←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[جعفر بن بشیر]]<ref>ر.ک: أ. منابع شیعی: رجال الکشی (إختیار معرفة الرجال)، ص۶۰۵، ش۱۱۲۵؛ رجال النجاشی، ص۱۱۹، ش۳۰۴؛ الفهرست (طوسی)، ص۱۰۹، ش۱۴۲؛ الرجال (طوسی)، ص۳۵۳، ش۵۲۳۸؛ معالم العلماء، ص۳۰، ش۱۶۲؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۳۱، ش۷؛ إیضاح الاشتباه، ص۱۲۸، ش۱۲۵؛ الرجال (ابن داود)، ص۸۲، ش۲۹۹؛ منهج المقال، ج۳، ص۱۹۱، ش۱۰۳۴؛ نقد الرجال، ج۱، ص۳۳۹، ش۹۵۲؛ زبدة الأقوال، ص۸۶، ش۳۸۲؛ مجمع الرجال، ج۲، ص۲۴؛ جامع الرواه، ج۱، ص۱۵۰، ش۱۲۰۰؛ الرجال (حر عاملی)، ص۷۶، ش۲۷۱ و ص۲۸۹؛ الوجیزة فی الرجال، ص۴۴، ش۳۵۹؛ إکلیل المنهج، ص۱۵۹، ش۲۰۰؛ معراج أهل الکمال، ج۱، ص۲۵؛ فائق المقال، ص۱۹۵، ش۱۰۹؛ منتهی المقال، ج۲، ص۲۳۴، ش۵۴۱؛ عدة الرجال، ج۲، ص۱۱۰؛ طرائف المقال، ج۱، ص۲۸۷، ش۱۹۶۷؛ الرسائل الرجالیه (کلباسی)، ج۳، ص۳۹، فائده ۳؛ شعب المقال، ص۵۹، ش۱۳۰؛ بهجة الآمال، ج۲، ص۵۱۱؛ رجال الخاقانی، ص۴۸؛ تنقیح المقال، ج۱۵، ص۶۵، ش۳۸۱۹؛ مستطرفات المعالی، ص۵۴، ش١٢١؛ أعیان الشیعه، ج۴، ص۸۷؛ معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۲، ش۲۱۴۱؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۴۸، ش۲۵۵۸؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۶۱۲، ش۱۴۳۰. | [[جعفر بن بشیر]]<ref>ر.ک: أ. منابع شیعی: رجال الکشی (إختیار معرفة الرجال)، ص۶۰۵، ش۱۱۲۵؛ رجال النجاشی، ص۱۱۹، ش۳۰۴؛ الفهرست (طوسی)، ص۱۰۹، ش۱۴۲؛ الرجال (طوسی)، ص۳۵۳، ش۵۲۳۸؛ معالم العلماء، ص۳۰، ش۱۶۲؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۳۱، ش۷؛ إیضاح الاشتباه، ص۱۲۸، ش۱۲۵؛ الرجال (ابن داود)، ص۸۲، ش۲۹۹؛ منهج المقال، ج۳، ص۱۹۱، ش۱۰۳۴؛ نقد الرجال، ج۱، ص۳۳۹، ش۹۵۲؛ زبدة الأقوال، ص۸۶، ش۳۸۲؛ مجمع الرجال، ج۲، ص۲۴؛ جامع الرواه، ج۱، ص۱۵۰، ش۱۲۰۰؛ الرجال (حر عاملی)، ص۷۶، ش۲۷۱ و ص۲۸۹؛ الوجیزة فی الرجال، ص۴۴، ش۳۵۹؛ إکلیل المنهج، ص۱۵۹، ش۲۰۰؛ معراج أهل الکمال، ج۱، ص۲۵؛ فائق المقال، ص۱۹۵، ش۱۰۹؛ منتهی المقال، ج۲، ص۲۳۴، ش۵۴۱؛ عدة الرجال، ج۲، ص۱۱۰؛ طرائف المقال، ج۱، ص۲۸۷، ش۱۹۶۷؛ الرسائل الرجالیه (کلباسی)، ج۳، ص۳۹، فائده ۳؛ شعب المقال، ص۵۹، ش۱۳۰؛ بهجة الآمال، ج۲، ص۵۱۱؛ رجال الخاقانی، ص۴۸؛ تنقیح المقال، ج۱۵، ص۶۵، ش۳۸۱۹؛ مستطرفات المعالی، ص۵۴، ش١٢١؛ أعیان الشیعه، ج۴، ص۸۷؛ معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۲، ش۲۱۴۱؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۴۸، ش۲۵۵۸؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۶۱۲، ش۱۴۳۰. | ||
ب. منابع سنی: لسان المیزان، ج۲، ص۱۱۰، ش۴۵۰؛ معجم المؤلفین، ج۳، ص۱۳۵؛ الأعلام (زرکلی)، ج۲، ص۱۲۲.</ref> در سند نوزده [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] و به گزارش از [[بصائر الدرجات]]، [[تفسیر القمی]]، [[الکافی]]، [[من لا یحضره الفقیه]]، [[علل الشرائع]] و [[تأویل الآیات الظاهرة | ب. منابع سنی: لسان المیزان، ج۲، ص۱۱۰، ش۴۵۰؛ معجم المؤلفین، ج۳، ص۱۳۵؛ الأعلام (زرکلی)، ج۲، ص۱۲۲.</ref> در سند نوزده [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] و به گزارش از [[بصائر الدرجات]]، [[تفسیر القمی]]، [[الکافی]]، [[من لا یحضره الفقیه]]، [[علل الشرائع]] و [[تأویل الآیات الظاهرة]] واقع شده است؛ نمونه: | ||
{{متن حدیث|فی تفسیر علی بن إبراهیم: أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ زُهَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمْدَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} فِي قَوْلِهِ: {{متن قرآن|إِذَا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَإِنْ يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ}}<ref>این (عذاب) از آن روست که چون خداوند به تنهایی (به پرستش) خوانده میشد، شما کفر میورزیدید و چون برای او شریک آورده میشد میگرویدید؛ اینک داوری با خداوند فرازمند بزرگ است سوره غافر، آیه ۱۲.</ref> يَقُولُ: إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ- وَ وُحِّدَ بِوَلَايَةِ مَنْ أَمَرَ اللَّهُ بِوَلَايَتِهِ كَفَرْتُمْ- وَ إِنْ يُشْرَكْ بِهِ مَنْ لَيْسَتْ لَهُ وَلَايَةٌ تُؤْمِنُوا}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۳۶۶ به گزارش از تفسیر القمی، ج۲، ص۲۵۶.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۵ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۵، ص 418-419.</ref> | {{متن حدیث|فی تفسیر علی بن إبراهیم: أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ زُهَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمْدَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} فِي قَوْلِهِ: {{متن قرآن|إِذَا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَإِنْ يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ}}<ref>این (عذاب) از آن روست که چون خداوند به تنهایی (به پرستش) خوانده میشد، شما کفر میورزیدید و چون برای او شریک آورده میشد میگرویدید؛ اینک داوری با خداوند فرازمند بزرگ است سوره غافر، آیه ۱۲.</ref> يَقُولُ: إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ- وَ وُحِّدَ بِوَلَايَةِ مَنْ أَمَرَ اللَّهُ بِوَلَايَتِهِ كَفَرْتُمْ- وَ إِنْ يُشْرَكْ بِهِ مَنْ لَيْسَتْ لَهُ وَلَايَةٌ تُؤْمِنُوا}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۳۶۶ به گزارش از تفسیر القمی، ج۲، ص۲۵۶.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۵ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۵، ص 418-419.</ref> |