افزایش علم غیب معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

# منظور از [[علم تام]] [[امام]]، علم نسبت به [[مخلوقات]] است و منظور از [[افزایش علم]] در [[شب‌های جمعه]] یا قدر یا در طول سال، مربوط به علم ایشان به [[خداوند]] است؛ زیرا ذات خدا نامحدود است و [[معرفت]] به او پایان ندارد؛ لذا در هر [[شب جمعه]] [[روح]] [[امامان]]{{عم}} به [[طواف]] [[عرش الهی]] می‌رود و در آنجا علمشان به ذات خدا افزوده می‌گردد<ref>ر.ک: [[سید محمود جزایری|جزایری، سید محمود]]، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]].</ref>.

# علم تام امام بدان معنا نیست که علمشان مانند [[علم خداوند]] قابل زیاد شدن نیست یعنی علم غیبشان استقلالی نیست و اگر به علمشان اضافه نشود، تمام می‌شود، آنها باید علم خودشان را به همۀ [[مردم]] یا به [[خواص]] مردم برسانند، در این صورت مانند سایرین می‌شوند، از این رو لازم است که هر لحظه علم آنها بیشتر بشود تا مقام بالاترِ آنها محفوظ بماند؛ و در برابر [[مشکلات]] جدید و سؤال‌های تازه درمانده نگردند<ref>ر.ک: [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص۲۸۶ ـ ۲۸۹.</ref>.

# خداوند دارای علم‌های مخصوصی است که دیگران حتی امامان{{عم}} را به آن راهی نیست؛ لکن ایشان به [[خزینه علم الهی]] راه دارند: {{متن حدیث|خُزَّانُ عِلْمِ اللَّه‏‏}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۱۹۲ و....</ref> ـ {{متن حدیث|مَعَادِنُ وَحْيِ اللَّه}}<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، امالی، ص۳۰۷.</ref> لذا هرگاه [[اراده]] کنند و خداوند بخواهد از [[علم الهی]] بهره‌مند می‌گردند و عالم می‌شوند<ref>ر.ک: عباس طهرانی|طهرانی، عباس، دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان، ص۲۸۶ ـ ۲۸۹.</ref>.