←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[امام]] {{ع}} کارگزارانی به مناطق مختلف [[سرزمین‌های اسلامی]] فرستاد، اما این‌گونه نبود که آن‌ها همگی از شایستگی‌های لازم برخوردار باشند. مسائلی چند، [[امام]] را در [[گزینش]] افراد محدود می‌ساخت، از جمله: شرایط ویژه [[سرزمین‌های اسلامی]]، برخی [[مصالح جامعه]] [[مسلمانان]]، کمبود مدیران [[مدبر]] و خودساخته و... . از دیگرسو، | [[امام]] {{ع}} کارگزارانی به مناطق مختلف [[سرزمین‌های اسلامی]] فرستاد، اما این‌گونه نبود که آن‌ها همگی از شایستگی‌های لازم برخوردار باشند. مسائلی چند، [[امام]] را در [[گزینش]] افراد محدود می‌ساخت، از جمله: شرایط ویژه [[سرزمین‌های اسلامی]]، برخی [[مصالح جامعه]] [[مسلمانان]]، کمبود مدیران [[مدبر]] و خودساخته و... . از دیگرسو، منطق [[امام]]، حضور [[حاکم]] و مدیر را در [[جامعه]] امری ضروری می‌دانست، زیرا نبود [[حاکم]] (حتی اگر [[پرهیزکار]] نباشد) باعث [[هرج و مرج]] در [[جامعه]] می‌شود. | ||
[[زیاد بن ابیه]] [[کارگزار]] [[امام]] در منطقه [[فارس]] بود. او در [[مدیریت]] [[فارس]] فردی موفق بود. [[معاویه]] نیز از او می‌هراسید، از این‌رو نامه‌ای به او نوشت و او را به‌سبب ادعای [[ابوسفیان]]، | [[زیاد بن ابیه]] [[کارگزار]] [[امام]] در منطقه [[فارس]] بود. او در [[مدیریت]] [[فارس]] فردی موفق بود. [[معاویه]] نیز از او می‌هراسید، از این‌رو نامه‌ای به او نوشت و او را به‌سبب ادعای [[ابوسفیان]]، پدر [[معاویه]]، برادر خویش و دارای پیوند نسبی با خود خواند. خبر [[نامه]] [[معاویه]] به [[امام]] رسید. [[امام]] نیز ضمن نامه‌ای او را از [[فریب]] [[معاویه]] [[آگاه]] کرد و برحذر داشت. | ||
افزون بر [[سیدرضی]]، تنی چند از | افزون بر [[سیدرضی]]، تنی چند از محدثان، این [[نامه]] را گزارش کرده‌اند، از جمله: [[علی بن محمد مدائنی]] در الفتوح، [[ابن عبدالبر]] در الاستیعاب و [[ابن اثیر]] در الکامل. | ||
== فرازی از [[نامه]] == | == فرازی از [[نامه]] == | ||