داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث داوود بن کثیر رقی است. داوود بن کثیر رقی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: داوود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
او از اصحاب امام صادق و امام کاظم و امام رضا(ع) بوده است، اقوال علمای حدیث و رجال درباره او مختلف نقل شده، گروهی به استناد چند روایت او را توثیق کرده‌اند و او را به داشتن تقوی و عدالت و دیانت ستوده‌اند، جماعتی او را جرح کرده و به غلو و ارتفاع در عقیده متهم ساخته‌اند و او را از رؤسای غلاة دانسته‌اند و لذا اخبار و روایات او را ترک نموده و مورد عمل قرار نداده‌اند.
شیخ طوسی در رجال خود او را از اصحاب امام کاظم و امام صادق(ع) ذکر نموده و گوید از موالیان بنی اسد است و از ثقات اهل حدیث به شمار می‌رود و در فهرست گوید: او کتابی تألیف کرده که حسن بن محبوب از وی روایت می‌کند، و احمد بن ابی عبدالله برقی نیز او را در رجال خود از اصحاب امام جعفر صادق(ع) می‌داند و فقط به نام او اکتفاء کرده و چیزی درباره وی نگفته است.
نجاشی گوید: داود بن کثیر رقی ابوسلیمان از ضعفاء به شمار می‌باشد، غالیان از وی روایت می‌کنند، احمد بن عبدالواحد می‌‌گفت: من حدیث محکمی در میان حدیث‌های او کمتر دیدم، او کتابی به نام مزار تألیف کرده که ولید رقی معروف به شباب صیرفی از وی روایت می‌کند او اندکی بعد از وفات حضرت رضا(ع) در گذشت، و از امام کاظم و رضا(ع) حدیث کرده است.
یونس بن عبدالرحمان از مردی روایت می‌کند که حضرت صادق(ع) فرمودند: داود رقی را نسبت به من مانند مقداد در نزد رسول خدا(ص) بدانید، برقی در یک حدیث مرسل نقل می‌کند که امام صادق(ع) فرمودند: هرکس دوست دارد به یکی از یاران قائم(ع) بنگرد به داود رقی نگاه کند.
کشی در یک حدیث مرفوع نقل می‌کند که داود بن کثیر گفت: امام صادق(ع) به من فرمودند: ای داود هرگاه از ما حدیثی نقل کردی و آن حدیث تو را مشهور کرد، آن را انکار نما، نصر بن صباح گفت: داود بن کثیر عمرش به درازا کشید و تا زمان امام رضا(ع) به طول انجامید، کشی می‌گوید: غلاة می‌گویند: او از ارکان آنها می‌باشد و اخبار ناپسندی در غلو از وی نقل می‌کنند ولی هیچ کدام از مشایخ او را طعن نکرده‌اند، و من در این باره چیزی ندیده‌ام.[۱]
داوود بن کثیر رقی در رضانامه
مکنی به «ابا سلیمان»، و از اصحاب امام کاظم (ع) و امام رضا (ع) بود[۲]. وی در روایتی پیرامون امامت امام رضا (ع) می‌گوید: «به موسی بن جعفر (ع) گفتم: پدرم به فدایت! اکنون پیر شده‌ام و آن نیروی گذشته را ندارم، چه بسا نتوانم مثل گذشته به دیدار شما نایل آیم، از امام پس از خود مرا آگاه کنید. امام (ع) فرمودند: امام پس از من، فرزندم علی است»[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 159-161.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۲-۱۲۳.
- ↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۲۳.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۰۰.