پرش به محتوا

داوود بن کثیر رقی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۳۲۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == مقدمه == مکنی به «ابا سلیمان»، و از اصحاب امام کاظم {{ع}} و امام رضا {{ع}} بود<ref> معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۲-۱۲۳.</ref>. وی در روایتی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوسلیمان داود بن کثیر بن ابی خلده رقی جمال کوفی]] از [[موالی]] [[بنی اسد]] و از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۱۹۰ و ۳۴۹.</ref> و از آن دو بزرگوار و [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۳۷۳، ۴۱۵ و ۴۳۲.</ref> [[ابن بابویه]] نیز [[حدیثی]] را نقل کرده که دلالت دارد که رقّی [[امام باقر]]{{ع}} را نیز [[درک]] کرده و از آن حضرت روایت نموده است.<ref>کامل الزیارات، ص۱۸۰.</ref> [[ابوسلیمان]] افزون بر [[امامان معصوم]]، از [[محدثان]] دیگری همچون [[بشر بن ابی غیلان]]<ref>معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۷.</ref> و [[ابوعبیده حذّاء]] [[حدیث]] آموخته و روایت کرده است.<ref>الکافی، ج۲، ص۷۱.</ref> وی دارای [[شاگردان]] و راویانی نیز بوده که مشهورترین ایشان [[زکریا بن آدم]]، [[علی بن اسباط]] و [[حسن بن محبوب]] می‌‌باشند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۸ و ۳۰۹.</ref>


== مقدمه ==
درباره [[شخصیت]] رقّی، میان [[علما]] و [[رجال‌نویسان]] [[اختلاف]] است: برخی چون [[نجاشی]]، [[ابن غضائری]] و [[ابن داوود]] وی را محدثی [[ضعیف]]، [[فاسدالمذهب]] و [[غیرموثق]] دانسته و مدعی شده‌اند که [[غالیان]]، او را از خود دانسته و از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۱؛ خلاصة الاقوال، ص۶۸؛ رجال ابن داود، ص۴۵۲.</ref> در مقابل، بزرگانی چون [[شیخ طوسی]]، [[مفید]]، [[کشّی]] و دیگران بر [[وثاقت]] وی تأکید کرده‌اند.<ref>رجال الطوسی، ص۳۴۹؛ اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲؛ الارشاد، ج۲، ص۲۴۸.</ref> مفید نوشته است: رقّی از [[اصحاب خاص]] امام کاظم{{ع}}، فردی [[موثق]]، با [[ورع]]، عالم و [[فقیه]] و [[شیعه]] خاص [[امام]] بود و از کسانی است که [[نص]] بر [[امامت امام رضا]]{{ع}} را از امام کاظم{{ع}}نقل کرده است.<ref>الارشاد، ج۲، ص۲۴۷ و ۲۴۸.</ref> کشّی نیز روایاتی را نقل کرده که [[امام صادق]]{{ع}}رقّی را [[ستوده]] و او را به منزله [[مقداد]] نسبت به [[رسول خدا]] دانسته است. همچنین بنابر حدیثی از امام رضا{{ع}} نقل شده که فرمود: هر کس [[دیدار]] با [[یاران امام]] عصر{{ع}} او را خوشحال می‌‌کند، به داوود رقّی بنگرد.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲.</ref> طبق روایتی که [[مجلسی]] از [[قرب الاسناد]] [[حمیری]] نقل می‌‌کند، گویا رقّی در [[زمان امام رضا]]{{ع}} مدتی در [[زندان]] [[حاکم]] وقت به سر برده و حضرت برای [[آزادی]] وی [[دعا]] فرموده‌اند.<ref>بحار الانوار، ج۴۹، ص۲۶۹.</ref>
مکنی به «ابا سلیمان»، و از [[اصحاب]] [[امام کاظم]] {{ع}} و [[امام رضا]] {{ع}} بود<ref> معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۲-۱۲۳.</ref>. وی در روایتی پیرامون [[امامت امام رضا]] {{ع}} می‌گوید: «به [[موسی بن جعفر]] {{ع}} گفتم: پدرم به فدایت! اکنون پیر شده‌ام و آن نیروی گذشته را ندارم، چه بسا نتوانم مثل گذشته به [[دیدار]] شما نایل آیم، از [[امام]] پس از خود مرا [[آگاه]] کنید. امام {{ع}} فرمودند: امام پس از من، فرزندم [[علی]] است»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۲۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۰۰.</ref>
 
[[تاریخ]] دقیق [[وفات]] وی معلوم نیست، ولی به تصریح [[نجاشی]] وی اندکی پس از [[شهادت امام رضا]]{{ع}} به سال ۲۰۳ هـ درگذشته است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> او دارای تألیفاتی چون کتاب «الاهلیلجه»، «کتاب المزار» <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۶۲.</ref> و «اصل» بوده است<ref>الذریعه، ج۲، ص۱۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۲۳ - ۳۲۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۵٬۱۸۲

ویرایش