آیه اولی الامر از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۳: خط ۴۳:
«[[اولوا الامر]]» نیز به معنای مصاحبان و [[صاحبان فرمان]] و امر است.
«[[اولوا الامر]]» نیز به معنای مصاحبان و [[صاحبان فرمان]] و امر است.


تفاوت میان کلمه «اولوا» و کلمه «ذوو» در آن است که «اولوا» بر شدت [[همنشینی]] دلالت دارد و تنها زمانی بکار می‌رود که جزء، عضو، صفت، [[حال]]، عملی لازم یا شأنی از [[شئون]] شخص یا مانند آن به متعلق آن متصل باشد بر خلاف کلمه «ذوو» که عام‌تر از آن است. <ref>همان، ج1، ص180.</ref>. به هر [[حال]] «[[اولی الامر]]» در لغت به معنای [[صاحبان امر]] و [[فرمان]] بکار رفته است.
تفاوت میان کلمه «اولوا» و کلمه «ذوو» در آن است که «اولوا» بر شدت [[همنشینی]] دلالت دارد و تنها زمانی بکار می‌رود که جزء، عضو، صفت، [[حال]]، عملی لازم یا شأنی از [[شئون]] شخص یا مانند آن به متعلق آن متصل باشد بر خلاف کلمه «ذوو» که عام‌تر از آن است. <ref>همان، ج1، ص180.</ref>. به هر [[حال]] «[[اولی الامر]]» در لغت به معنای [[صاحبان امر]] و [[فرمان]] بکار رفته است.<ref>ساعدی، محمد، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص164 و 165.</ref>.
 
صاحب [[قاموس]] المحيط درباره مفهوم اصطلاحی «اولی الامر» می‌نویسد:
 
«اولى الأمر يعنی [[اصحاب رسول خدا]] و [[پیروان]] آنان از [[اهل علم]] و [[امرا]] در صورتی که از صاحبان [[علم و دین]] باشند». <ref>فیروزآبادی، قاموس المحیط، ص127.</ref>.
 
[[راغب]] نیز می‌گوید:
 
«اولى الأمر، یعنی امرا و [[حاکمان]] [[زمان رسول خدا]]{{صل}} و همچنین گفته شده است که مراد از «اولی الامر»، [[امامان از اهل بیت]] [[رسول خدا]]{{صل}} می‌باشند به معنای امرکنندگان به معروف نیز آمده است».
وی همچنین از قول [[ابن عباس]] می‌نویسد: «اولی الامر به معنای [[فقها]] و [[اهل دین]] که [[مطیع خدا]] هستند، می‌باشد». <ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ص90.</ref>.<ref>ساعدی، محمد، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص164 و 165.</ref>.


== مصداق‌شناسی اولی الامر ==
== مصداق‌شناسی اولی الامر ==
۱۱٬۱۹۲

ویرایش