تفسیر مأثور از امام علی بن الحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[تفسیر مأثور]]''' است. </div>
| موضوع مرتبط = تفسیر مأثور
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
خط ۷: خط ۱۱:
[[زمین]] را مناسب طبع شما و موافق بدن‌هایتان قرار داد؛ آن را داغ و سوزان قرار نداد تا شما را بسوزاند و زیاد سرد نیافرید تا شما را منجمد کند؛ نه بوی تند خوش برای آن قرار داد که سرهایتان را به درد آورد و نه با بوی بسیار بد آفرید که شما را هلاک کند؛ نه بسیار نرم مانند آب قرار داد که شما را [[غرق]] کند؛ نه بسیار محکم آفرید که حفر آن برای ساختن [[خانه‌ها]] و ساختمان‌ها و قبرهای مردگان‌تان ناممکن شود، بلکه خدای عز و جل در آن متانتی قرار داد که از آن بهره‌مند شوید و به آن بپیوندید و بدن‌ها و ساختمان‌های شما بر روی آن [[استوار]] بماند و آن را به‌گونه‌ای نرم آفرید که برای ساختن و کندن قبرها و بسیاری از [[منافع]] شما، رام و مناسب باشد؛ پس بدین جهت [[زمین]] را بستری برای شما قرار داد؛ سپس خدای عز و جل فرموده است: {{متن قرآن|وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا}}<ref>«و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد،» سوره شمس، آیه ۵.</ref> و [[آسمان]] را بنایی قرار داد». یعنی (آن را) در بالای سر شما سقفی محفوظ‍ قرار داد تا [[خورشید]]، ماه و [[ستارگان]] آن، برای منافع شما در آن بچرخند، سپس خدای عز و جل فرموده است: {{متن قرآن|وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً}}<ref>«و از آسمان، آبی فرو فرستاد که با آن از میوه‌ها برای شما روزی‌یی برآورد» سوره بقره، آیه ۲۲.</ref> یعنی [[باران]] را از بالا فرو فرستاد تا به قلۀ کوه‌ها، تپه‌ها، بلندی‌ها و پستی‌ها برسد، و آن را به صورت نم‌نم و تند و مداوم و نرم و خفیف پراکنده کرد تا زمین‌های شما آن را به نحو مناسب جذب کند و آن باران را به صورت یک قطعه، فروبارندۀ بر شما قرار نداد تا [[زمین‌ها]]، درختان، زراعت‌ها و میوه‌هایتان را تباه نکند؛ سپس خدای عزّ و جل فرموده است: {{متن قرآن|فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَادًا}}<ref>«آنکه زمین را برای شما بستر و آسمان را سرپناهی ساخت و از آسمان، آبی فرو فرستاد که با آن از میوه‌ها برای شما روزی‌یی برآورد، پس برای خداوند، دانسته همتایانی نیاورید» سوره بقره، آیه ۲۲.</ref>. یعنی شبیه‌هایی و از [[بت‌ها]] که [[درک]] نمی‌کنند، نمی‌شنوند، نمی‌بینند و بر چیزی [[قدرت]] ندارند برای [[خدا]] قرار ندهید و حال آنکه می‌دانید آنها بر چیزی از این نعمت‌های بزرگی که [[پروردگار]] تبارک و تعالی به شما عطا فرموده است، [[توانایی]] ندارند».
[[زمین]] را مناسب طبع شما و موافق بدن‌هایتان قرار داد؛ آن را داغ و سوزان قرار نداد تا شما را بسوزاند و زیاد سرد نیافرید تا شما را منجمد کند؛ نه بوی تند خوش برای آن قرار داد که سرهایتان را به درد آورد و نه با بوی بسیار بد آفرید که شما را هلاک کند؛ نه بسیار نرم مانند آب قرار داد که شما را [[غرق]] کند؛ نه بسیار محکم آفرید که حفر آن برای ساختن [[خانه‌ها]] و ساختمان‌ها و قبرهای مردگان‌تان ناممکن شود، بلکه خدای عز و جل در آن متانتی قرار داد که از آن بهره‌مند شوید و به آن بپیوندید و بدن‌ها و ساختمان‌های شما بر روی آن [[استوار]] بماند و آن را به‌گونه‌ای نرم آفرید که برای ساختن و کندن قبرها و بسیاری از [[منافع]] شما، رام و مناسب باشد؛ پس بدین جهت [[زمین]] را بستری برای شما قرار داد؛ سپس خدای عز و جل فرموده است: {{متن قرآن|وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا}}<ref>«و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد،» سوره شمس، آیه ۵.</ref> و [[آسمان]] را بنایی قرار داد». یعنی (آن را) در بالای سر شما سقفی محفوظ‍ قرار داد تا [[خورشید]]، ماه و [[ستارگان]] آن، برای منافع شما در آن بچرخند، سپس خدای عز و جل فرموده است: {{متن قرآن|وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً}}<ref>«و از آسمان، آبی فرو فرستاد که با آن از میوه‌ها برای شما روزی‌یی برآورد» سوره بقره، آیه ۲۲.