آیا عصمت امام با خاتمیت ناسازگار است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۰
، ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'عصمت امام علی' به 'عصمت امام علی'
جز (جایگزینی متن - 'همان گونه' به 'همانگونه') |
جز (جایگزینی متن - 'عصمت امام علی' به 'عصمت امام علی') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
# '''اعتقاد به [[عصمت]] توسط بعض [[اهل سنت]]:''' محقّق منصف باید ادله عقلی و نقلی را ملاک اعتقاد و باور خود قرارد دهد و به تعبیری باید ندای {{عربی|"نحن ابناء الدلیل"}} سردهد. محقق منصف باید ملاک اعتقاد و [[ایمان]] خود را مقتضای ادله عقلی و نقلی قرار دهد. | # '''اعتقاد به [[عصمت]] توسط بعض [[اهل سنت]]:''' محقّق منصف باید ادله عقلی و نقلی را ملاک اعتقاد و باور خود قرارد دهد و به تعبیری باید ندای {{عربی|"نحن ابناء الدلیل"}} سردهد. محقق منصف باید ملاک اعتقاد و [[ایمان]] خود را مقتضای ادله عقلی و نقلی قرار دهد. | ||
براساس برخی از منصفان [[عالمان]] [[اهل سنت]] با مرور و توجّه در مبانی عقلی و نقلی [[عصمت]] و همچنین شخصیّت خاص [[امامان]] به اصل [[عصمت]] معتقد شده وآن را سازگار با [[خاتمیت]] [[تفسیر]] نمودند. [[ابن ابی الحدید]] معتزلی به [[عصمت | براساس برخی از منصفان [[عالمان]] [[اهل سنت]] با مرور و توجّه در مبانی عقلی و نقلی [[عصمت]] و همچنین شخصیّت خاص [[امامان]] به اصل [[عصمت]] معتقد شده وآن را سازگار با [[خاتمیت]] [[تفسیر]] نمودند. [[ابن ابی الحدید]] معتزلی به [[عصمت امام علی]] {{ع}} اعتقاد دارد و گزارش میکند که ابومحمد بن متویه در کتاب خود به نام الکفایة نیز بدان معتقد بود <ref>شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۷۲، [[خطبه]] ۸۶.</ref>. [[ابن عربی]] [[عارف]] نامی جهان [[اسلام]] نیز به [[عصمت]] [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و اهل بیتش اعتقاد داشته است<ref>«قد طهّره ص و اهل بیته تطهیرا واذهب عنهم الرجس و هو کل ما یشنیهم»، (الفتوحات المکیة، ج ۱، ۹۶۱ باب ۷۲؛ نکته ظریف اینکه وی [[اهل بیت]] را نه «مطهرون» بلکه «عین الطهاره»وصف میکند: «فهم المطهرون بل هم هم عین الطهارة»، الفتوحات المکیة، ج ۱، ۹۶۱ باب ۷۲</ref>. وی با تمسک به [[حدیث نبوی]] درباره [[سلمان]] {{عربی|" سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْت"}}<ref>[[سیره]] ابن هشام، ج ۱،ص۱۷۰؛ تاریخ طبری، ج،۲ص ۵۶۸.</ref> او را نیز به [[معصومان]] ملحق میکند<ref>[[سیره]] ابن هشام، ج ۱،ص۱۷۰؛ تاریخ طبری، ج،۲ص ۵۶۸.</ref>.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۱۴۶ - ۱۵۶.</ref>. | ||
}} | }} | ||