←در اشتیاق دیدار حق تعالی
| خط ۱۹۹: | خط ۱۹۹: | ||
در [[راه خدا]] از [[سرزنش]] ملامت‌گران نهراسیدی و [[مدح]] [[خدای متعال]]، تو را از مدح مداحان و [[ستایش]] توصیفگران، [[بی‌نیاز]] کرده است، (که) خدای متعال فرمود: «از میان [[مؤمنان]]، مردانی هستند که صادقانه به عهدشان با [[خدا]] [[وفا]] کردند. برخی به [[شهادت]] رسیدند و برخی در انتظارند و آنان هرگز ([[عقیده]] خود را) [[تغییر]] ندادند».<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۸۲.</ref> | در [[راه خدا]] از [[سرزنش]] ملامت‌گران نهراسیدی و [[مدح]] [[خدای متعال]]، تو را از مدح مداحان و [[ستایش]] توصیفگران، [[بی‌نیاز]] کرده است، (که) خدای متعال فرمود: «از میان [[مؤمنان]]، مردانی هستند که صادقانه به عهدشان با [[خدا]] [[وفا]] کردند. برخی به [[شهادت]] رسیدند و برخی در انتظارند و آنان هرگز ([[عقیده]] خود را) [[تغییر]] ندادند».<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۸۲.</ref> | ||
=== در [[اشتیاق]] | === در [[اشتیاق]] دیدار [[حق تعالی]] === | ||
{{متن حدیث|وَ لَمَّا رَأَيْتَ قَدْ قَتَلَتْ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ، وَ صَدَّقَكَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} وَعْدَهُ، فَأَوْفَيْتَ بِعَهْدِهِ، قُلْتَ: أَمَا آنَ أَنْ تُخْضَبَ هَذِهِ مِنْ هَذِهِ، أَمْ مَتَى يُبْعَثُ أَشْقَاهَا، وَاثِقاً بِأَنَّكَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَ بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ، قَادِماً عَلَى اللَّهِ، مُسْتَبْشِراً بِبَيْعِكَ الَّذِي بَايَعْتَهُ بِهِ، وَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}}؛ چون دیدی با کشتن عهدشکنان ([[ناکثین]]) و [[ستمکاران]] ([[قاسطین]]) و از [[دین]] به در رفتگان ([[مارقین]])، [[وعده]] [[پیامبر خدا]] به تو درست بود و به عهدش وفا نمودی، گفتی: «آیا وقت آن نرسیده است که این (ریش) با این ([[خون]] سر) [[خضاب]] شود؟» یا: | {{متن حدیث|وَ لَمَّا رَأَيْتَ قَدْ قَتَلَتْ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ، وَ صَدَّقَكَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} وَعْدَهُ، فَأَوْفَيْتَ بِعَهْدِهِ، قُلْتَ: أَمَا آنَ أَنْ تُخْضَبَ هَذِهِ مِنْ هَذِهِ، أَمْ مَتَى يُبْعَثُ أَشْقَاهَا، وَاثِقاً بِأَنَّكَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَ بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ، قَادِماً عَلَى اللَّهِ، مُسْتَبْشِراً بِبَيْعِكَ الَّذِي بَايَعْتَهُ بِهِ، وَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}}؛ چون دیدی با کشتن عهدشکنان ([[ناکثین]]) و [[ستمکاران]] ([[قاسطین]]) و از [[دین]] به در رفتگان ([[مارقین]])، [[وعده]] [[پیامبر خدا]] به تو درست بود و به عهدش وفا نمودی، گفتی: «آیا وقت آن نرسیده است که این (ریش) با این ([[خون]] سر) [[خضاب]] شود؟» یا: «بدبخت‌ترین فرد [[امت]]، کی دست به کار می‌شود؟»؛ چون، به این که دلیلی روشن از جانب پروردگارت داری، مطمئن بودی و در کارت [[بینش]] داشتی و به سوی [[خداوند]]، می‌رفتی و از سودایی که با او کرده‌ای، [[بشارت]] یافته بودی و این، همان [[رستگاری]] بزرگ است<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۸۳.</ref>. | ||
=== [[بیزاری]] از [[غاصبان]] [[ولایت]] و [[ظالمان]] به [[اهل بیت]] {{عم}} === | === [[بیزاری]] از [[غاصبان]] [[ولایت]] و [[ظالمان]] به [[اهل بیت]] {{عم}} === | ||