←قبولی اعمال
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
[[عشق]] و [[محبت]] به [[اولیای الهی]] ([[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{عم}})، [[بهترین]] وسیله و زمینه برای پاکسازی [[روح]] از [[پلیدی‌ها]] و تهذیب نفس، با [[الگوگیری]] از روش [[محبوب]] اعلام شده است<ref>ر.ک: مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج١۶، ص٢۶٣.</ref>. [[امام هادی]] {{ع}} در گفتار زیر به این معنا اشاره دارد: «آنچه خداوند در پرتو ولایت‌مداری شما به ما ارزانی داشت، (موجب) [[پاکی]] [[طینت]] ما، [[پاکدامنی]] ما و برای [[تزکیه]] و [[تهذیب]] ماست»<ref>{{متن حدیث|وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وَلَايَتِكُمْ طِيباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْكِيَةً لَنَا}}؛ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای، ص٨٩٣.</ref>.<ref>اسماعیل خارستانی|خارستانی، فاطمه سیفی|سیفی، جایگاه ولایت‌پذیری و ولایت‌مداری در اسلام و عوامل مؤثر بر تحکیم آن مبتنی بر قرآن کریم و روایات معصومین (مقاله)|جایگاه ولایت‌پذیری و ولایت‌مداری در اسلام و عوامل مؤثر بر تحکیم آن مبتنی بر قرآن کریم و روایات معصومین.</ref> | [[عشق]] و [[محبت]] به [[اولیای الهی]] ([[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{عم}})، [[بهترین]] وسیله و زمینه برای پاکسازی [[روح]] از [[پلیدی‌ها]] و تهذیب نفس، با [[الگوگیری]] از روش [[محبوب]] اعلام شده است<ref>ر.ک: مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج١۶، ص٢۶٣.</ref>. [[امام هادی]] {{ع}} در گفتار زیر به این معنا اشاره دارد: «آنچه خداوند در پرتو ولایت‌مداری شما به ما ارزانی داشت، (موجب) [[پاکی]] [[طینت]] ما، [[پاکدامنی]] ما و برای [[تزکیه]] و [[تهذیب]] ماست»<ref>{{متن حدیث|وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وَلَايَتِكُمْ طِيباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْكِيَةً لَنَا}}؛ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای، ص٨٩٣.</ref>.<ref>اسماعیل خارستانی|خارستانی، فاطمه سیفی|سیفی، جایگاه ولایت‌پذیری و ولایت‌مداری در اسلام و عوامل مؤثر بر تحکیم آن مبتنی بر قرآن کریم و روایات معصومین (مقاله)|جایگاه ولایت‌پذیری و ولایت‌مداری در اسلام و عوامل مؤثر بر تحکیم آن مبتنی بر قرآن کریم و روایات معصومین.</ref> | ||
=== | === قبولی اعمال === | ||
[[اعمال]] آن کسی که [[حبّ]] [[ائمه]] {{عم}} در [[دل]] دارد، هرچند آن اعمال ناچیز باشد، مورد قبول [[خداوند متعال]] قرار می‌گیرد؛ زیرا اعمال خود را مزین به امر [[ولایت]] کرده است. [[ابن عباس]] می‌گوید به [[پیامبر اسلام]] {{صل}} عرض کردم: مرا نصیحتی کن. حضرت فرمودند: «ای ابن عباس! بر تو باد به | [[اعمال]] آن کسی که [[حبّ]] [[ائمه]] {{عم}} در [[دل]] دارد، هرچند آن اعمال ناچیز باشد، مورد قبول [[خداوند متعال]] قرار می‌گیرد؛ زیرا اعمال خود را مزین به امر [[ولایت]] کرده است. [[ابن عباس]] می‌گوید به [[پیامبر اسلام]] {{صل}} عرض کردم: مرا نصیحتی کن. حضرت فرمودند: «ای ابن عباس! بر تو باد به دوستداری [[علی]] {{ع}}. [[سوگند]] به خداوندی که مرا به [[حق]] به [[پیغمبری]] برگزید، [[خداوند]] از بنده‌اش کار [[نیکی]] را نمی‌پذیرد، مگر آنکه از او در رابطه با محبت علی {{ع}} سؤال کند [و البته خداوند خود داناست]. پس اگر به [[ولایت علی]] بوده، عمل او [به هر حال که باشد،] پذیرفته می‌گردد وگرنه از او به غیر [[ولایت]] سؤال نشده، امر می‌گردد که او را به [[آتش]] بیندازید»<ref>{{متن حدیث|عَلَيْكَ بِمَوَدَّةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ {{ع}} وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً لَا يَقْبَلُ اللَّهُ مِنْ عَبْدٍ حَسَنَةً حَتَّى يَسْأَلَهُ عَنْ حُبِّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ هُوَ تَعَالَى أَعْلَمُ فَإِنْ جَاءَهُ بِوَلَايَتِهِ قَبِلَ عَمَلَهُ عَلَى مَا كَانَ مِنْهُ وَ إِنْ لَمْ يَأْتِ بِوَلَايَتِهِ لَمْ يَسْأَلْهُ عَنْ شَيْءٍ ثُمَّ أَمَرَ بِهِ إِلَى النَّارِ}}؛ اربلی، علی بن موسی، کشف الغمه فی معرفة الأئمه، ج١، ص٣٨٠.</ref>.<ref>[[اسماعیل خارستانی|خارستانی]]، [[فاطمه سیفی|سیفی]]، [[جایگاه ولایت‌پذیری و ولایت‌مداری در اسلام و عوامل مؤثر بر تحکیم آن مبتنی بر قرآن کریم و روایات معصومین (مقاله)|جایگاه ولایت‌پذیری و ولایت‌مداری در اسلام و عوامل مؤثر بر تحکیم آن مبتنی بر قرآن کریم و روایات معصومین]].</ref> | ||
=== [[شفاعت]] [[ائمه]] {{عم}} === | === [[شفاعت]] [[ائمه]] {{عم}} === | ||