اتباع در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مطلب اول:''' میان [[حکم]] به ما انزل الله علی رسوله و [[اتباع|اتّباع]] هوی قضیه منفصله حقیقیه مانعة‌الجمع و الخلو برقرار است. [[حکم]] به ما انزل الله علی رسوله ملازم با [[نفی]] اتباع هوی است و اتباع هوی نیز با [[نفی]] [[حکم]] به ما انزل الله ملازمت دارد و [[نفی]] اتباع هوی راهی به جز اتباع ما انزل الله ندارد و هر [[انحرافی]] از ما انزل الله مصداق اتباع [[هوای نفس]] است: {{متن قرآن|فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ}}<ref>«پس بر طبق آنچه خدا نازل کرده، در میان آنها حکم کن و از هوا و هوس‌هاى آنان پیروى نکن؛ و از احکام الهى، روى مگردان» سوره مائده، آیه ۴۸.</ref>، {{متن قرآن|وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ...}}<ref>«و در میان آنها [= اهل کتاب]، طبق آنچه خداوند نازل کرده، داورى کن؛ و از هوس‌هاى آنان پیروى مکن» سوره مائده، آیه ۴۹.</ref>.