آیه اولی الامر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[امام باقر]] در [[حدیثی]] فرمود: {{متن حدیث|إيَّانا عنى خاصة، [[أمر]] جميع المؤمنين إلى يوم القيامة بطاعتنا}}؛ «[[خداوند]] تنها ما را [[اراده]] کرده است و به تمام [[مؤمنان]] تا [[روز قیامت]] به [[اطاعت]] ما دستور داده است. <ref>کلینی، کافی، ج1، ص276.</ref>.

#جابر می‌گوید: چون خداوند آيه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه 59.</ref> را بر پیامبرش نازل کرد، گفتم: ای [[رسول خدا]]، ما [[خدا]] و رسولش را شناختیم، اولی الامری که خداوند اطاعتشان را با اطاعت خود مقرون کرده چه کسانی‌اند؟ فرمود: آنان جانشیانان من و [[پیشوایان]] [[مسلمین]] پس از من هستند. نخستین آنان [[علی بن ابی طالب]] است. سپس حسن بعد حسین پس از او،[[ علی بن حسین]] و [[محمد بن علی]] است که در [[تورات]] به نام [[باقر]] معروف است. تو ای جابر وی را خواهی دید و چون او را [[ملاقات]] کردی [[سلام]] من را به وی برسان. سپس صادق،[[ جعفر بن محمد]]، موسى بن جعفر، [[علی بن موسی]]، [[محمّد]] بن علی، علی بن محمّد و [[حسن بن علی]] است. سپس آن کسی که نامش محمّد و کینه‌اش [[حجّت خدا]] در [[زمین]] و [[بقیة الله]] در بین [[بندگان]] است. وی فرزند حسن بن علی است. خداوند بلند مرتبه خاوران و باختران را به دست او می گشاید....». <ref>صدوق، کمال الدین، ج1، ص253.</ref>.

#امام باقر ضمن آنکه اولی الامر را به [[اهل بیت پیامبر]] تفسیر می‌کند و اطاعت آنها را با [[اطاعت خدا]] یکسان می‌شمارد، می‌فرماید: «[[وهم]] المعصومون المطهرون الذين لا يذنبون ولا يعصون... ولا يفارقون القرآن ولا يفارقهم»؛ «آنان [[معصومان]] ،پاکند، [[مرتکب گناه]] نمی‌شوند و [[معصیت]] نمی‌کنند... از [[قرآن]] جدا نمی‌شوند و قرآن از آنان جدا نمی‌شود». <ref>صدوق، علل الشرایع، ص123 و 124.</ref>.

#در خطبه‌ای از [[امام حسن]] نیز پس از [[بیعت مردم]] با ایشان چنین [[روایت]] شده:است... {{متن حدیث|فأطيعونا فإنّ طاعتنا مفروضة إذ كانت بطاعة الله مقرونة، قال الله - عز وجل - أَطِيعُوا اللهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنْكُمْ}}؛ «پس ما را [[اطاعت]] کنید،[[ اطاعت]] از ما [[واجب]] است چون به اطاعت خخدا و رسولش مقرون شده است. [[خداوند]] بلند مرتبه می‌فرماید: «اطاعت کنید [[خدا]] و اطاعت کنید [[رسول]] او و [[اولی الامر]] از خودتان را..». <ref>امالی طوسی، ص121، ح188.</ref>.