داوود بن کثیر رقی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوسلیمان داود بن کثیر بن ابی خلده رقی جمال کوفی]] از [[موالی]] [[بنی اسد]] و از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۱۹۰ و ۳۴۹.</ref> و از آن دو بزرگوار و [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۳۷۳، ۴۱۵ و ۴۳۲.</ref> [[ابن بابویه]] نیز [[حدیثی]] را نقل کرده که دلالت دارد که رقّی [[امام باقر]]{{ع}} را نیز [[درک]] کرده و از آن حضرت روایت نموده است.<ref>کامل الزیارات، ص۱۸۰.</ref> [[ابوسلیمان]] افزون بر [[امامان معصوم]]، از [[محدثان]] دیگری همچون [[بشر بن ابی غیلان]]<ref>معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۷.</ref> و [[ابوعبیده حذّاء]] [[حدیث]] آموخته و روایت کرده است.<ref>الکافی، ج۲، ص۷۱.</ref> وی دارای [[شاگردان]] و راویانی نیز بوده که مشهورترین ایشان [[زکریا بن آدم]]، [[علی بن اسباط]] و [[حسن بن محبوب]] می‌‌باشند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۸ و ۳۰۹.</ref>
[[ابوسلیمان داود بن کثیر بن ابی خلده رقی جمال کوفی]] از [[موالی]] [[بنی اسد]] و از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۱۹۰ و ۳۴۹.</ref> و از آن دو بزرگوار و [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۳۷۳، ۴۱۵ و ۴۳۲.</ref> [[ابن بابویه]] نیز [[حدیثی]] را نقل کرده که دلالت دارد که رقّی [[امام باقر]]{{ع}} را نیز [[درک]] کرده و از آن حضرت روایت نموده است.<ref>کامل الزیارات، ص۱۸۰.</ref> [[ابوسلیمان]] افزون بر [[امامان معصوم]]، از [[محدثان]] دیگری همچون [[بشر بن ابی غیلان]]<ref>معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۷.</ref> و [[ابوعبیده حذّاء]] [[حدیث]] آموخته و روایت کرده است.<ref>الکافی، ج۲، ص۷۱.</ref> وی دارای [[شاگردان]] و راویانی نیز بوده که مشهورترین ایشان [[زکریا بن آدم]]، [[علی بن اسباط]] و [[حسن بن محبوب]] می‌‌باشند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۸ و ۳۰۹.</ref>


