آیةالكرسی در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[روایات]] و نزد مشهور [[فقها]]، [[آیة الکرسی]] تنها این [[آیه]] است: {{متن قرآن|اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ}}<ref>«خداوند است که هیچ خدایی جز آن زنده پایدار نیست که او را چرت و خواب فرا نمی‌گیرد، همه آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن اوست، کیست که جز به اذن وی نزد او شفاعت آورد؛ به آشکار و پنهان آنان داناست و آنان بر چیزی از دانش وی جز آنچه او بخواهد چیرگی ندارند؛ اریکه او گستره آسمان‌ها و زمین است و نگاهداشت آنها بر وی دشوار نیست و او فرازمند سترگ است» سوره بقره، آیه ۲۵۵..</ref>.<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۲۱۵..</ref>

[[قرائت]] آیة الکرسی بعد از [[وضو]]<ref>العروة‏الوثقی، ج۱، ص۲۰۰..</ref> بر بالین محتضر<ref>العروة‏الوثقی، ج۱، ص۳۷۵..</ref>، هنگام [[دفن]] میّت<ref>الحدائق‏ الناضرة، ج۴، ص۱۰۵.</ref>، پس از نمازهای [[واجب]]<ref>مجمع الفائدة، ج۲، ص۳۱۵.</ref>، هنگام پوشیدن لباس نو<ref>کشف الغطاء، ج۳، ص۳۸.</ref>، هنگام [[خواب]]، در [[سفر]]<ref>العروة‏الوثقی، ج۲، ص۴۱۴.</ref> و [[زمان]] رسیدن [[حاجی]] به [[عرفات]] برای وقوف<ref>جواهرالکلام، ج۱۹، ص۵۴.</ref>، [[مستحب]] است.