رفتار با اصحاب: تفاوت میان نسخه‌ها

هرگاه [[صحابه]] دچار گرفتاری می‌شدند، پیامبر{{صل}} و اهل بیت{{عم}} به سراغ آنها می‌رفتند و از ایشان حمایت می‌کردند. [[جابر بن عبدالله انصاری]] [[روایت]] می‌کند که در یکی از [[جنگ‌ها]]، شترم از رفتن بازماند تا [[رسول خدا]]{{صل}} به من رسید و شترم را به رفتن واداشت و با هم حرکت کردیم. در بین راه پیامبر{{صل}} از زندگی‌ام پرسید، در پاسخ عرض کردم: به تازگی [[ازدواج]] کرده‌ام، پدرم نیز از [[دنیا]] رفته که وامی بر عهده دارد. هفت خواهر را نیز [[سرپرستی]] می‌کنم. آن حضرت فرمود: در [[مدینه]] نزد من بیا. پس از ورود به مدینه به محضرش شرفیاب شدم. آن حضرت بهای شترم را پرداخت و مقداری طلا نیز برای [[خرج]] [[زندگی]] خود و خواهرانم عطا فرمود. هنگام چیدن خرما نیز تشریف آورد و وام پدرم را ادا کرد و به اندازه خرج زندگی، برایمان گذاشت<ref>بحار الانوار، ج۱۶، ص۱۳۳.</ref>.<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[سیره اخلاقی و تربیتی معصومین (کتاب)|سیره اخلاقی و تربیتی معصومین]]، ص ۲۸۵.</ref>