بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام علی | | موضوع مرتبط = امام علی | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = امام علی (پرسش) | | پرسش مرتبط = امام علی (پرسش) | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۲: | ||
[[پیامبر]] {{صل}} در سال آخر عمر خویش با [[مسلمانان]] برای انجام [[مناسک]] [[حج]] ([[حجة الوداع]]) رهسپار [[مکه]] گردید و [[علی]] {{ع}} نیز به دستور پیامبر از [[یمن]] به [[مکه]] رفت و در مراسم شکوهمند [[حج]] شرکت کرد و پس از انجام [[مناسک]] [[حج]] به هنگام بازگشت در سرزمین [[جحفه]] و در کنار [[غدیر خم]] در جمع انبوه [[مسلمانان]] [[علی]] {{ع}} را به [[جانشینی]] خود [[منصوب]] کرد<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص۴۴۱ ـ ۴۴۲.</ref>. | [[پیامبر]] {{صل}} در سال آخر عمر خویش با [[مسلمانان]] برای انجام [[مناسک]] [[حج]] ([[حجة الوداع]]) رهسپار [[مکه]] گردید و [[علی]] {{ع}} نیز به دستور پیامبر از [[یمن]] به [[مکه]] رفت و در مراسم شکوهمند [[حج]] شرکت کرد و پس از انجام [[مناسک]] [[حج]] به هنگام بازگشت در سرزمین [[جحفه]] و در کنار [[غدیر خم]] در جمع انبوه [[مسلمانان]] [[علی]] {{ع}} را به [[جانشینی]] خود [[منصوب]] کرد<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص۴۴۱ ـ ۴۴۲.</ref>. | ||
== دلایل جانشینی بلافصل امام علی {{ع}} == | == دلایل جانشینی بلافصل امام علی {{ع}} == | ||
{{اصلی|اثبات امامت امام علی}} | {{اصلی|اثبات امامت امام علی}} | ||
=== دلایل عقلی === | |||
متکلمان شیعه از طریق [[عقل]] و [[نقل]] بر اثبات [[جانشینی بلافصل امام علی]] {{ع}} [[استدلال]] کرده‌اند، که به [[نقل]] و تبیین برخی از مهم‌ترین آنها بسنده می‌کنیم: | متکلمان شیعه از طریق [[عقل]] و [[نقل]] بر اثبات [[جانشینی بلافصل امام علی]] {{ع}} [[استدلال]] کرده‌اند، که به [[نقل]] و تبیین برخی از مهم‌ترین آنها بسنده می‌کنیم: | ||
=== [[عصمت]] و [[امامت امام علی]] {{ع}} === | ==== [[عصمت]] و [[امامت امام علی]] {{ع}} ==== | ||
{{اصلی|عصمت امام علی}} | {{اصلی|عصمت امام علی}} | ||
یکی از ادله بر [[امامت علی]] {{ع}} این است که [[امام]] باید [[معصوم]] باشد ([[عصمت امام]] و اغراض [[امامت]]) کسانی که غیر از [[علی]] {{ع}} مدعی [[امامت]] بودند یا دیگران مدعی امامت آنان بودند ([[ابوبکر]] و [[عباس]] و [[سعد بن عباده]]) [[معصوم]] نبودند زیرا قبل از [[اسلام]]، [[بت]] پرست و [[مشرک]] بودند، و پس از اسلام آوردن نیز کسی مدعی اینکه از مقام [[عصمت علمی]] و عملی برخوردار باشند، نبوده است. بنابراین، در میان [[اصحاب پیامبر]] {{صل}}، غیر از [[علی]] {{ع}} کسی از ویژگی [[عصمت]] برخوردار نبوده است. بر این اساس [[امامت]] او اثبات می‌گردد. | یکی از ادله بر [[امامت علی]] {{ع}} این است که [[امام]] باید [[معصوم]] باشد ([[عصمت امام]] و اغراض [[امامت]]) کسانی که غیر از [[علی]] {{ع}} مدعی [[امامت]] بودند یا دیگران مدعی امامت آنان بودند ([[ابوبکر]] و [[عباس]] و [[سعد بن عباده]]) [[معصوم]] نبودند زیرا قبل از [[اسلام]]، [[بت]] پرست و [[مشرک]] بودند، و پس از اسلام آوردن نیز کسی مدعی اینکه از مقام [[عصمت علمی]] و عملی برخوردار باشند، نبوده است. بنابراین، در میان [[اصحاب پیامبر]] {{صل}}، غیر از [[علی]] {{ع}} کسی از ویژگی [[عصمت]] برخوردار نبوده است. بر این اساس [[امامت]] او اثبات می‌گردد. | ||
