←معناشناسی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== معناشناسی == | == معناشناسی == | ||
علم حصولی به دانشی می‌گویند که از طریق صورت‌های | علم حصولی به دانشی می‌گویند که از طریق صورت‌های ذهنی حاصل می‌شود. این علم، اکتسابی بوده و از راه ابزارهای [[حسی]]، مانند چشم و گوش و دیگر حواس ادراکی به دست میآید. در مقابل، در علم حضوری که ابزار آن قلب یا روح انسان است، خود معلوم نزد عالِم حاضر می‌شود<ref>[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، آموزش فلسفه، ج ۱، ص۱۵۳ و ۱۷۱ و ج ۲، ص۳۳۰.</ref>. این اصطلاح، در [[آیات]] و [[روایات]] وجود ندارد لذا تطبیق آن بر [[علوم]] [[امامان]] {{عم}}، نوعی [[استنباط]] است<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی (کتاب)|ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی]]، ص۱۴۶؛ [[کاظم صدیقی|صدیقی، کاظم]]، [[سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا (کتاب)|سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا]]، ص۱۵۸؛ [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]، ص۲۰؛ [[سید امین موسوی|موسوی، سید امین]]، [[گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی (کتاب)|گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی]]، ص۲۰؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]]، [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص۲۶.</ref>. | ||
== حصولی یا [[حضوری بودن علم]] [[معصوم]] == | == حصولی یا [[حضوری بودن علم]] [[معصوم]] == | ||