ذلت‌ناپذیری امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

امام حسین{{ع}} [[روز عاشورا]] به [[سپاه]] [[دشمن]] فرمود: «[[آگاه]] باشید که بدکاره فرزند بدکاره مرا میان [[شهادت]] و خواری مخیر کرده است؛ و محال است که ما ذلت و خواری را بپذیریم، چیزی است که نه خدا و نه [[پیامبر]] {{صل}} و نه [[مؤمنان]] غیور آن را برای ما بپذیرند؛ و امکان ندارد که دامن‌های [[پاک]] و مردان [[آزاده]] [[تسلیم]] [[ستمگران]] شوند بلکه مرگ شرافتمندانه را بر ذلت و خواری ترجیح می‌دهند»<ref>کامل ابن اثیر، ج۳، ص۲۸۷.</ref>. [[ابن ابی الحدید]] گوید: بزرگ‌ترین کسی که ذلت را نپذیرفت و از [[تسلیم شدن]] در برابر [[ظالمان]] و [[متجاوزان]] سرباز زد [[ابوعبدالله حسین بن علی]] {{ع}} است که [[امان]] و [[سلامتی]] بر او و یارانش عرضه شد ولی قبول نکرده و ذلت را نپذیرفتند<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱، ص۳۰۲.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۱۴۰.</ref>