| خط ۳۹: | خط ۲۴: | ||
[[عصمت]] آن حضرت یکی از این طریق اثبات می‌شود که اگر او هم دارای [[مقام عصمت]] نباشد، هیچ کس در [[امت اسلامی]] شایستگی [[امامت]] را نخواهد داشت، با اینکه [[وجود امام]] [[واجب]] است، در این فرض لازم می‌آید که این [[فریضه]] [[اسلامی]] هرگز تحقق نیابد و این، برخلاف [[اجماع]] [[امت اسلامی]] است، زیرا [[حق]] از [[امت اسلامی]] بیرون نخواهد بود<ref>سید مرتضی، علی بن الحسین، الذخیرة فی علم الکلام، ص۴۳۷؛ طوسی، محمد بن حسن، الاقتصاد فیما یتعلق بالإعتقاد، ص۳۱۷- ۳۱۸؛ رازی حمصی، سدیدالدین محمود، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۳۰۰؛ فاضل مقداد، جمال الدین، ارشاد الطالبین، ص۳۳۹؛ بحرانی، ابن میثم، قواعد المرام، ۱۸۶- ۱۸۷.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۳.</ref> | [[عصمت]] آن حضرت یکی از این طریق اثبات می‌شود که اگر او هم دارای [[مقام عصمت]] نباشد، هیچ کس در [[امت اسلامی]] شایستگی [[امامت]] را نخواهد داشت، با اینکه [[وجود امام]] [[واجب]] است، در این فرض لازم می‌آید که این [[فریضه]] [[اسلامی]] هرگز تحقق نیابد و این، برخلاف [[اجماع]] [[امت اسلامی]] است، زیرا [[حق]] از [[امت اسلامی]] بیرون نخواهد بود<ref>سید مرتضی، علی بن الحسین، الذخیرة فی علم الکلام، ص۴۳۷؛ طوسی، محمد بن حسن، الاقتصاد فیما یتعلق بالإعتقاد، ص۳۱۷- ۳۱۸؛ رازی حمصی، سدیدالدین محمود، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۳۰۰؛ فاضل مقداد، جمال الدین، ارشاد الطالبین، ص۳۳۹؛ بحرانی، ابن میثم، قواعد المرام، ۱۸۶- ۱۸۷.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۳.</ref> | ||
=== [[افضلیت]] و [[امامت امام علی]] {{ع}} === | ==== [[افضلیت]] و [[امامت امام علی]] {{ع}} ==== | ||
{{اصلی|افضلیت امام علی}} | {{اصلی|افضلیت امام علی}} | ||
یکی از [[شرایط امامت]]، [[افضلیت]] است ([[افضلیت امام]]) و از طرفی، [[علی]] {{ع}} [[افضل]] [[صحابه]] و بلکه [[افضل]] افراد [[بشر]] پس از [[پیامبر]] {{صل}} است ([[افضلیت علی]] {{ع}}) بنابراین، [[امامت]] در وی تعین یافته است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۴.</ref>. | یکی از [[شرایط امامت]]، [[افضلیت]] است ([[افضلیت امام]]) و از طرفی، [[علی]] {{ع}} [[افضل]] [[صحابه]] و بلکه [[افضل]] افراد [[بشر]] پس از [[پیامبر]] {{صل}} است ([[افضلیت علی]] {{ع}}) بنابراین، [[امامت]] در وی تعین یافته است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۴.</ref>. | ||
=== اعلمیت و [[امامت امام علی]] {{ع}} === | ==== اعلمیت و [[امامت امام علی]] {{ع}} ==== | ||
{{اصلی|اعلمیت امام علی}} | {{اصلی|اعلمیت امام علی}} | ||
