قبله: تفاوت میان نسخه‌ها

۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۴
خط ۲۳: خط ۲۳:
قرار گرفتن بیت‌المقدس به عنوان قبله پس از هجرت، دستاویزی برای [[یهودیان]] مدینه شده بود که پیوسته اسباب [[شماتت]] و [[آزار]] رسول خدا {{صل}} را فراهم می‌آوردند. آنان قبله بودن [[بیت‌المقدس]] را نشان [[وابستگی]] مسلمانان به یهود و [[تبعیت]] مسلمانان از آنها می‌دانستند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۵۰.</ref>. [[پیامبر خدا]] {{صل}} در حالی که از عیب‌جویی‌های یهود [[غمگین]] بود، در دل شب از منزل خارج شد. ایشان به [[آسمان]] نگاه می‌کرد و [[منتظر]] امر [[خداوند]] تبارک و تعالی در این باره بود<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۷۴؛ شیخ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۱۳.</ref>.
قرار گرفتن بیت‌المقدس به عنوان قبله پس از هجرت، دستاویزی برای [[یهودیان]] مدینه شده بود که پیوسته اسباب [[شماتت]] و [[آزار]] رسول خدا {{صل}} را فراهم می‌آوردند. آنان قبله بودن [[بیت‌المقدس]] را نشان [[وابستگی]] مسلمانان به یهود و [[تبعیت]] مسلمانان از آنها می‌دانستند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۵۰.</ref>. [[پیامبر خدا]] {{صل}} در حالی که از عیب‌جویی‌های یهود [[غمگین]] بود، در دل شب از منزل خارج شد. ایشان به [[آسمان]] نگاه می‌کرد و [[منتظر]] امر [[خداوند]] تبارک و تعالی در این باره بود<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۷۴؛ شیخ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۱۳.</ref>.


فردای آن روز که حضرت برای [[اقامه نماز]] ظهر به [[مسجد]] "بنی‌سالم" رفته بود، پس از به جا آوردن دو رکعت از نماز، [[جبرئیل]] نازل شد و با گرفتن بازوی حضرت، ایشان را به سوی کعبه برگرداند. [[مسلمانان]] نیز به [[تبعیت]] از حضرت به سوی [[کعبه]] ایستادند و ادامه [[نماز ظهر]] را خواندند<ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیر القمی، ج۱، ص۶۳؛ شیخ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۱۳.</ref>.
فردای آن روز که حضرت برای اقامه نماز ظهر به [[مسجد]] "بنی‌سالم" رفته بود، پس از به جا آوردن دو رکعت از نماز، [[جبرئیل]] نازل شد و با گرفتن بازوی حضرت، ایشان را به سوی کعبه برگرداند. [[مسلمانان]] نیز به [[تبعیت]] از حضرت به سوی [[کعبه]] ایستادند و ادامه نماز ظهر را خواندند<ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیر القمی، ج۱، ص۶۳؛ شیخ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۱۳.</ref>.


سپس [[آیه]] نازل شد: {{متن قرآن|قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ}}<ref>«گرداندن رؤیت را به آسمان، می‌بینیم پس رؤیت را به قبله‌ای که می‌پسندی خواهیم گرداند؛ اکنون به سوی مسجد الحرام رو کن و (همه) هرجا هستید به سوی آن روی کنید، و اهل کتاب بی‌گمان می‌دانند که آن (حکم) از سوی پروردگارشان، راستین است و خداوند از آنچه انجام می‌دهند غافل نیست» سوره بقره، آیه ۱۴۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[تاریخ تغییر قبله (مقاله)|تاریخ تغییر قبله]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۲۴۰ ـ ۲۴۲؛ [[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص۵۹-۶۰.</ref>
سپس [[آیه]] نازل شد: {{متن قرآن|قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ}}<ref>«گرداندن رؤیت را به آسمان، می‌بینیم پس رؤیت را به قبله‌ای که می‌پسندی خواهیم گرداند؛ اکنون به سوی مسجد الحرام رو کن و (همه) هرجا هستید به سوی آن روی کنید، و اهل کتاب بی‌گمان می‌دانند که آن (حکم) از سوی پروردگارشان، راستین است و خداوند از آنچه انجام می‌دهند غافل نیست» سوره بقره، آیه ۱۴۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[تاریخ تغییر قبله (مقاله)|تاریخ تغییر قبله]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۲۴۰ ـ ۲۴۲؛ [[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص۵۹-۶۰.</ref>
۱۱۶٬۰۰۶

ویرایش