دین در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزون بر همه اینها، [[دین]] بر [[عقل]] می‌افزاید، و به فرموده [[امام علی]]{{ع}} «ذکر و [[یاد خدا]] [[روشنایی]] عقل است»<ref>آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، ج۲، ص۱۰۸، ح۱۹۹۹.</ref> و هر که [[خداوند سبحان]] را یاد کند، [[خداوند]] دلش را زنده و عقل و خردش را [[نورانی]] می‌گرداند»<ref>آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، ج۵، ص۳۸۷، ح۸۸۷۶.</ref> و یاد خدا [[عقل‌ها]] را [[راهنمایی]] و [[هدایت]] می‌کند»<ref>آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، ج۱، ص۳۶۹، ح۱۴۰۳.</ref>.

اصولاً [[اعمال]] [[اخلاقی]]، اعمال [[دینی]] نیز محسوب می‌شوند و - چنان که گذشت - اعمال اخلاقی باعث تقویت عقل می‌شود و [[گناهان]] باعث [[تضعیف]] و نابودی عقل می‌گردند. همان بحثی که درباره تأثیر و تأثر و [[ارتباط]] دوسویه میان عقل و [[اخلاق]] گفتیم و اینکه این دو هماره یکدیگر را تقویت می‌کنند، درباره رابطه [[عقل و دین]] نیز گفتنی است.<ref>[[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[عقل و معرفت عقلی (مقاله)|مقاله «عقل و معرفت عقلی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱]] ص ۳۴.</ref>

== منابع ==

{{منابع}}

# [[پرونده:136899.jpg|22px]] [[محمد تقی فعالی|فعالی، محمد تقی]]، [[قلب و معرفت قلبی (مقاله)|مقاله «قلب و معرفت قلبی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۱''']]

{{پایان منابع}}