←پانویس
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←پانویس) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
مرحوم [[شیخ مفید]] [[معتقد]] بود که [[امام]] {{ع}} ضرورتاً از [[اشتباه]] و [[فراموشی]] در [[تبیین دین]] و به طور کلی امور مربوط به حوزه [[امامت]]، پس از [[تصدی]] آن [[منصب]] [[معصوم]] است. این مدعا با همه برهان‌های عقلی ایشان ثابت می‌شود. | مرحوم [[شیخ مفید]] [[معتقد]] بود که [[امام]] {{ع}} ضرورتاً از [[اشتباه]] و [[فراموشی]] در [[تبیین دین]] و به طور کلی امور مربوط به حوزه [[امامت]]، پس از [[تصدی]] آن [[منصب]] [[معصوم]] است. این مدعا با همه برهان‌های عقلی ایشان ثابت می‌شود. | ||
با برهانی که مرحوم شیخ مفید در ابطال [[نظریه]] [[سهوالنبی]] {{صل}} اقامه کرد، در [[حقیقت]] در صدد [[اثبات]] این مدعای خود بود که امام {{ع}}، ضرورتاً از اشتباه و فراموشی در عمل به [[دین]]، پیش و پس از [[تصدی منصب امامت]] معصوم است<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۳۰۲.</ref>. | با برهانی که مرحوم شیخ مفید در ابطال [[نظریه]] [[سهوالنبی]] {{صل}} اقامه کرد، در [[حقیقت]] در صدد [[اثبات]] این مدعای خود بود که امام {{ع}}، ضرورتاً از اشتباه و فراموشی در عمل به [[دین]]، پیش و پس از [[تصدی منصب امامت]] معصوم است<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۳۰۲.</ref>. | ||
== [[عصمت اهل‌بیت]] {{عم}} == | |||
[[حدیث ثقلین]] از جهاتی بر [[عصمت اهل بیت]] دلالت می‌کند: | |||
# [[اهل بیت]] قرین و [[همتای قرآن]] می‌باشند، [[قرآن کریم]] [[حق]] [[خالص]] است و [[باطل]] در آن [[راه]] ندارد: {{متن قرآن|لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ}}<ref>«در حال و آینده آن، باطل راه ندارد، فرو فرستاده (خداوند) فرزانه ستوده‌ای است» سوره فصلت، آیه ۴۲.</ref> بنابراین، [[اهل‌بیت]] نیز از هر گونه باطلی در گفتار، [[رفتار]]، [[علم]] و [[اعتقاد]] مصون‌اند. | |||
# [[قرآن]] و اهل بیت هرگز از هم جدا نمی‌شوند، یکی از وجوه جدایی ناپذیری آن دو این است که در [[هدایت‌گری]] [[بشر]] موافق یکدیگرند، و هیچ گاه قرآن حکمی بر خلاف [[حکم]] اهل بیت ندارد، و هیچ گاه گفتار و رفتار و علم و اعتقاد اهل بیت بر خلاف قرآن نخواهد بود<ref>مرآة العقول، ج۳، ص۲۳۰.</ref>. | |||
# [[تمسّک به اهل بیت]]، همانند [[تمسّک به قرآن]]، [[انسان]] را از [[ضلالت]] می‌رهاند، لازمه این مطلب آن است که در اهل بیت- همانند قرآن- ضلالت راه نداشته باشد و علم و اعتقاد، [[قول و فعل]] آنان یکپارچه [[هدایت]] باشد. [[محمد مبین سندی]] در این باره گفته است: “در حدیث ثقلین با تأکیدی ویژه بیان شده است که اهل بیت، همانند قرآن، بر حق بوده و همان گونه که [[وحی]] [[منزل]]، از [[خطا]] مصون است، آنان نیز همواره از خطا مصون می‌باشند”<ref>دراسات اللبیب، ص۲۳۳.</ref>. | |||
با توجه به [[دلایل عقلی]] و [[نقلی]] بر [[لزوم عصمت امام]]<ref>در این باره به کتاب “امامت در بینش اسلامی” فصل‌های ۱۰ و ۱۱ رجوع شود.</ref>، و عدم [[دلیل]] بر [[عصمت]] غیر اهل بیت، [[امامت]] آنان [[ثابت]] می‌شود.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۱۶۵.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||