←انواع علم غیب
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
==انواع علم غیب== | ==انواع علم غیب== | ||
پیش از بحث از [[اثبات علم غیب]] برای غیر [[خدا]] لازم است که درباره انواع | پیش از بحث از [[اثبات علم غیب]] برای غیر [[خدا]] لازم است که درباره انواع علم غیب مختصر بحث شود تا روشن گردد که مقصود از علم غیب برای [[انبیا]] و [[اولیا]] کدام نوع آن است. | ||
علم غیب به یک لحاظ به ذاتی و اکتسابی تقسیم میشود؛ [[علم غیب ذاتی]] از راه تحصیل و اکتساب به دست نمیآید و از این رو چنین [[علمی]] فقط در مورد [[خداوند]] مطرح است و مختص به اوست؛ چراکه [[علم]] او عین ذات است و ذات هم [[واجب]] و غیر معلول است. [[علم غیب اکتسابی]]، علمی است که در رابطه با غیر خداوند مطرح میشود و چنین نیست که این [[آگاهی از غیب]] لازمه ذات یا عین ذات چنین موجوداتی باشد؛ بلکه بایستی خداوند چنین علمی را یا از [[طریق وحی]] به آنها [[عنایت]] فرماید یا زمینهها و اسباب لازم برای حصول چنین علمی را فراهم آورد<ref>ر.ک: فاضل لنکرانی، حماة الوحی، ص۱۵۲؛ سبحانی، الاهیات، ج۴، ص۲۵۸.</ref>. | علم غیب به یک لحاظ به ذاتی و اکتسابی تقسیم میشود؛ [[علم غیب ذاتی]] از راه تحصیل و اکتساب به دست نمیآید و از این رو چنین [[علمی]] فقط در مورد [[خداوند]] مطرح است و مختص به اوست؛ چراکه [[علم]] او عین ذات است و ذات هم [[واجب]] و غیر معلول است. [[علم غیب اکتسابی]]، علمی است که در رابطه با غیر خداوند مطرح میشود و چنین نیست که این [[آگاهی از غیب]] لازمه ذات یا عین ذات چنین موجوداتی باشد؛ بلکه بایستی خداوند چنین علمی را یا از [[طریق وحی]] به آنها [[عنایت]] فرماید یا زمینهها و اسباب لازم برای حصول چنین علمی را فراهم آورد<ref>ر.ک: فاضل لنکرانی، حماة الوحی، ص۱۵۲؛ سبحانی، الاهیات، ج۴، ص۲۵۸.</ref>. | ||
علم غیب به یک اعتبار دیگر [به اعتبار معلوم] به مطلق و نسبی نیز تقسیم میگردد؛ [[غیب مطلق]] به چیزی گفته میشود که برای همگان و در همه مقاطع وجودی، [[غیب]] باشد؛ مثل ذات [[خداوند تبارک و تعالی]] که نه قابل [[ادراک]] با حواس است: {{متن قرآن|لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ}}<ref>«چشمها او را در نمییابند» سوره انعام، آیه ۱۰۳.</ref>. | علم غیب به یک اعتبار دیگر [به اعتبار معلوم] به مطلق و نسبی نیز تقسیم میگردد؛ [[غیب مطلق]] به چیزی گفته میشود که برای همگان و در همه مقاطع وجودی، [[غیب]] باشد؛ مثل ذات [[خداوند تبارک و تعالی]] که نه قابل [[ادراک]] با حواس است: {{متن قرآن|لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ}}<ref>«چشمها او را در نمییابند» سوره انعام، آیه ۱۰۳.</ref>. |