←سخنرانی هنگام بیعت با پدر به عنوان خلیفه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام حسین | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[امام حسین در زمان امام علی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام حسین | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[امام حسین در زمان امام علی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
== | == سخنرانی هنگام [[بیعت]] با پدر به عنوان [[خلیفه]] == | ||
[[اصبغ بن نباته]] نقل کرده است که: [[علی]] {{ع}} هنگامی که به عنوان خلیفه جلوس کرد و مردم با او بیعت کردند، [[عمامه پیامبر]] {{صل}} بر سر و ردای [[پیامبر]] {{صل}} بر دوش و [[کفش]] پیامبر {{صل}} به پا و [[شمشیر پیامبر]] {{صل}} بر دوش، به [[مسجد]] آمد.... سپس به حسن {{ع}} فرمود: «ای حسن! برخیز و از [[منبر]]، بالا برو و سخنی بگو که [[قریش]]، تو را پس از من، [[نادان]] نشمرند و نگویند: [[حسن بن علی]]، چیزی نمیداند»... سپس به [[حسین]] {{ع}} فرمود: «پسر عزیزم! برخیز و از منبر، بالا برو و سخنی بگو که قریش، تو را پس از من، نادان نشمرند و نگویند که [[حسین بن علی]]، چیزی نمیداند، و سخنت دنباله سخن برادرت باشد». حسین {{ع}} از منبر، بالا رفت و پس از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] و [[درود فرستادن]] مختصر و کامل بر پیامبر {{صل}}، گفت: ای مردم! شنیدم جدّم پیامبر {{صل}} میفرماید: «علی، [[شهر]] [[هدایت]] است، پس هر کس به آن در آید، [[نجات]] مییابد و هر کس جا بماند، هلاک میشود». | [[اصبغ بن نباته]] نقل کرده است که: [[علی]] {{ع}} هنگامی که به عنوان خلیفه جلوس کرد و مردم با او بیعت کردند، [[عمامه پیامبر]] {{صل}} بر سر و ردای [[پیامبر]] {{صل}} بر دوش و [[کفش]] پیامبر {{صل}} به پا و [[شمشیر پیامبر]] {{صل}} بر دوش، به [[مسجد]] آمد.... سپس به حسن {{ع}} فرمود: «ای حسن! برخیز و از [[منبر]]، بالا برو و سخنی بگو که [[قریش]]، تو را پس از من، [[نادان]] نشمرند و نگویند: [[حسن بن علی]]، چیزی نمیداند»... سپس به [[حسین]] {{ع}} فرمود: «پسر عزیزم! برخیز و از منبر، بالا برو و سخنی بگو که قریش، تو را پس از من، نادان نشمرند و نگویند که [[حسین بن علی]]، چیزی نمیداند، و سخنت دنباله سخن برادرت باشد». حسین {{ع}} از منبر، بالا رفت و پس از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] و [[درود فرستادن]] مختصر و کامل بر پیامبر {{صل}}، گفت: ای مردم! شنیدم جدّم پیامبر {{صل}} میفرماید: «علی، [[شهر]] [[هدایت]] است، پس هر کس به آن در آید، [[نجات]] مییابد و هر کس جا بماند، هلاک میشود». | ||