</ref> یعنی [[باران]] را از بالا فرو فرستاد تا به قلۀ کوه‌ها، تپه‌ها، بلندی‌ها و پستی‌ها برسد، و آن را به صورت نم‌نم و تند و مداوم و نرم و خفیف پراکنده کرد تا زمین‌های شما آن را به نحو مناسب جذب کند و آن باران را به صورت یک قطعه، فروبارندۀ بر شما قرار نداد تا [[زمین‌ها]]، درختان، زراعت‌ها و میوه‌هایتان را تباه نکند؛ سپس خدای عزّ و جل فرموده است: {{متن قرآن|فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَادًا}}<ref>«آنکه زمین را برای شما بستر و آسمان را سرپناهی ساخت و از آسمان، آبی فرو فرستاد که با آن از میوه‌ها برای شما روزی‌یی برآورد، پس برای خداوند، دانسته همتایانی نیاورید» سوره بقره، آیه ۲۲.</ref>. یعنی شبیه‌هایی و از [[بت‌ها]] که [[درک]] نمی‌کنند، نمی‌شنوند، نمی‌بینند و بر چیزی [[قدرت]] ندارند برای [[خدا]] قرار ندهید و حال آنکه می‌دانید آنها بر چیزی از این نعمت‌های بزرگی که [[پروردگار]] تبارک و تعالی به شما عطا فرموده است، [[توانایی]] ندارند».


تفسیرهای دیگری را که از آن [[حضرت]] درباره [[آیات]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ...}}<ref>«ای مردم! پروردگارتان را بپرستید که شما و پیشینیانتان را آفرید، باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره بقره، آیه ۲۱.</ref>، {{متن قرآن|وَإِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا...}}<ref>«و اگر در آنچه بر بنده خود فرو فرستاده‌ایم تردیدی دارید، چنانچه راست می‌گویید سوره‌ای همگون آن بیاورید و (در این کار) گواهان خود را (نیز) در برابر خداوند، فرا خوانید» سوره بقره، آیه ۲۳.</ref> {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ...}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: می‌خواهم جانشینی در زمین بگمارم، گفتند: آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد در حالی که ما تو را با سپاس، به پاکی می‌ستاییم و تو را پاک می‌شمریم؛ فرمود: من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید» سوره بقره، آیه ۳۰.</ref> و {{متن قرآن|يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ...}}<ref>«روزی که (این) زمین زمینی دیگر گردد و آسمان‌ها نیز و (همگان) نزد خداوند یگانه دادفرما پدیدار شوند» سوره ابراهیم، آیه ۴۸.</ref> نقل کرده‌اند<ref>التفسیر المنسوب الی الامام العسکری {{ع}}، ص۱۳۹ و ۲۰۰؛ تفسیر العیاشی، ج۱، ص۳۰ و ۳۱؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۵۰-۱۵۱ و ۱۵۴-۱۵۶ و ۱۶۶-۱۶۷؛ ج۲، ص۲۳۶، ح۵۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۶۵-۶۷.</ref>
تفسیرهای دیگری را که از آن حضرت درباره [[آیات]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ...}}<ref>«ای مردم! پروردگارتان را بپرستید که شما و پیشینیانتان را آفرید، باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره بقره، آیه ۲۱.</ref>، {{متن قرآن|وَإِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا...}}<ref>«و اگر در آنچه بر بنده خود فرو فرستاده‌ایم تردیدی دارید، چنانچه راست می‌گویید سوره‌ای همگون آن بیاورید و (در این کار) گواهان خود را (نیز) در برابر خداوند، فرا خوانید» سوره بقره، آیه ۲۳.</ref> {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ...}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: می‌خواهم جانشینی در زمین بگمارم، گفتند: آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد در حالی که ما تو را با سپاس، به پاکی می‌ستاییم و تو را پاک می‌شمریم؛ فرمود: من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید» سوره بقره، آیه ۳۰.</ref> و {{متن قرآن|يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ...}}<ref>«روزی که (این) زمین زمینی دیگر گردد و آسمان‌ها نیز و (همگان) نزد خداوند یگانه دادفرما پدیدار شوند» سوره ابراهیم، آیه ۴۸.</ref> نقل کرده‌اند<ref>التفسیر المنسوب الی الامام العسکری {{ع}}، ص۱۳۹ و ۲۰۰؛ تفسیر العیاشی، ج۱، ص۳۰ و ۳۱؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۵۰-۱۵۱ و ۱۵۴-۱۵۶ و ۱۶۶-۱۶۷؛ ج۲، ص۲۳۶، ح۵۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۶۵-۶۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۷: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{تفسیر}}
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر مأثور]]
[[رده:تفسیر مأثور]]
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش