سرگذشت زندگی امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

چند ماهی از حضور [[مهاجران]] [[مسلمان]] در [[مدینه]] نگذشته بود که پیامبر {{صل}}، برای تحکیم ارتباط آنان با [[مسلمانان]] یثربی ([[انصار]]) میان ایشان [[عهد]] [[اخوت]] و [[برادری]] برقرار کرد. چنان‌که از منابع به دست می‌آید آن حضرت، پیش از این، در [[مکه]] نیز مسلمانان را با یکدیگر [[برادر]] کرده بود و برای نمونه [[عمر]] را با [[ابوبکر]]، [[حمزه]] را با [[زید بن حارثه]] و علی {{ع}} را با شخص خودشان برادر نموده بود<ref>سبل الهدی و الرشاد، ج۳، ص۳۶۳-۳۶۴؛ عیون الأثر، ج۱، ص۲۳۰؛ وفاء الوفاء، ج۱، ص۲۰۷-۲۰۸.</ref>. در مدینه نیز برای نمونه ایشان [[معاذ بن جبل]] را با [[جعفر بن ابی‌طالب]]، [[ابوبکر]] را با خارجة بن ابی‌زهیر، [[عمر]] را با "عتبان بن مالک" و [[عبدالرحمن بن عوف]] را با [[سعد بن ربیع]] [[برادر]] کرد. منابع [[اهل سنت]] حکایت کرده‌اند که پس از این واقعه، [[علی]] {{ع}} به [[پیامبر]] {{صل}} عرضه داشت ای [[رسول خدا]] اصحابت را با هم برادر قرار دادی، اما مرا رها کردی؛ پیامبر {{صل}}، به او فرمود: تو را برای خودم گذاشتم، تو برادر منی و من، برادر تو، هرگاه کسی از تو پرسید، بگو من [[بنده خدا]] و برادر رسول خدا {{صل}} هستم، هیچ‌کس پس از تو چنین ادعایی نخواهد کرد مگر [[دروغگویان]]<ref>فضائل الصحابة، ج۲، ص۶۳۸، ۶۶۶؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۶۱؛ ینابیع المودة، ج۱، ص۱۷۷-۱۸۱.</ref>.<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام علی بن ابی‌طالب (مقاله)|مقاله «امام علی بن ابی‌طالب»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۳۹۲-۴۲۱؛ [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۵۷۱-۵۸۶.</ref>