[[امام]] باید به عموم [[احکام شریعت]] [[علم بالفعل]] و [[مصون از خطا]] داشته باشد ([[امامت]]، [[صفات امام]]) هیچ یک از مدعیان [[امامت]] به جز [[علی]] {{ع}} از چنین [[علم گسترده]] و کاملی برخوردار نبودند. آنچه [[اهل سنت]] درباره [[ابوبکر]] و [[عباسیه]] درباره [[عباس]] عموی پیامبر معتقدند، علم اجتهادی است که هم محدود است و هم خطاپذیر. بنابراین، [[امامت]] به [[علی]] {{ع}} اختصاص داشته است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۴.</ref>. | [[امام]] باید به عموم [[احکام شریعت]] [[علم بالفعل]] و [[مصون از خطا]] داشته باشد ([[امامت]]، [[صفات امام]]) هیچ یک از مدعیان [[امامت]] به جز [[علی]] {{ع}} از چنین [[علم گسترده]] و کاملی برخوردار نبودند. آنچه [[اهل سنت]] درباره [[ابوبکر]] و [[عباسیه]] درباره [[عباس]] عموی پیامبر معتقدند، علم اجتهادی است که هم محدود است و هم خطاپذیر. بنابراین، [[امامت]] به [[علی]] {{ع}} اختصاص داشته است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۴.</ref>. | ||
=== عدم صلاحیت دیگران برای [[امامت]] === | ==== عدم صلاحیت دیگران برای [[امامت]] ==== | ||
کسانی که مدعی [[امامت]] بودند علاوه بر این که فاقد صفات [[عصمت]]، [[افضلیت]] و اعلمیت بودند، دست به کارهایی زدند که نشان دهنده عدم صلاحیت آنان برای احراز [[مقام امامت]] است. متکلمان شیعه این بحث را ذیل عنوان [[مطاعن]] [[خلفا]] مطرح کرده و موارد بسیاری از [[مطاعن]] [[خلفای سه گانه]] را [[نقل]] کرده‌اند<ref>حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد، ص۵۰۴- ۵۱۷.</ref> با اثبات عدم شایستگی مدعیان [[امامت]]، [[امامت]] در [[علی]] {{ع}} تعین خواهد یافت، زیرا در غیر این صورت، [[حق]] از [[امت اسلامی]] بیرون خواهد بود که بر خلاف [[اجماع]] است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۴.</ref>. | کسانی که مدعی [[امامت]] بودند علاوه بر این که فاقد صفات [[عصمت]]، [[افضلیت]] و اعلمیت بودند، دست به کارهایی زدند که نشان دهنده عدم صلاحیت آنان برای احراز [[مقام امامت]] است. متکلمان شیعه این بحث را ذیل عنوان [[مطاعن]] [[خلفا]] مطرح کرده و موارد بسیاری از [[مطاعن]] [[خلفای سه گانه]] را [[نقل]] کرده‌اند<ref>حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد، ص۵۰۴- ۵۱۷.</ref> با اثبات عدم شایستگی مدعیان [[امامت]]، [[امامت]] در [[علی]] {{ع}} تعین خواهد یافت، زیرا در غیر این صورت، [[حق]] از [[امت اسلامی]] بیرون خواهد بود که بر خلاف [[اجماع]] است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۴.</ref>. | ||
=== [[معجزات امام علی]] {{ع}} === | ==== [[معجزات امام علی]] {{ع}} ==== | ||
[[معجزه]]، همان‌گونه که اثبات کننده [[صدق]] مدعی [[نبوت]] است، [[راستگویی]] مدعی [[امامت]] را نیز اثبات می‌کند (طریق [[تعیین امام]]). [[علی]] {{ع}} خود را شایسته‌ترین فرد برای [[امامت]] می‌دانست: {{متن حدیث|أَنَا أَحَقُّ بِهَذَا الْأَمْرِ مِنْكُمْ لَا أُبَايِعُكُمْ وَ أَنْتُمْ أَوْلَى بِالْبَيْعَةِ لِي}}<ref>دینوری، ابن قتیبه، الإمامة والسیاسة، ج۱، ص۱۸؛ نهج البلاغه، خطبه۷۴.</ref> از سوی دیگر [[معجزات]] بسیاری به دست او آشکار گردید. این [[معجزات]] [[دلیل]] روشن [[امامت]] اوست<ref>حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد، ص۵۰۲- ۵۰۳؛ حلبی، ابوالصلاح، تقریب المعارف، ص۱۱۹- ۱۲۰؛ فاضل مقداد، جمال الدین، اللوامع الإلهیة، ص۳۴۳.