مذهب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[مذهب در کلام اسلامی]] | پرسش مرتبط  = مذهب (پرسش)}}

مَذهب عبارت است از راه، روش، [[اعتقادات]] خاصی که گروه‌های مختلف یک [[دین]] دارند، مثلاً در میان [[پیروان اسلام]]، گروهی شیعه‌اند و گروهی [[سنی]]، که هر کدام یک مذهب به شمار می‌‌رود.

 

 

 

== معناشناسی ==

کلمه «[[مذهب]]» به معنای روش، مسلک و [[طریقت]] است<ref>المصباح المنیز، ۲۵۵.</ref>. در اصطلاح [[دینی]]، تیره و شعبه‌ای از [[دین]] را مذهب گویند. از این رو، تیره‌های متعدد هر دین را «[[مذاهب]]» خوانند. گاه خود مذهب نیز تقسیم می‌پذیرد و [[پیروان]] آن مذهب، با نگاهداشت اصولی مشترک، تیره‌هایی را پدید می‌آورند که این را «انشعاب» گویند<ref>شیعه در اسلام‌، ۶۰.</ref>.

 

دانشی که وضعیت و حال و مقال و پیشینه [[مذاهب اسلامی]] را برمی‌رسد، «[[علم]] مذاهب و [[فِرَق اسلامی]]» نام دارد. این [[دانش]]، «[[فرقه]]» و «مذهب» را به یک معنا می‌داند و درباره [[مسائل اعتقادی]] و [[فکری]] [[فِرَق]] و مذاهب، بحث می‌کند<ref>آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۰۴ ـ ۴۰۵.</ref>

# [[اختلاف]] در موضوع [[خلافت پیامبر اسلام]]{{صل}}؛

# [[تعصبات قبیله‌ای]] و [[خانوادگی]]؛

# برداشت‌های نادرست از [[حقایق]] و [[منابع دینی]]؛

# ممانعت برخی کسان و گروه‌ها از نشر و نقل و [[کتابت]] [[احادیث پیامبر]]{{صل}}؛

# تأثیر باورهای [[ادیان]] دیگر؛ همانند بدعت‌های دینی [[یهود]]، آموزه‌های [[سست]] [[مسیحیت]] و [[اساطیر]] [[مجوس]]؛

# آشنایی [[مسلمانان]] با [[فرهنگ]] و [[آداب]] [[ملل]] دیگر؛ همچون [[ایرانیان]]، [[رومیان]] و [[هندیان]]؛

# [[اجتهاد در برابر نص]]؛

# [[هوا و هوس]] و [[دنیاطلبی]]<ref>بحوث فی الملل و النحل‌، ۱/ ۵۰- ۴۷؛ تاریخ الجدل‌ ۸۱- ۷۶.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۰۵.</ref>

ظهور [[مذاهب کلامی]] و [[سیاسی]] [[اسلامی]] به [[قرن نخست هجری]] باز می‌گردد. در آغاز، [[گروه‌های سیاسی]] بودند که اندک اندک به [[فرقه‌های مذهبی]] مبدل گشتند. قدیم‌ترین این [[فرقه‌ها]] عبارت‌اند از: عثمانیه که خونخواهان [[عثمان]] بودند؛ [[شیعه]] که از [[حضرت علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} [[پیروی]] و هواخواهی می‌کردند؛ [[خوارج]]؛ [[مرجئه]]. سپس [[فرقه‌های کلامی]] پدید آمدند؛ مانند [[قدریه]]، [[معتزله]]، جبریه و [[اشاعره]]<ref>تاریخ شیعه و فرقه‌های اسلام‌، ۳۷.</ref>. [[زمان ظهور]] [[مذاهب فقهی]] را باید در نیمه دوم [[قرن دوم]] و اوایل [[قرن سوم]] پی‌جست؛ زمانی که اواخر [[روزگار]] [[تابعین]] و آغاز روزگار [[نسل]] بعدی به شمار است. در این دوره، [[اختلافات]] فراوان [[فقهی]] رخ نمود و پیامد آن، مذاهب فقهی نمودار شدند و فقهای [[مکتب]] [[رأی]] و مکتب [[حدیث]] ظهور یافتند. این [[فقیهان]] به [[مرجعیت فقهی]] رسیدند و مسائل [[فقهی]] [[پیروان]] خویش را پاسخ می‌گفتند. تا [[قرن چهارم]] تنها چند [[مذهب]] فقهی بر جای ماند و دیگر [[مذاهب]] از میان رفتند.

 

مذاهب بر جای مانده عبارت‌اند از: [[امامیه]]، [[حنفیه]]، [[مالکیه]]، [[شافعیه]] و [[حنبلیه]]<ref>همبستگی ادیان و مذاهب اسلامی، ۲۷۸- ۲۸۳.</ref>. [[مذهب شیعه امامیه]] در [[کلام]]، [[فقه]]، [[اخلاق]] و [[سیاست]] آموزه‌ها و احکامی ویژه دارد که از [[قرآن و عترت]] برخاسته‌اند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۰۵-۴۰۶.</ref>.

# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]

# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]