←نصب الهی مقام امامت
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== [[نصب الهی]] [[مقام امامت]] == | == [[نصب الهی]] [[مقام امامت]] == | ||
در دیدگاه [[امام علی]] {{ع}}، امامت جایگاه بلندی دارد. از نظر آن حضرت، امام کسی است که از سوی خدا امور مردم را تدبیر می‌کند<ref>ر.ک: محمد بن حسین الشریف الرضی، نهج‌البلاغه للصبحی صالح، ص۲۱۲.</ref>. امیرمؤمنان{{ع}} [[حجت‌های الهی]] را [[جانشینان]] [[خداوند]] و [[مبلغان]] [[دین خدا]] خوانده، از نقش هدایت‌گری آنها خبر داده است. آن حضرت [[معتقد]] است که وجود [[حجت]] در [[زمین]] ضروری است؛ چراکه خداوند به واسطه او [[عقیده]][[ حق]] را [[حفظ]] می‌کند<ref>ر.ک: محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، الخصال، ج۱، ص۱۸۷؛ همچنین ر.ک: محمد بن محمد بن نعمان (شیخ مفید)، امالی، ص۲۵۰؛ محمد بن حسن طوسی، امالی، ص۲۱؛ محمد بن حسین الشریف الرضی، نهج البلاغه للصبحی صالح، ص۴۹۷.</ref>. گفتنی است هرچند | در دیدگاه [[امام علی]] {{ع}}، امامت جایگاه بلندی دارد. از نظر آن حضرت، امام کسی است که از سوی خدا امور مردم را تدبیر می‌کند<ref>ر.ک: محمد بن حسین الشریف الرضی، نهج‌البلاغه للصبحی صالح، ص۲۱۲.</ref>. امیرمؤمنان{{ع}} [[حجت‌های الهی]] را [[جانشینان]] [[خداوند]] و [[مبلغان]] [[دین خدا]] خوانده، از نقش هدایت‌گری آنها خبر داده است. آن حضرت [[معتقد]] است که وجود [[حجت]] در [[زمین]] ضروری است؛ چراکه خداوند به واسطه او [[عقیده]] [[حق]] را [[حفظ]] می‌کند<ref>ر.ک: محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، الخصال، ج۱، ص۱۸۷؛ همچنین ر.ک: محمد بن محمد بن نعمان (شیخ مفید)، امالی، ص۲۵۰؛ محمد بن حسن طوسی، امالی، ص۲۱؛ محمد بن حسین الشریف الرضی، نهج البلاغه للصبحی صالح، ص۴۹۷.</ref>. گفتنی است هرچند ایشان سخن یاد شده را در توصیف حجت‌های الهی بیان کرده‌اند، از بیانات دیگرشان که خواهد آمد، روشن می‌شود منظورشان از [[حجت خداوند]]، همان [[امام]] می‌باشد<ref>سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد، نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه، ص۱۰۶.</ref>. | ||
== [[نصب الهی ائمه]] [[معصوم]] برای [[امامت]] == | == [[نصب الهی ائمه]] [[معصوم]] برای [[امامت]] == | ||