←امکان افزایش‌پذیری علم امامان{{عم}} و چیستی آن
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== امکان افزایش‌پذیری علم امامان{{عم}} و چیستی آن == | == امکان افزایش‌پذیری علم امامان{{عم}} و چیستی آن == | ||
با توجه به آیۀ {{متن قرآن|رَّبِّ زِدْنِي عِلْمًا}}<ref>پروردگارا، علم مرا زیاد فرما؛ سوره طه، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۴۰ ـ ۱۴۲.</ref> و روایات متعددی که در باب [[افزایش علم معصوم]] وجود دارد، استفاده می‌شود، [[علم]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امامان]] به منبعی اتصال دارد که پیوسته در حال ازدیاد است<ref>ر.ک: [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم (کتاب)|در آستان امامان]]، [[ملائکه و دیدار با امامان (مقاله)|ملائکه و دیدار با امامان]]، ماهنامه پاسداران اسلام، ش ۲۴۸؛ | با توجه به آیۀ {{متن قرآن|رَّبِّ زِدْنِي عِلْمًا}}<ref>پروردگارا، علم مرا زیاد فرما؛ سوره طه، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۴۰ ـ ۱۴۲.</ref> و روایات متعددی که در باب [[افزایش علم معصوم]] وجود دارد، استفاده می‌شود، [[علم]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امامان]] به منبعی اتصال دارد که پیوسته در حال ازدیاد است<ref>ر.ک: [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم (کتاب)|در آستان امامان]]، [[ملائکه و دیدار با امامان (مقاله)|ملائکه و دیدار با امامان]]، ماهنامه پاسداران اسلام، ش ۲۴۸؛ [[محسن غرویان|غرویان، محسن]]، [[سید محمد حسین میرباقری|میرباقری، سید محمد حسین]]، [[محمد رضا غلامی|غلامی، محمد رضا]]، [[بحثی مبسوط در آموزش عقاید (کتاب)|بحثی مبسوط در آموزش عقاید]]، ص۳۳۹؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود]]؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]؛ [[عسکری امام‌خان|امام‌خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایان‌نامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل پنجم؛ [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]].</ref>، [[علوم الهی]] به تدریج در طول زندگی‌شان به آنان عطا می‌شده است<ref>ر.ک: [[علی کرم‌زاده|کرم‌زاده، علی]]، [[بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق کلینی و مفید (پایان‌نامه)|بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق کلینی و مفید]]، ص۶۴.</ref> و حتی این ازدیاد در [[عالم آخرت]] هم برای آنها محفوظ است<ref>ر.ک: [[رضا نیرومند|نیرومند، رضا]]، [[سید محمد مرتضوی|مرتضوی، سید محمد]]، [[الهام محمدزاده نقاشان|محمدزاده نقاشان، الهام]]، [[رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه (مقاله)|رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه]]، ص۶۶ ـ ۶۸.</ref>، بنابراین [[علوم]] آنان که شامل [[علوم غیبی]] نیز می‌شود را می‌توان افزایش‌پذیر دانست؛ زیرا اگر علوم آنان تام و بی‌نقص می‌بود، فراگیری دانش به شیوه‌های مختلف مثل [[الهام]]، [[شهود]] و... معنایی نداشت و تکرار علوم پیشین می‌بود؛ درحالی که این موارد شیوه‌های انتقال [[علوم الهی]] به آنان است<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت و قلمرو علم‌الأسماء (مقاله)|ماهیت و قلمرو علم‌الأسماء]]، ص۱۰۹.</ref>. هر [[علمی]] که به [[امامان]]{{عم}} افاضه شود ابتدا به [[پیامبر اکرم]] و [[امیرالمؤمنین]]{{عم}} اعطا می‌شود، سپس به هر یک از امامان بعدی<ref>ر.ک: [[رضا نیرومند|نیرومند، رضا]]، [[سید محمد مرتضوی|مرتضوی، سید محمد]]، [[الهام محمدزاده نقاشان|محمدزاده نقاشان، الهام]]، [[رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه (مقاله)|رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه]]، ص۶۶ ـ ۶۸.</ref>. این افزایش‌پذیری به اندازه‌ای مهم است که امامان{{عم}} به اصحابشان فرموده‌اند، اگر این افزایش نباشد [[علم]] ایشان پایان می‌یابد<ref>ر.ک: [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، ص۶۱.</ref>. حال این [[افزایش علم]] گاهی در [[شب‌های جمعه]] است<ref>ر.ک: [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[بی‌کرانگی علم امام معصوم (مقاله)|بی‌کرانگی علم امام معصوم]]؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، ص۶۱؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل‌بویه|آل‌بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]].</ref>، گاهی در [[شب قدر]] و یا در طول ایام سال<ref>ر.ک: [[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[بررسی مسائل کلی امامت (کتاب)|بررسی مسائل کلی امامت]]، ص۲۸۷؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]].</ref>. البته باید دانست [[علوم]] آنان دفعی است، گرچه معلوم تدریجی باشد یعنی [[علم]] به معلومِ تدریجی دارند، نه اینکه خود علم هم تدریجی باشد<ref>ر.ک: [[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، [[در محضر علامه طباطبایی (کتاب)|در محضر علامه طباطبایی]]، ص۲۰۱.</ref>. علامۀ [[مجلسی]] در کتاب [[مرآة العقول]] دربارۀ افزایش علم [[امامان]]{{عم}} می‌نویسد: «آنچه از [[اخبار]] زیاد به دست می‌آید این است که [[ائمه]]{{عم}} در همه [[عوالم]] و نشأت، یعنی قبل از [[حلول]] [[ارواح]] در بدن‌های مقدسشان و بعد از حلول در آن و بعد از مفارفت از آن و عروج به عالم [[قدس]] و [[طهارت]]، دارای [[پیشرفت]] و صعود در معارف الهیه و درجات کمال هستند و پیوسته در حال عروج به [[قرب]] و وصال بوده‌اند و در دریای [[انوار]] [[معرفت]] غوص می‌نموده‌اند؛ زیرا در مدارج [[شناخت]] و معرفت خداوندی و [[حب]] و قرب او غایت و نهایتی وجود ندارد و بین درجه [[عبودیت]] و [[ربوبیت]] منازل زیاد و بی‌شماری است، بنابراین آنچه [[امام]] در اوائل [[امامت]] خود از امام سابق گرفته تنها اکتفا به آن نمی‌کند و در آن مرتبه نمی‌ماند، بلکه پیوسته اسباب قرب و پیشرفت برای او حاصل می‌شود. چگونه به این صورت نباشد در حالی که این گونه تحصیل مدارج برای دیگران هست. و آن بزرگواران با آن [[استعداد]]، قابلیت بیشتری دارند»<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول، ج ۳، ص۱۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[عسکری امام‌خان|امام‌خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایان‌نامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل پنجم.</ref> | ||
== رابطۀ افزایش‌پذیری [[علم امام]] با شأنی بودن آن == | == رابطۀ افزایش‌پذیری [[علم امام]] با شأنی بودن آن == | ||