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۴.</ref> | [[معجزه]]، همان‌گونه که اثبات کننده [[صدق]] مدعی [[نبوت]] است، [[راستگویی]] مدعی [[امامت]] را نیز اثبات می‌کند (طریق [[تعیین امام]]). [[علی]] {{ع}} خود را شایسته‌ترین فرد برای [[امامت]] می‌دانست: {{متن حدیث|أَنَا أَحَقُّ بِهَذَا الْأَمْرِ مِنْكُمْ لَا أُبَايِعُكُمْ وَ أَنْتُمْ أَوْلَى بِالْبَيْعَةِ لِي}}<ref>دینوری، ابن قتیبه، الإمامة والسیاسة، ج۱، ص۱۸؛ نهج البلاغه، خطبه۷۴.</ref> از سوی دیگر [[معجزات]] بسیاری به دست او آشکار گردید. این [[معجزات]] [[دلیل]] روشن [[امامت]] اوست<ref>حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد، ص۵۰۲- ۵۰۳؛ حلبی، ابوالصلاح، تقریب المعارف، ص۱۱۹- ۱۲۰؛ فاضل مقداد، جمال الدین، اللوامع الإلهیة، ص۳۴۳.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۴۴.</ref> | ||
=== | === دلایل نقلی === | ||
==== امامت امام علی در قرآن ==== | |||
{{اصلی|امامت امام علی در قرآن}} | |||
چندین [[آیه قرآن]] به صورت صریح یا ضمنی بر [[ولایت]] و [[امامت علی]]{{ع}} دلالت دارد. | |||
# '''[[آیه ولایت]]:''' [[حاکم حسکانی]] در بیان [[شأن نزول آیه]] شریفه {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>«سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.</ref> چندین [[روایت]] از [[ابن عباس]] نقل می‌کند که این [[آیه]] درباره [[علی بن ابی‌طالب]] نازل شده است<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۰۹ - ۲۱۲.</ref>. وی برای [[اثبات]] تواتر روایات درباره نزول آیه یادشده در [[ولایت علی]]{{ع}}، قضیه [[خاتم‌بخشی]] علی{{ع}} در حال [[نماز]] را با عبارت‌های مختلف از چندین [[شخصیت]] صدر اسلام از جمله [[انس بن مالک]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۱۳ - ۲۱۵.</ref>، [[محمد بن حنفیه]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۱۶-۲۱۷.</ref>، [[عطاء بن سائب]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۱۸.</ref>، [[عبدالملک بن جریج مکی]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۱۹.</ref>، [[عمار بن یاسر]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۲۳.</ref>، [[جابر بن عبدالله أنصاری]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۲۴ – ۲۲۵.</ref>، [[مقداد بن أسود کندی]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۲۸.</ref> و [[ابوذر غفاری]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۲۹ – ۲۳۱.</ref> نقل می‌کند که گزارش کرده‌اند [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ...}}<ref>«سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.</ref> در اثبات ولایت علی{{ع}} نازل شده است. | |||
# '''[[آیه تبلیغ]]:''' یکی دیگر از [[آیات]] نازل شده پیرامون [[ولایت علی]]{{ع}}، آیه «[[تبلیغ]]» است<ref>{{متن قرآن|قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولَئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ}} «بگو آیا می‌خواهید از کسانی که نزد خداوند کیفری بدتر از این دارند، آگاهتان گردانم؟» سوره مائده، آیه ۶۰.</ref>. بر اساس روایاتی که در منابع شیعه و برخی منابع [[اهل سنت]]<ref>سیوطی، الدر المنثور، ج۲، ص۲۹۸؛ شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۵۰ – ۲۵۷.</ref> نقل شده، این آیه درباره ولایت علی{{ع}} نازل شده است. | |||
# '''[[آیه اکمال دین]]:''' آیه {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم » سوره مائده، آیه ۳.</ref> نیز در [[روز]] [[واقعه غدیر خم]]<ref>کلینی، الکافی، ج۸، ص۲۷، طبری؛ کتاب الولایة فی طرق حدیث الغدیر» به نقل از: امینی، الغدیر، ج۱، ص۴۲۴ - ۴۲۶.</ref> و به روایتی، بلافاصله پس از [[نصب علی]]{{ع}} به ولایت [[مسلمانان]] نازل شده است<ref>شیخ صدوق، الأمالی، ص۳۵۶؛ طبری، آملی، بشارة المصطفی، ص۲۱۱؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۰۳.</ref>. | |||
# '''[[آیه اولوالامر]]:''' برخی [[آیات]] نیز به [[امامت]] و [[ولایت]] همه [[ائمه اهل بیت]]{{عم}} تطبیق شده است؛ از جمله [[آیه]] [[اطاعت از اولوالامر]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>. منظور از [[اولوالامر]] به تصریح [[روایات]] [[ائمه دوازده‌گانه]] [[شیعه]] هستند<ref>قندوزی، ینابیع المودة، ج۱، ص۳۵۰ و ج۲، ص۴۳۷ و ج۳، ص۲۹۴.</ref>. | |||
# '''[[آیه صادقین]]:''' یکی دیگر از آیاتی که به امامت و ولایت همه ائمه اهل بیت{{عم}} تطبیق شده، آیه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.</ref> است. مراد از {{متن قرآن|كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}، صِرف [[همراهی]] نیست؛ بلکه [[تبعیت]] و [[پیروی]] کردن مد نظر است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۱۲۲.</ref>؛ از این رو همۀ علمای شیعه و بسیاری از علمای [[اهل سنت]] مراد از «[[صادقین]]» را علی{{ع}} دانسته‌اند<ref>گنجی، کفایة الطالب، ص۲۳۶، به نقل از: الغدیر، ج۲، ص۴۳۰؛ سیوطی، الدر المنثور، ج۳، ص۲۹۰.</ref>.<ref>[[حافظ نجفی|نجفی، حافظ]]، [[قرآن و امامت اهل بیت (مقاله)|مقاله «قرآن و امامت اهل بیت»]]، [[موسوعه رد شبهات ج۲۱ (کتاب)|موسوعه رد شبهات ج۲۱]]، ص ۲۱ ـ ۲۶.</ref> | |||
==== امامت امام علی در حدیث ==== | |||
{{اصلی|امامت امام علی در حدیث}} | |||
روایات فراوانی از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[ائمه]] {{ع}} درباره امامت امام علی {{ع}} وجود دارد مانند اینکه [[رسول خاتم]] {{صل}} در این باره فرمودند: ای [[علی]]! پس از من، تو [[وصی]] و [[جانشین]] من و [[امام]] [[امت]] هستی<ref>{{متن حدیث|یا عَلِی، أنتَ وَصِیی وخَلیفَتی وإمامُ امتی بَعدی}}، الأمالی، صدوق، ص ۴۳۴، ح ۵۷۳.</ref> و یا اینکه فرمودند: "ای [[علی]]! تو [[وصی]] من و [[امام]] [[امت]] [[منی]]. هر کس از تو [[اطاعت]] کند، از من [[اطاعت]] کرده و هر کس از تو سرپیچد، از من سرپیچیده است"<ref>{{متن حدیث|یا عَلِی، أنتَ وَصِیی وإمامُ امتی؛ مَن أطاعَک أطاعَنی، ومَن عَصاک عَصانی}}؛ الأمالی، صدوق، ص ۶۲، ح ۲۴.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۱۰۶ ـ ۱۳۵.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||