←دوم: دفاع در برابر شبهات ضد شیعی
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
در [[نقلی]] آمده است [[امام کاظم]] {{ع}} به مناسبت [[مرگ]] [[موسی]]، [[برادر]] [[هارون عباسی]]، به [[مادر]] [[هارون]] (خیزران) [[نامه]] نوشته، ضمن ابراز [[همدردی]]، برای [[موسی]] طلب [[رحمت]] کرده، [[خلافت]] [[هارون]] را تبریک گفته، برای [[هارون]] طلب [[طول عمر]] می‌کنند<ref>عبدالله بن جعفر حمیری، قرب الاسناد، ص۱۲۶. گفتنی است علامه مجلسی پس از نقل این نامه می‌نویسد: "ببین شدت تقیه در زمان امام {{ع}} را؛ به‌گونه‌ای که حضرت مجبور است چنین نامه‌ای را به خاطر مرگ کافری که به روز جزا ایمان ندارد، بنویسد" (محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۴۸، ص۱۳۵).</ref>. جالب آنکه [[امام کاظم]] {{ع}} خودْ در نمازهای [[اهل سنت]] شرکت و اعلام می‌کردند که در این کار به [[سیره]] [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} استناد می‌کنند که در [[نماز]] [[مروان]] شرکت می‌کردند<ref>{{متن حدیث|صَلَّى حَسَنٌ وَ حُسَيْنٌ وَرَاءَ مَرْوَانَ وَ نَحْنُ نُصَلِّي مَعَهُم}}؛ على بن جعفر، مسائل على بن جعفر، ص۱۴۴.</ref>. باری، [[سخن]] در‌این‌باره فراوان است و شواهد [[تاریخی]] پرشماری وجود دارد که نشان از رعایت تقیه از سوی [[امامان معصوم]] {{عم}} برای [[حفظ]] و [[پایداری]] [[مذهب]] بر [[حق]] [[شیعه]] دارد<ref>برای تفصیل بیشتر در‌این‌باره، ر. ک: محمد جواد واعظی، سیره عملی ائمه معصومین {{عم}} و اصحاب در برخورد با مخالفین (پایان‌نامه کارشناسی ارشد)، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، ۱۳۸۰، ص۷۳-۱۰۳. برای نگارش این بخش، از منبع اخیر بسیار استفاده شده است.</ref>.<ref>ر. ک: [[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت (کتاب)|بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت]]، ص۲۹۲.</ref> | در [[نقلی]] آمده است [[امام کاظم]] {{ع}} به مناسبت [[مرگ]] [[موسی]]، [[برادر]] [[هارون عباسی]]، به [[مادر]] [[هارون]] (خیزران) [[نامه]] نوشته، ضمن ابراز [[همدردی]]، برای [[موسی]] طلب [[رحمت]] کرده، [[خلافت]] [[هارون]] را تبریک گفته، برای [[هارون]] طلب [[طول عمر]] می‌کنند<ref>عبدالله بن جعفر حمیری، قرب الاسناد، ص۱۲۶. گفتنی است علامه مجلسی پس از نقل این نامه می‌نویسد: "ببین شدت تقیه در زمان امام {{ع}} را؛ به‌گونه‌ای که حضرت مجبور است چنین نامه‌ای را به خاطر مرگ کافری که به روز جزا ایمان ندارد، بنویسد" (محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۴۸، ص۱۳۵).</ref>. جالب آنکه [[امام کاظم]] {{ع}} خودْ در نمازهای [[اهل سنت]] شرکت و اعلام می‌کردند که در این کار به [[سیره]] [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} استناد می‌کنند که در [[نماز]] [[مروان]] شرکت می‌کردند<ref>{{متن حدیث|صَلَّى حَسَنٌ وَ حُسَيْنٌ وَرَاءَ مَرْوَانَ وَ نَحْنُ نُصَلِّي مَعَهُم}}؛ على بن جعفر، مسائل على بن جعفر، ص۱۴۴.</ref>. باری، [[سخن]] در‌این‌باره فراوان است و شواهد [[تاریخی]] پرشماری وجود دارد که نشان از رعایت تقیه از سوی [[امامان معصوم]] {{عم}} برای [[حفظ]] و [[پایداری]] [[مذهب]] بر [[حق]] [[شیعه]] دارد<ref>برای تفصیل بیشتر در‌این‌باره، ر. ک: محمد جواد واعظی، سیره عملی ائمه معصومین {{عم}} و اصحاب در برخورد با مخالفین (پایان‌نامه کارشناسی ارشد)، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، ۱۳۸۰، ص۷۳-۱۰۳. برای نگارش این بخش، از منبع اخیر بسیار استفاده شده است.</ref>.<ref>ر. ک: [[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت (کتاب)|بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت]]، ص۲۹۲.</ref> | ||
=== دوم: [[ | === دوم: دفاع در برابر شبهات ضد [[شیعی]] === | ||
[[مذهب تشیع]] و [[پیشوایان]] آن، [[حکومت]] را در دست نداشتند؛ اما همواره به عنوان یک رقیب در کنار مدعیان [[حکومت]] بودند؛ از‌این‌رو سران [[حکومتی]] از [[مراقبت]] خود نسبت به [[امامان]] {{عم}} [[دست]] برنداشته، گاه عوامل ایشان به [[تبلیغات]] [[مسموم]] درباره [[تشیع]] و نیز [[ائمه اطهار]] {{عم}} می‌پرداختند. در اینجا بود که ایشان در برابر [[شبهات]] ضد [[شیعی]] خاموش نبودند و تا حد [[مصلحت]] به [[روشنگری]] می‌پرداختند. | |||
برای نمونه، براساس نقل‌های [[تاریخی]]، در عصر [[امام سجاد]] {{ع}} مردی از [[بصره]] بر ایشان وارد شد و اظهار داشت که جد شما [[امام علی|علی بن ابی طالب]] {{ع}} [[مؤمنان]] را کشته است. آن [[حضرت]] گریسته، برای رفع این [[شبهه]] کوشیدند<ref>احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۳۱۲.</ref>. در همان دوران، [[شیعیان]]، شبهه‌ای را از سوی برخی ناصبان مطرح کردند؛ مبنی بر آنکه در گذشته کسانی به [[دلیل]] آنکه در روز [[شنبه]] ماهی صید کردند، [[مسخ]] شدند، و اگر [[قتل]] [[امام حسین]] {{ع}} [[باطل]] بود، به مراتب از صید ماهی شنیع‌تر بود و [[قاتلان]] آن [[حضرت]] اولی به مسخ‌اند. | |||
این سخن برای [[تطهیر]] جنایت هولناک عاملان رویداد [[کربلا]] مطرح شده بود. [[امام]] {{ع}} فرمودند که اگر سخن شما صحیح است، پس چرا [[خداوند]]، ابليس را که سردمدار [[کفر]] و تمام [[گناهان]] است، از بین نمی‌برد؟<ref>همان.</ref>[[سخن]] در‌این‌باره فراوان است؛ اما روشن است که [[دفع شبهه]]، همچون [[دفع شبهه]] ضد [[اسلامی]] از [[شئون امام]] {{ع}} است<ref>ر.ک: [[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت (کتاب)|بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت]]، ص۲۹۳ ـ ۲۹۴.</ref>. | |||
=== سوم: [[جلوگیری از انحراف شیعیان]] === | === سوم: [[جلوگیری از انحراف شیعیان]] === | ||