درباره [[شخصیت]] رقّی، میان [[علما]] و [[رجال‌نویسان]] [[اختلاف]] است: برخی چون [[نجاشی]]، [[ابن غضائری]] و [[ابن داوود]] وی را محدثی [[ضعیف]]، [[فاسدالمذهب]] و [[غیرموثق]] دانسته و مدعی شده‌اند که [[غالیان]]، او را از خود دانسته و از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۱؛ خلاصة الاقوال، ص۶۸؛ رجال ابن داود، ص۴۵۲.</ref> در مقابل، بزرگانی چون [[شیخ طوسی]]، [[مفید]]، [[کشّی]] و دیگران بر [[وثاقت]] وی تأکید کرده‌اند.<ref>رجال الطوسی، ص۳۴۹؛ اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲؛ الارشاد، ج۲، ص۲۴۸.</ref> مفید نوشته است: رقّی از [[اصحاب خاص]] امام کاظم{{ع}}، فردی [[موثق]]، با [[ورع]]، عالم و [[فقیه]] و [[شیعه]] خاص [[امام]] بود و از کسانی است که [[نص]] بر [[امامت امام رضا]]{{ع}} را از امام کاظم{{ع}}نقل کرده است.<ref>الارشاد، ج۲، ص۲۴۷ و ۲۴۸.</ref> کشّی نیز روایاتی را نقل کرده که [[امام صادق]]{{ع}}رقّی را [[ستوده]] و او را به منزله [[مقداد]] نسبت به [[رسول خدا]] دانسته است. همچنین بنابر حدیثی از امام رضا{{ع}} نقل شده که فرمود: هر کس [[دیدار]] با [[یاران امام]] عصر{{ع}} او را خوشحال می‌‌کند، به داوود رقّی بنگرد.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲.</ref> طبق روایتی که [[مجلسی]] از [[قرب الاسناد]] [[حمیری]] نقل می‌‌کند، گویا رقّی در [[زمان امام رضا]]{{ع}} مدتی در [[زندان]] [[حاکم]] وقت به سر برده و حضرت برای [[آزادی]] وی [[دعا]] فرموده‌اند.<ref>بحار الانوار، ج۴۹، ص۲۶۹.</ref>
درباره [[شخصیت]] رقّی، میان [[علما]] و [[رجال‌نویسان]] [[اختلاف]] است: برخی چون [[نجاشی]]، [[ابن غضائری]] و [[ابن داوود]] وی را محدثی [[ضعیف]]، [[فاسدالمذهب]] و [[غیرموثق]] دانسته و مدعی شده‌اند که [[غالیان]]، او را از خود دانسته و از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۱؛ خلاصة الاقوال، ص۶۸؛ رجال ابن داود، ص۴۵۲.</ref> در مقابل، بزرگانی چون [[شیخ طوسی]]، [[مفید]]، [[کشّی]] و دیگران بر [[وثاقت]] وی تأکید کرده‌اند.<ref>رجال الطوسی، ص۳۴۹؛ اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲؛ الارشاد، ج۲، ص۲۴۸.</ref> مفید نوشته است: رقّی از [[اصحاب خاص]] امام کاظم{{ع}}، فردی [[موثق]]، با [[ورع]]، عالم و [[فقیه]] و [[شیعه]] خاص [[امام]] بود و از کسانی است که [[نص]] بر [[امامت امام رضا]]{{ع}} را از امام کاظم{{ع}} نقل کرده است.<ref>الارشاد، ج۲، ص۲۴۷ و ۲۴۸.</ref> [[کشّی]] نیز روایاتی را نقل کرده که [[امام صادق]]{{ع}} رقّی را [[ستوده]] و او را به منزله [[مقداد]] نسبت به [[رسول خدا]] دانسته است. همچنین بنابر حدیثی از امام رضا{{ع}} نقل شده که فرمود: هر کس [[دیدار]] با [[یاران امام عصر]]{{ع}} او را خوشحال می‌‌کند، به داوود رقّی بنگرد.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲.</ref> طبق روایتی که [[مجلسی]] از [[قرب الاسناد]] [[حمیری]] نقل می‌‌کند، گویا رقّی در [[زمان امام رضا]]{{ع}} مدتی در [[زندان]] [[حاکم]] وقت به سر برده و حضرت برای [[آزادی]] وی [[دعا]] فرموده‌اند.<ref>بحار الانوار، ج۴۹، ص۲۶۹.</ref>


[[تاریخ]] دقیق [[وفات]] وی معلوم نیست، ولی به تصریح [[نجاشی]] وی اندکی پس از [[شهادت امام رضا]]{{ع}} به سال ۲۰۳ هـ درگذشته است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> او دارای تألیفاتی چون کتاب «الاهلیلجه»، «کتاب المزار» <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> و «اصل» بوده است<ref>الذریعه، ج۲، ص۱۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۲۳ - ۳۲۴.</ref>
[[تاریخ]] دقیق [[وفات]] وی معلوم نیست، ولی به تصریح [[نجاشی]] وی اندکی پس از [[شهادت امام رضا]]{{ع}} به سال ۲۰۳ هـ درگذشته است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> او دارای تألیفاتی چون کتاب «الاهلیلجه»، «کتاب المزار» <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> و «اصل» بوده است<ref>الذریعه، ج۲، ص۱۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۲۳ - ۳۲۴.</ref>
خط ۱۶: خط ۱۶:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]
۱۱۵٬۱۸۲

ویرایش