←کاربرد "ام الکتاب" در سورۀ زخرف
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
در این صورت، اُمّ‌الکتاب دلالت بر مجموعه‌ای خواهد داشت که از یک‌سو دربردارنده همۀ امورات، حوادث و مقدّرات [[عالم]] از بدو تا ختم است و از سویی دیگر، با [[علم الهی]] در [[ارتباط]] است<ref>طباطبایی، ج ۱۱: ۳۷۷-۳۷۶.</ref>، بنابراین، به‌نظر می‌رسد عبارتِ أمّ‌الکتاب در سوره رعد، ضمن اینکه ناظر به کتابی است که در جمله {{متن قرآن|لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ}} آمده است، به این مطلب نیز اشاره دارد که اگرچه بر هریک از این کتاب‌ها جریان محو و [[اثبات]] جاری است، لکن این فرایند از یک منبع و از یک [[مرجع]] سرچشمه گرفته است و با [[نظامی]] [[واحد]] صورت می‌گیرد. بدین ترتیب، روشن می‌گردد کتاب با أمّ‌الکتاب مرتبط است و امر مستقلی نیست؛ زیرا أمِّ چیزی بودن، زمانی معنادار است که در کنار عناصر وابسته به خود مطرح شود، همانگونه که أمّ‌القری یا أمّ‌الرّأس در کنار دیگر قریه‌ها یا دیگر اعضای [[بدن]] بر مصداق مشخّص دلالت می‌نمایند. بر این اساس، [[اُمّ الکتاب]] به امری اطلاق می‌گردد که ظرف و مصدر کتاب‌های مختلف اعمّ از تشریعی و یا [[تکوینی]] است. در [[سخن]] برخی [[مفسران]] ذیل [[آیات]] سوره رعد، هر دو معنی لحاظ شده است<ref>[[علی رضا فخاری|فخاری، علی رضا]]، [[نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب (مقاله)|نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب]]، مجلۀ سراج منیر، ش ۲، ص۳۱ ـ ۴۶.</ref>. | در این صورت، اُمّ‌الکتاب دلالت بر مجموعه‌ای خواهد داشت که از یک‌سو دربردارنده همۀ امورات، حوادث و مقدّرات [[عالم]] از بدو تا ختم است و از سویی دیگر، با [[علم الهی]] در [[ارتباط]] است<ref>طباطبایی، ج ۱۱: ۳۷۷-۳۷۶.</ref>، بنابراین، به‌نظر می‌رسد عبارتِ أمّ‌الکتاب در سوره رعد، ضمن اینکه ناظر به کتابی است که در جمله {{متن قرآن|لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ}} آمده است، به این مطلب نیز اشاره دارد که اگرچه بر هریک از این کتاب‌ها جریان محو و [[اثبات]] جاری است، لکن این فرایند از یک منبع و از یک [[مرجع]] سرچشمه گرفته است و با [[نظامی]] [[واحد]] صورت می‌گیرد. بدین ترتیب، روشن می‌گردد کتاب با أمّ‌الکتاب مرتبط است و امر مستقلی نیست؛ زیرا أمِّ چیزی بودن، زمانی معنادار است که در کنار عناصر وابسته به خود مطرح شود، همانگونه که أمّ‌القری یا أمّ‌الرّأس در کنار دیگر قریه‌ها یا دیگر اعضای [[بدن]] بر مصداق مشخّص دلالت می‌نمایند. بر این اساس، [[اُمّ الکتاب]] به امری اطلاق می‌گردد که ظرف و مصدر کتاب‌های مختلف اعمّ از تشریعی و یا [[تکوینی]] است. در [[سخن]] برخی [[مفسران]] ذیل [[آیات]] سوره رعد، هر دو معنی لحاظ شده است<ref>[[علی رضا فخاری|فخاری، علی رضا]]، [[نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب (مقاله)|نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب]]، مجلۀ سراج منیر، ش ۲، ص۳۱ ـ ۴۶.</ref>. | ||
=== کاربرد "[[ام الکتاب]]" در [[ | === کاربرد "[[ام الکتاب]]" در [[سوره زخرف]] === | ||
دومین کاربرد عبارتِ أم‌الکتاب در آیه زیر است که می‌فرماید: {{متن قرآن| حم وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref> حا، میم سوگند به این کتاب روشن. به راستی ما آن را قرآنی عربی قرار دادیم باشد که خرد ورزید. و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره زخرف، آیه ۱ - ۴.</ref>، ضمیر در «إنهُ» یا به [[کتاب مبین]] برمی‌گردد یا به قرآن. [[ولی]] با توجه به استعمال عباراتِ {{متن قرآن|فِي أُمِّ الْكِتَابِ}} و {{متن قرآن|لَدَيْنَا}} در این [[آیه]] احتمال رجوع ضمیر به کتاب مبین بیشتر است. بر این اساس، آیه در بیان این نکته است که کتاب | دومین کاربرد عبارتِ أم‌الکتاب در آیه زیر است که می‌فرماید: {{متن قرآن| حم وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref> حا، میم سوگند به این کتاب روشن. به راستی ما آن را قرآنی عربی قرار دادیم باشد که خرد ورزید. و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره زخرف، آیه ۱ - ۴.</ref>، ضمیر در «إنهُ» یا به [[کتاب مبین]] برمی‌گردد یا به قرآن. [[ولی]] با توجه به استعمال عباراتِ {{متن قرآن|فِي أُمِّ الْكِتَابِ}} و {{متن قرآن|لَدَيْنَا}} در این [[آیه]] احتمال رجوع ضمیر به کتاب مبین بیشتر است. بر این اساس، آیه در بیان این نکته است که کتاب مبین در أمّ‌الکتاب است. بنابراین، اُمّ‌الکتاب ظرف و کتاب مبین مظروفِ آن خواهد بود. | ||
از ظاهر آیه شریفه و [[آیات]] دیگری که عبارت «کتاب مبین» در آنها به [[کار]] رفته است: {{متن قرآن|الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref>الف، لام، را؛ این آیات کتاب روشنگر است؛ سوره یوسف، آیه ۱.</ref>، {{متن قرآن|تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref> این آیه‌های کتاب روشنگر است؛ سوره شعراء، آیه ۲.</ref>، {{متن قرآن|تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref> این آیه‌های کتاب روشنگر است؛ سوره قصص، آیه ۲.</ref>، {{متن قرآن|وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref>سوگند به این کتاب روشن؛ سوره زخرف، آیه ۲.</ref>، {{متن قرآن|وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref>سوگند به این کتاب روشن؛ سوره دخان، آیه ۲۲.</ref>، چنین برمی‌آید که این اصطلاح در آیات، علاوه بر آنکه به معنای [[وحیانی]] و [[تشریعی]] اشاره دارد، همچنین اِسناد آن، تنها ناظر بر [[پیامبر اسلام]] {{صل}} است؛ لذا می‌توان گفت أمّ‌الکتاب در این آیه نیز ناظر بر معنای وحیانی است، با این | از ظاهر آیه شریفه و [[آیات]] دیگری که عبارت «کتاب مبین» در آنها به [[کار]] رفته است: {{متن قرآن|الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref>الف، لام، را؛ این آیات کتاب روشنگر است؛ سوره یوسف، آیه ۱.</ref>، {{متن قرآن|تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref> این آیه‌های کتاب روشنگر است؛ سوره شعراء، آیه ۲.</ref>، {{متن قرآن|تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref> این آیه‌های کتاب روشنگر است؛ سوره قصص، آیه ۲.</ref>، {{متن قرآن|وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref>سوگند به این کتاب روشن؛ سوره زخرف، آیه ۲.</ref>، {{متن قرآن|وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ}}<ref>سوگند به این کتاب روشن؛ سوره دخان، آیه ۲۲.</ref>، چنین برمی‌آید که این اصطلاح در آیات، علاوه بر آنکه به معنای [[وحیانی]] و [[تشریعی]] اشاره دارد، همچنین اِسناد آن، تنها ناظر بر [[پیامبر اسلام]] {{صل}} است؛ لذا می‌توان گفت أمّ‌الکتاب در این آیه نیز ناظر بر معنای وحیانی است، با این یادآوری که اصطلاحِ «کتاب مبین» که در دیگر آیات به‌کار رفته، عموماً به‌معنی [[علم]] الهی است. | ||
بنابراین، با دقت در دو آیۀ مذکور که عبارتِ أم‌الکتاب در آنها به‌کار رفته است، به نظر می‌رسد بار معنایی أمّ‌الکتاب به جنبۀ وحیانی و تشریعی [[دلالت]] داشته باشد، به طوری که به‌عنوان آبشخور کتاب‌های نازل شده بر [[انبیای الهی]] تلقی می‌گردد. استعمال تعابیر {{متن قرآن|فِي أُمِّ الْكِتَابِ}} و {{متن قرآن|لَدَيْنَا}} در این دو [[آیه]] نیز به همین نکته و جنبه عنداللّهیِ اُمّ‌الکتاب اشاره دارد<ref>[[علی رضا فخاری|فخاری، علی رضا]]، [[نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب (مقاله)|نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب]]، مجلۀ سراج منیر، ش ۲، ص۳۱ ـ ۴۶.</ref>. | بنابراین، با دقت در دو آیۀ مذکور که عبارتِ أم‌الکتاب در آنها به‌کار رفته است، به نظر می‌رسد بار معنایی أمّ‌الکتاب به جنبۀ وحیانی و تشریعی [[دلالت]] داشته باشد، به طوری که به‌عنوان آبشخور کتاب‌های نازل شده بر [[انبیای الهی]] تلقی می‌گردد. استعمال تعابیر {{متن قرآن|فِي أُمِّ الْكِتَابِ}} و {{متن قرآن|لَدَيْنَا}} در این دو [[آیه]] نیز به همین نکته و جنبه عنداللّهیِ اُمّ‌الکتاب اشاره دارد<ref>[[علی رضا فخاری|فخاری، علی رضا]]، [[نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب (مقاله)|نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب]]، مجلۀ سراج منیر، ش ۲، ص۳۱ ـ ۴۶.</ref>. | ||