاکار]]<ref>عدة الداعی، ص۴۱.</ref>، [[حسرت]] و وبال شدن مجلس ایشان<ref>مستدرک الوسائل، ج۵، ص۳۵۱.</ref>، گم کردن [[راه]] [[بهشت]]<ref>ثواب الأعمال، ص۲۰۶.</ref>، دخول در [[جهنم]]<ref>المحاسن، ج۱، ص۹۵؛ صدوق، الأمالی، ص۵۸۰.</ref>، موجب دوری از [[خدا]]<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ۹۶.</ref>.<ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۱۱۵- ۱۱۶.</ref> | |||
== چگونگی صلوات == | == چگونگی صلوات == | ||
* [[شیعه]] براساس [[روایات نبوی]] صلوات بدون [[آل محمد]] را ناقص و ابتر می‌شمارد، چراکه [[حضرت]] فرمودند: «بر من [[درود]] ابتر و ناقص نفرستید، پرسیدند: صلوات [[ابتر]] چیست؟ فرمود: نگویید: {{عربی|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ}}، بلکه بگویید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد}}<ref>شیعه‌شناسی، ص ۲۶۸ به نقل از الصواعق المحرقه، ص ۲۲۵، «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۹ و ۲۲۳.</ref>. [[فخر رازی]] هم همین صورت را برای صلوات ذکر می‌کند که از [[پیامبر خدا]] {{صل}} [[روایت]] شده است<ref>تفسیر کبیر، فخر رازی، ج ۲۵ ص ۲۲۷.</ref>. خود [[پیامبر]] نیز در [[نماز]] و غیر [[نماز]]، صلوات بر خود و [[آل محمد]] را به صورت یاد شده می‌فرمود<ref>شیعه‌شناسی، ص ۲۶۵.</ref>. [[سیوطی]] از بزرگان علمای [[اهل سنت]] در [[تفسیر]] خود "[[الدر المنثور]]"، نزدیک ۱۸ [[روایت]] شبیه به این [[روایت]] را بیان می‌کند که همۀ آنها به طور صریح دلالت دارند براینکه: لفظ «[[آل محمد]]» در تحقق صلوات مدخلیت دارد و صلوات بر «[[محمد]]» بدون عطف کلمه «[[آل محمد]]» بر آن، از [[درجه]] اعتبار ساقط است<ref>ر. ک: شکری، آرزو، حقوق اهل بیت، ص۱۱۱- ۱۱۳.</ref>. | * [[شیعه]] براساس [[روایات نبوی]] صلوات بدون [[آل محمد]] را ناقص و ابتر می‌شمارد، چراکه [[حضرت]] فرمودند: «بر من [[درود]] ابتر و ناقص نفرستید، پرسیدند: صلوات [[ابتر]] چیست؟ فرمود: نگویید: {{عربی|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ}}، بلکه بگویید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد}}<ref>شیعه‌شناسی، ص ۲۶۸ به نقل از الصواعق المحرقه، ص ۲۲۵، «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۹ و ۲۲۳.</ref>. [[فخر رازی]] هم همین صورت را برای صلوات ذکر می‌کند که از [[پیامبر خدا]] {{صل}} [[روایت]] شده است<ref>تفسیر کبیر، فخر رازی، ج ۲۵ ص ۲۲۷.</ref>. خود [[پیامبر]] نیز در [[نماز]] و غیر [[نماز]]، صلوات بر خود و [[آل محمد]] را به صورت یاد شده می‌فرمود<ref>شیعه‌شناسی، ص ۲۶۵.</ref>. [[سیوطی]] از بزرگان علمای [[اهل سنت]] در [[تفسیر]] خود "[[الدر المنثور]]"، نزدیک ۱۸ [[روایت]] شبیه به این [[روایت]] را بیان می‌کند که همۀ آنها به طور صریح دلالت دارند براینکه: لفظ «[[آل محمد]]» در تحقق صلوات مدخلیت دارد و صلوات بر «[[محمد]]» بدون عطف کلمه «[[آل محمد]]» بر آن، از [[درجه]] اعتبار ساقط است<ref>ر. ک: شکری، آرزو، حقوق اهل بیت، ص۱۱۱- ۱۱۳.</ref>. | ||