الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید روح‌الله موسوی خمینی''' (۱۲۸۱ ش، خمین - ۱۳۶۸ ش، [[تهران]]) مشهور به '''[[امام خمینی]]'''، [[رهبر]] انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ش و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، از نام‌آورترین [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] [[شیعه]] در قرن چهاردهم هجری است. او جز [[فقه]] و اصول در [[فلسفه]] [[اسلامی]] و عرفان نظری نیز صاحب نظر و دارای آثار متعددی بود که ''مصباح الهدایة إلی الخلافة و الولایة''، ''«آداب الصلاة»''، ''«کتاب البیع»''، ''«تحریر الوسیلة»'' و ''«[[ولایت فقیه (کتاب)|ولایت فقیه]]»'' از مهم‌ترین آنها به شمار می‌روند. در تمام [[عمر]] زندگی ساده و زاهدانه‌ای داشت. در دوران [[مرجعیت]] که ساکن [[نجف]] بود و نیز در ده سال آخر [[عمر]] که [[رهبر]] [[جمهوری اسلامی]] بود در جماران، در خانه‌ای محقر [[زندگی]] می‌کرد.

نهضت اسلامی او برعلیه رژیم [[سلطه]] در [[ایران]] بر اساس آموزه‌های [[حدیثی]] و [[فقهی]] [[ولایت فقیه|ولایت مطلقه فقیه]] بنا نهاد و این نظریه [[فقهی]] ـ [[سیاسی]] مبتنی بر باورهای [[شیعی]] را بسط و گسترش داد.

ایشان تحصیلات ابتدایی و [[علوم]] مقدماتی حوزه را در خمین آموخت. از سال ۱۲۹۸ عازم مدرسه سپهدار اراک شد و پس از یک سال و به دنبال [[هجرت]] آیت‌الله عبدالکریم حائری یزدی ([[زعیم]] وقت [[حوزه علمیه]] اراک) به [[قم]]، برای فراگیری تحصیلات تکمیلی [[حوزوی]] رهسپار حوزه علمیه قم شد. وی طی سال‌های طولانی در حوزه علمیه قم به [[تدریس]] چندین دوره [[فقه]]، اصول، [[فلسفه]] و [[عرفان]] و [[اخلاق اسلامی]] در مدرسه فیضیه، [[مسجد]] اعظم، مسجد محمدیه، مدرسه حاج ملاصادق، مسجد سلماسی و... همت گماشت و در حوزه علمیه نجف نیز قریب ۱۴ سال در [[مسجد]] شیخ اعظم [[انصاری]] معارف [[اهل بیت]] و سطح عالی [[فقه]] را [[تدریس]] نمود. در [[نجف]] برای نخستین بار مبانی نظری [[حکومت اسلامی]] را در سلسله درس‌های [[ولایت فقیه]] بازگو نمود.

[[امام خمینی]] با نوشتن کتاب [[کشف]] [[اسرار]]، به افشاگری علیه حکومت پهلوی پرداخت و با [[دفاع]] از [[اسلام]] و [[روحانیت]] به پاسخ‌گویی [[شبهات]] پرداخت. در همین کتاب ایده [[حکومت اسلامی]] و [[ضرورت]] تشکیل آن را مطرح کرد. [[سال]] بعد (اردیبهشت ۱۳۲۳ ه. ش.) نخستین [[بیانیه]] [[سیاسی]] [[امام خمینی]] با عنوان [[پیام]] به [[ملت]] [[ایران]]، [[دعوت]] به [[قیام]] برای [[خدا]] صادر شد که در آن آشکارا علمای [[اسلام]] و [[جامعه اسلامی]] را به [[قیام]] عمومی فرا خوانده بود.

بخش عمده [[مبارزات]] و فعالیت‌های سیاسی وی متعلق به پس از دوران [[زعامت]] آیت‌الله بروجردی است. از جمله وقایع این دوران می‌توان به [[مخالفت]] با لایحه انجمن‌های ایالتی و [[ولایتی]]، [[مخالفت]] با رفراندوم لوایح شش گانه، [[مخالفت]] با لایحه کاپیتولاسیون، [[اعتراض]] به فاجعه مدرسه فیضیه، دستگیری وی، واقعه ۱۵ خرداد، اعلام [[مرجعیت]] وی توسط تعدادی از [[علما]] و [[مراجع]]، [[آزادی]] از زندان، [[تبعید]] به [[ترکیه]]، [[تبعید]] به [[عراق]]، [[هجرت]] به فرانسه، بازگشت به [[ایران]] و [[پیروزی]] انقلاب اسلامی اشاره کرد.